Ĝenerala teorio de relativeco: Malsamoj inter versioj
[nekontrolita versio] | [kontrolita revizio] |
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Iketsi (diskuto | kontribuoj) e polurado, anstataŭigis: <references /> → {{Referencoj}} |
DidCORN (diskuto | kontribuoj) e Polurita |
||
Linio 1:
{{polurinda}}
La '''ĝenerala teorio de
La ĝenerala relativecteorio ampleksigas la [[Speciala teorio de relativeco|specialan relativecteorion]] kaj, por sufiĉe malgrandaj kampoj de la spactempo, transiras en tiun. Samtempe ĝi estas ampleksigo de la [[
Intertempe la ĝenerala relativecteorio estis sufiĉe ofte per eksperimentoj konfirmita, tiel ke ĝi estas agnoskita kiel ĝeneral teorio amplaksigante [[
En 1915 Ejnŝtejno enkondukis la '''ĝeneralan
Akcelo estas ŝanĝo de la rapido dum tempo. Ni konsideru astronaŭton starantan en raketo antaŭ la ekflugo. Kaŭze de la gravito, la astronaŭto staras tenata per forto egala je sia pezo p. Ni konsideru la saman raketon en la interplaneda spaco, malproksiman de ĉiu korpo kaj influatan de neniu gravito. Kiam la raketo akceliĝas, la astronaŭto denove spertas la puŝadon tenantan lin staranta. Se la akcelo estas 9,81 m/s² (la tersurfaca gravita akcelo), la puŝado aplikata al la astronaŭto egalas p, lian pezon. Se li ne rigardas tra la luko, la astronaŭto ne scias, ĉu la raketo estas senmova sur la tero aŭ konstante akcelata en la interplaneda spaco. Do la forto kaŭzata de la akcelo ne distingeblas de la gravita forto. Laŭ la Ejnŝtejna teorio la neŭtona gravita leĝo hipoteze ne necesas. Ejnŝtejno ligas ĉiujn fortojn kun akcelaj efikoj, tiel gravito estas forto ligita kun akcelo. La raketon senmovan sur la tero altiras ties centro. Ejnŝtejno deklaras, ke la raketa akceliĝo okazigas tiun altiran fenomenon. En la tridimensia spaco la raketo ja estas senmova; ĝi do ne estas akcelata. Sed en kvardimensia spaco-tempo la raketo moviĝas laŭ sia universala linio. La kurbeco de la kontinuaĵo proksime de la tero implicas kurbecon de la universala linio de la raketo, kio klarigas ĝîan relativecan movon.
Linio 14:
La bazo por la ĝenerala relativecteorio estas interefiko inter ĉiuj specoj de fizikaj sistemoj kiuj povas porti [[energio]]n kaj [[impulso (fiziko)|impulson]] ("[[materio]]") kaj la spactempo kun du ecoj:
* Energio kaj impulso de la materio influas la geometrion de la spactempo, en kiu ili troviĝas. Tiu influo formuleblas tra ĝenerala nocio de [[kurbiĝo]], kaj en la ĜeRT spaco kaj tempo estas priskribata per la nocio ''spactempa kurbiĝo''.
* Materio, al kiu nenia [[forto]] estas aplikata, moviĝas en spaco kaj tempo laŭ la klasika koncepto laŭlonge de [[
La unua eldiro priskribas efikon de materio sur la spactempon, la dua priskribas la efikon de la spactempo sur la moviĝo de la materio. La ĉeesto de materio do ŝanĝas la geometriajn kondiĉojn de la spactempo, el kiuj rezultiĝas ankaŭ la moviĝekvacioj de la materio. La ĜeRT konsideras ĉe tio la spacajn kaj tempajn koordinatojn kiel
== Historio ==
<!--
bonvolu atenti, ke ĉe tradukitaj artikoloj necesas mencii la fonton;▼
[...]
[...]
Linio 64 ⟶ 59:
* [http://web.physik.rwth-aachen.de/~msbraun/Skriptsammlung_frame.html#Relativitaet Skripte] zur SRT und ART
-->
== Fontoj ==
vidu [[Vikipedio:Tradukoj]]. La eltraduko de la germana artikolo daŭrigota.
''
== Referencoj ==▼
{{Referencoj}}▼
== Vidu ankaŭ ==
* [[Speciala teorio de relativeco]]
* [[Fizika relativeco]]
▲== Referencoj ==
▲{{Referencoj}}
{{havenda artikolo|Ĝenerala teorio de relativeco}}
|