Nicolaus Bruhns: Malsamoj inter versioj

:La peco komencas kun elegia ''Sinfonia''. La profundo estas simbolata per kromata descendo ĉe ''Fiant aures tuae intendentes''. La centra parto reprezentas la dubantan kredanton per hezita ŝanĝo inter malrapidaj recitativoj kaj rapidaj arioj. Gajeska akcelado de la tempo ĉe ''et ipse redimet'' flankenmetas ĉiun dubon kaj enbuŝiĝas finfine en jubila ''Amen''.

 

:''Baso kaj deviga violono<br />''Teksto: 57-a psalmo, versoj 8–12''

:Tiu ĉi komponaĵo estas tiu, kiu donas enrigardon en la ludotekniko de Bruhns. Precipe je la preludio la virtuoza violonludo, je kiu ofte aŭdiĝas du aŭ tri kordoj samtempe, estas utiligata kiel efekto. La teksto estas la Germana traduko de ''Paratum cor meum''. La kantato konsistas el kvin partoj kaj estas de kompleksa strukturo. La naive serena baza etoso estas atingata per multnombraj [[figuro (muziko)|figuroj]], kiel la melodio ''Wache auf, meine Ehre'' [Vekiĝu, mia honoro] kaj la ŝanĝo inter kantvoĉo kaj instrumentoj.