Kiel registrite je 17:54, 3 jun. 2014 redakti Renardo la vulpo (diskuto \| kontribuoj) Patrolantoj 10 530 redaktoj rumanaj diakritaj literoj, "apartigila paĝo" ← Iru al antaŭa ŝanĝo		Kiel registrite je 11:46, 7 sep. 2014 redakti malfari Kani (diskuto \| kontribuoj) Patrolantoj, Administrantoj 273 000 redaktoj Neniu resumo de redakto Iru al sekvanta ŝanĝo →
Linio 4: '''Konstantino la Granda''', aŭ '''Konstanteno''' laŭ [[PIV2]], (n. [[27-an de februaro]] ĉ. [[272]] en Naissus, [[Ilirio]] (moderne [[Niš]], [[Serbio]]); m. [[22-an de majo]] [[337]]) estis [[romiaj imperiestroj\|imperiestro]] de la [[romia imperio]] dum [[324]]-[[337]]. Li leĝigis [[kristanismo]]n en [[313]] kaj, antaŭ morto, eĉ [[bapto\|baptiĝis]]. Li ankaŭ donis sian nomon al [[Bizanco]] — [[Konstantinopolo]], helene "Konstantino-urbo" — kaj igis la urbon grandioza kaj la ĉefurbo de la imperio, la Nova Romo. Ankaŭ la rumana urbo [[Konstanco (urbo)\|Constanţa]] ricevis sian nomon honore al li. ==Biografio== Konstantino naskiĝis en [[Moesia]] (en la nuna [[Serbio]]). Lia patrino, Helena, estis kristano. Ŝi nun estas konata kiel [[Sankta Helena]]. Konstantino ne heredis la imperion: li estis provincestro de [[Britio]] kaj [[Gaŭlio]] kaj marŝis kontraŭ [[Romo]] kun sia armeo. Li venkis la imperian armeon kaj, poste, la armeojn de rivalantaj generaloj. ==La kruca simbolo== Laŭ postaj legendoj, je [[312]], dum la antaŭvespero de la [[Batalo de Ponto Milvio]], li vidis oran krucon en la ĉielo kaj en la kruco la vortojn ''In hoc signo vinces'' – "En ĉi tiu signo vi venkos". Li ordonis meti krucan simbolon ([[labaro]]) sur la flagoj kaj ŝildoj de lia armeo kaj li venkis. (Multaj el liaj soldatoj estis kristanoj). En la batalo li gajnis la okcidenton de la imperio, kaj poste gajnis la orienton. Linio 13 ⟶ 15: [[Dosiero:Constantinus.JPG\|eta\|dekstra]] Vizio aŭ sonĝo ''EnIn hoc signo vinces'' (~~Kun~~per tiu ĉi signo vi venkos) eble estis eskapilo de Konstantino (aŭ Konstanteno) por flamigi sian armeon, aŭ aldonaĵo de liaj subtenantoj. Tamen pri tio, ke Konstantino laŭgrade alproksimiĝis al kristanismo, akordas multaj ~~sciuloj~~fakuloj pri tiu epoko. <ref>Ekzemple, ''Guido Clemente'' [http://www.lafeltrinelli.it/products/9788804566182/Guida_alla_storia_romana/Guido_Clemente.html?aut=170252&cat1=1], titolulo de la katedro pri romia historio, aŭtoro de ''Guida alla storia romana'' (Gvido al la romia historio); ''Augusto Fraschetti'', docento pri ekonomia kaj socia historio de la antikva mondo ĉe La Sapienza de Romo, aŭtoro de ''La conversione. Da Roma a Roma cristiana'' (Konvertiĝo. El Romo al Romo kristana); ''Amaldo Marcone'', docento pri romia historio ĉe la universitato de Udine, aŭtoro de ''Pagano e cristiano. Vita e morte di Costantino'' (Pagano kaj kristano. Vivo kaj morto de Konstantino); ''Robin Lane Fox'' [http://www.google.it/search?hl=it&source=hp&q=Robin+Lane+Fox&btnG=Cerca+con+Google&meta=lr%3Dlang_eo%7Clang_fr%7Clang_en%7Clang_it&aq=f&oq=], docento pri historio antikva ĉe la ~~Oxforda~~Oksforda universitato, aŭtoro de ''Pagani e cristiani'' (Paganoj kaj kristanoj); kaj multegaj aliaj akademie titolitaj, ~~kiel~~kiaj Andrea Alfoldi, Franchi de’ Cavalieri, Norman Baynes, Marta Sordi, Klaus Bringmann...</ref> Inter ili, la granda arkeologo Paul Veyne [http://fr.wikipedia.org/wiki/Paul_Veyne], marksismdevena. Tiu ĉi senheziteme certigas pri la historieco de la konvertiĝo de Konstantino, memorigante, kun J.B. Bury, ke lia ''“revolucio [...] eble estis la plej aŭdaca ago plenumita de aŭtokrato spite la plimulton de liaj regatoj”.'' Kaj tio, certe, pro tio ke kristana estis ne pli ol 10 aŭ 15% de la popolo. Kvankam Konstantino leĝigis ~~kristanismon~~[[kristanismo]]n, li ne faris ĝin la ŝtata religio — tio okazis poste en la [[4-a jarcento]] — kaj ne kontraŭleĝigis [[paganismo]]n. == Vidu ankaŭ == Linio 22 ⟶ 24: * [[Donaco de Konstanteno]] * [[Jacob Burckhardt]] ==Notoj== <references/> == Aliaj projektoj ==

Konstanteno la Granda: Malsamoj inter versioj