Gopinath Kaviraj: Malsamoj inter versioj

En gepatra [[vilaĝo]] frekventis [[angla]]linvan lernejon, kaj poste edukiĝis en [[Dako]]. En 1906 daŭrigis studojn en [[Ĝajpuro]] ([[Raĝastano]]), elektante por si la lokon liberan de [[malario]], je kiu li pli frue ekmalsanis. Post kvar jaroj iris al Varanasio, kie studis en Queens College (Sanskrita Universitato) sub gvido de d-ro Artur Venis, ĉe kiu pasigis ekzamenojn i.a. pri [[paleografio]], [[numismatiko]] kaj [[fonetiko]]. Ĉe profesoro Norman studis [[prakrito|prakritan]] kaj [[palia lingvo|palian]] literaturon kaj ankaŭ [[gramatiko]]n, krome lernis la [[germana]]n kaj la [[franca]]n. Ĉe pandito Vamaĉarana Bhattaĉarja studis filozofion de njaja kaj [[vedanto]]n. Dum postdiplomaj studoj specialiĝis pri [[roko|rokaj]] surskriboj de [[Aŝoko]] kaj en [[skribo]] de [[Gupta imperio|Guptoj]].

Post fondo de scienca [[biblioteko]] [[Sarasvati]]-Bhavan en 1914 iĝis ĝia direktoro, kie ankaŭ instruis [[sanskrito]]n. Li verkis artikolojn en nove fondita Historia Societo en [[Utar-Pradeŝo]]. Kune kun d-ro Venis komencis eldoni du seriajn publikaĵojn: ''Sarasvati Bhavan Texts'' kaj ''Sarasvati Bhavan Studies''. En 1924 iĝas direktoro de Government Sanskrit College (Sanskrita Universitato). En 1937 maldungiĝis pro ekmalsaniĝo je [[beribero]]. Kiel [[guruo]] grihastho en propra domo transdonis [[spiriteco|spiritan]] sciencon kaj [[kulturo]]n kun [[Vedoj|veda]] scio. Li mem la plej valoran [[inico]]n pri [[suno|suna]] scio ricevis de Ŝri Visiuddhananda Paramahansa, ĉe kiu pli frue ekkonis [[jogo]]n. Siajn instruistoj priskribis en libro ''Renkontoj kun [[sadhuo]]j kaj ĉeesto kun sanktuloj''. Enamiĝinta en sankta urbo Varanasio en postaj jaroj de sia vivo iĝis adepto de [[Anandamaji Ma]].

==FontoBibliografio==

Laŭ enkonduko al pretigata por preso [[pola|pollingva]] libro de* Gopinath KaviraĝKawiradż, ''Pogląd siaktyjski w literaturze tantrycznej'' (Ŝakta vidpunkto en tantrisma literaturo), traduko de [[Anna Rucińska]], [[Warszawa]] 2014, p. 433 ISBN 978-83-938477-3-0