Konstanteno la Granda: Malsamoj inter versioj

[kontrolita revizio][kontrolita revizio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Linio 11:
 
Li iel leĝigis [[kristanismo]]n en [[313]] kaj, antaŭ morto, eĉ [[bapto|baptiĝis]]. Li ankaŭ donis sian nomon al [[Bizanco]] — [[Konstantinopolo]], helene "Konstantino-urbo" — kaj igis la urbon grandioza kaj la ĉefurbo de la imperio, la Nova Romo. Ankaŭ la rumana urbo [[Konstanco (urbo)|Constanţa]] ricevis sian nomon honore al li.
 
==Fontoj==
Konstantino estis reganto de historia graveco, kaj li ĉiam estis kontestata figuro.<ref>Barnes, ''Constantine and Eusebius'', 272.</ref> La fluktuoj en la reputacio de Konstantino reflektas la naturon de la praaj fontoj por lia regado. Tiuj estas abundaj kaj detalaj,<ref>Bleckmann, "Sources for the History of Constantine" (CC), 14; Cameron, 90–91; Lenski, "Introduction" (CC), 2–3.</ref> sed estis forte influitaj per la oficiala propagando de la periodo,<ref>Bleckmann, "Sources for the History of Constantine" (CC), 23–25; Cameron, 90–91; Southern, 169.</ref> kaj ofte estas partiaj kaj unuflankaj.<ref>Cameron, 90; Southern, 169.</ref> Ekzistas neniuj pluvivaj historioj aŭ biografioj traktantaj la vivon kaj regadon de Konstantino.<ref>Bleckmann, "Sources for the History of Constantine" (CC), 14; Corcoran, ''Empire of the Tetrarchs'', 1; Lenski, "Introduction" (CC), 2–3.</ref> La plej proksima teksto estas ''Vita Constantini'', de [[Eŭsebio de Cezareo]], verko kiu estas miksaĵo de [[panegiro]] kaj [[hagiografio]].<ref>Barnes, ''Constantine and Eusebius'', 265–68.</ref> Skribita inter 335 kaj ĉirkaŭ 339,<ref>Drake, "What Eusebius Knew," 21.</ref> la ''Vita'' glorigas la moralajn kaj religiajn virtojn de Konstantino.<ref>Eusebius, ''Vita Constantini'' 1.11; Odahl, 3.</ref> La ''Vita'' kreas disputige pozitivan bildon de Konstantino,<ref>Lenski, "Introduction" (CC), 5; Storch, 145–55.</ref> kaj modernaj [[historiisto]]j ofte defiis ĝian fidindecon.<ref>Barnes, ''Constantine and Eusebius'', 265–71; Cameron, 90–92; Cameron and Hall, 4–6; Elliott, "Eusebian Frauds in the "Vita Constantini"", 162–71.</ref> La plej plena sekulara vivorakonto de Konstantino estas la anonima ''Origo Constantini''.<ref>Lieu kaj Montserrat, 39; Odahl, 3.</ref> Verko de necerta dato,<ref>Bleckmann, "Sources for the History of Constantine" (CC), 26; Lieu kaj Montserrat, 40; Odahl, 3.</ref> la ''Origo'' temigas armeajn kaj politikajn okazaĵojn, kun neglekto de kulturaj kaj religiaj aferoj.</ref> Verko de necerta dato,<ref>Bleckmann, "Sources for the History of Constantine" (CC), 26; Lieu kaj Montserrat, 40; Odahl, 3.</ref>
 
==Biografio==