István Kozma (vicgeneralo): Malsamoj inter versioj

==Biografio==

István Kozma post studoj en gimnazioj de [[Csíkszereda]] kaj [[Csíksomlyó]] fariĝis infanterileŭtenento en [[1915]] en Ludovika Akademio. Dum la [[unua mondmilito]] li luktis en rusa kaj itala frontoj. Dum la hungara sovetrespubliko li estis kompaniestro en Vörös Őrség. En [[1923]] li recevis la titolon ''bravulo'', inter 1924-26 li finis la militakademion. Inter 1924-1937 li servis en Ministerio pri Defendo kaj en la Staba Ĉefularo. De [[1937]] li estis profesoro de militakademio. En jaroj 1940-42 kiel kolonelo li estis stabestro de 7-a korpuso de [[Miskolc]]. Inter 1942-44 kiel generalmajoro li estis komandanto de Székely Határvédelmi Erők (Sikulaj Landlimdefendaj Fortoj) ene de la 9-a korpuso de [[Koloĵvaro]]. De julio [[1944]] li estis vicgeneralo kaj komandanto de la 25-a infanteribataliono en soveta fronto en la esplanado de [[Karpatoj]]. La [[29-an de julio]] li grave vundiĝis kaj ĝis januaro de [[1945]] li troviĝis en malsanullibereco. Dume la hungaraj faŝistoj (sagistoj) la [[30-an de oktobro]] [[1944]] nomumis lin tutlanda komandanto de pormilitinstruado de junuloj kaj de nacigardistoj, kiun li neniam okupis. Inter majo kaj decembro de [[1945]] li estis en amarikan militkaptiteco. Inter 1945-1947 li estis korplaboristo. En 1947-48 li estis komandanto de 2-a honvedareo de [[Peĉo]]. Inter aprilo kaj oktobro de [[1949]] li estis komandanto de la reorganita mulitakademio. La [[19-an de februaro]] [[1950]] la Ŝtatdefenda Aŭtoritato arestis lin kaj oni akzekutis lin kiel militkrimulo en [[Budapeŝto]]. Oni rehonoriĝis lin [[1990]].