Juda diasporo: Malsamoj inter versioj
[kontrolita revizio] | [kontrolita revizio] |
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Verdulo (diskuto | kontribuoj) |
Verdulo (diskuto | kontribuoj) |
||
Linio 8:
[[Hebreoj]] estis popolo de nomadaj paŝtistoj laŭtribe organizitaj gvidataj de patriarko. Ilia historio komenciĝas kun la migro de patriarko [[Abrahamo]] el [[Mezopotamio]], nome el [[Ur]] en la direkto de [[Palestino]] (tero de [[Kanaano]]), tero promesita de Dio, [[1800|1800 jaroj a. K.]]. Certamomente, pro bezono de nutraĵoj, la filoj de la lasta patriarko, [[Jakobo]] elmigris al [[Egiptio]], kie post prospera periodo ili estis reduktitaj la sklaveco, kiu estis liberigita de [[Moseo]] rekte ŝarĝita de Dio mem, el kiu ili ricevis la monoteisman revelacion.
Ĉirkaŭ la jaro [[1200]] a.K., hebreoj ekokupis [[Palestino]]n kaj fariĝis monarkio kun la granda reĝo [[Davido]], kun ĉefurbo [[Jerusalemo]]. Kun la sekva reĝo, [[Salomono]], ili atingis gravegan pozicion, sed ĉesis la unueco de la popolo: fakte alestiĝis du regnoj, tiu norda [[
== De la babilona kapto al la granda diasporo ==
|