Eoso: Malsamoj inter versioj

[kontrolita revizio][kontrolita revizio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
eNeniu resumo de redakto
Linio 1:
[[Dosiero:Eos Memnon Louvre G115.jpg|thumb|Eoso levanta korpon de sia filo Memnono. Ilustraĵo sur fundo de [[Atiko|atika]] ruĝfigura pokalo, 490-[[480 a.K.]], [[Capua]], [[Italio]].]]
 
'''Eoso''' ([[helena|helene]] ''' Ἕως''', [[latino|latine]] ''Aurora'') estas en la [[helena mitologio]] filino de [[Titano]] [[Hiperiono (mitologio)|Hiperiono]] kaj de lia edzino kaj fratino [[Teja]]. Eoso estas diino de matena ĉielruĝo.
 
Ŝiaj gefratoj estas [[HeliosHelioso]], dio de la suno kaj [[Seleno (mitologio)|Seleno]], diino de la luno.
 
Eoso estas ankaŭ nomata diino de tagiĝo kaj de matena ĉielruĝo. Ŝia ĉiutaga devo komenciĝas en oriento, kie ŝi eniras kaleŝon tiratan per du flugilhavaj ĉevaloj nomataj [[Lampo]] kaj [[Faetono]]. La unua haltejo estas en [[Olimpo]], tie ŝi anoncas alvenon de la dio HelioHelioso. Poste Eoso fariĝas [[Hemera]], diino de la serena tago. En tiu ĉi formo ŝi akompanas Helion ĝis okcidentaj bordoj de la Okeano kaj ŝanĝiĝas en [[HesperoHesperio]]n (filon de Eoso kaj de [[AstraioAstreo]]), do en Vesperstelon, la unuan vesperan astron.
 
Eoso estas ofte bildigata en belega safrana robo, kutime kun flugiloj. Ŝi estis bela kaj amis ĉion belan, ankaŭ la belajn virojn.
 
Ŝia unua edzo estis [[Titano]] [[Astraio]]Astreo, al kiu ŝi naskis ĉiujn stelojn kaj ventojn. Inter ŝiaj amantoj viciĝas [[Kleito]], atena heroo [[Kefalo]] kaj fama ĉasisto [[Oriono (mitologio)|Oriono]], onidire ilin ĉiujn ŝi sinsekve forrabis.
 
Kun sia dua edzo [[Titono]], filo de la troja reĝo [[Laomedono]] ŝi vivis en ekstrema fino de la mondo. Ŝi elpetis de [[Zeŭso]] por Titono senmortecon, sed forgesis peti por li ankaŭ eternan junecon, do li antaŭ ŝiaj okuloj tre maljuniĝis kaj fine li ŝrumpiĝis en [[cikado]]n (aŭ ŝi mem lin en cikadon ŝanĝis).
Linio 17 ⟶ 16:
[[Homero]] nomis diinon Eoson "ruĝfingra", "belharara", "matene naskiĝanta", "ortrona".
 
== Arta prezentado ==
 
== Rebrilo en arto ==
Unu el la plej belaj statuoj estas [[Aŭroro (mitologio)|Aŭroro]] de [[Michelangelo]] sur tombo de [[Lorenzo de Medici]] en [[Florenco]] (ĉirkaŭ la jaro 1520)
 
 
{{Commonscat|Eos}}