Wenceslas Bojer: Malsamoj inter versioj
| [kontrolita revizio] | [kontrolita revizio] |
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Giorno2 (diskuto | kontribuoj) |
Giorno2 (diskuto | kontribuoj) |
||
Linio 10:
Ekde 1824 Bojer laboris ankaŭ kiel interpretisto en Afriko. En 1842 li fariĝis kuratoro ĉe la Muzeo Desjardins kaj en 1848 direktoro de la botanika ĝardeno [ ''Jardin des Pamplemousses''. En 1849 li elektitis membro de la fakula akademio [[Leopoldina (akademio)|Leopoldina]].
Lia ĉefverko estis "Hortus Mauritianus" (1837), kiu enhavas liston de ĉeiuj plantoj sovaĝaj kaj kultivataj de Maŭricio. Lia lasta verko ''Rapport sur le Tarandeur des cannes'' (1856) traktis la damaĝbeston ''Diatraea saccharalis'', kiu detruis en la 1850-aj jaroj du trionojn de la sukerkano en Maŭricio. Por ties ekstermo la guberniestro estis promesinta monpremion de 50.000 frankoj.
== Eksteraj ligiloj ==
| |||