Oliveira Lima: Malsamoj inter versioj

[kontrolita revizio][kontrolita revizio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
e →‎Referencoj: {{portalnomo}} -> {{portalo|Homoj}}
situita --> situanta
Linio 9:
}}
'''Manuel de OliveiraOLIVEIRA LimaLIMA''' (1867-1928)naskiĝinta (*en [[Recife]], en la [[25-a de decembro]] [[1867]], -mortinta en [[Vaŝingtono]], en la [[24-a de marto]] [[1928]]) estis brazila historiisto, bibliofilo, ĵurnalisto, ambasadoro de Brazilo en pluraj landoj, profesoro-vizitanto en la [[Universitato de Harvardo]] kaj fondinta membro de la [[Brazila Beletristika Akademio]]. Enamiĝinta je libroj, li ilin kolektis dum sia tuta vivo, kaj muntis la triatrian plej grandagrandan bibliotekobibliotekon pri Brazilo, perdintemalpli granda nur rilate alol la [[Nacia Biblioteko de Brazilo]] kaj al la biblioteko de la [[Universitato de San-Paŭlo]].
 
La "Biblioteko Oliveira Lima", situitasituanta en la Katolika Universitato de Ameriko en [[Vaŝingtono]], havas 58 mil librojn, krom la korespondaĵojn interŝanĝitajn kun la intelektularo, pli ol sescent pentraĵojpentraĵojn kaj nenombreblajn albumojn kun eltondaĵoj pri ĵurnaloj. Ankaŭ apartenas al la kolekto unu el tri bustoj de la imperiestro [[Petro la 2-a (Brazilo)|Petro la 2-a]], skulptita de Marc Ferrez (1788-1850)<ref>[http://www.itaucultural.org.br/aplicExternas/enciclopedia_IC/index.cfm?fuseaction=artistas_biografia&cd_verbete=2606&cd_idioma=28555 Enciclopédia Itaú Cultural]</ref>, onklo de la fotografiisto Marc Ferrez (1843-19231843–1923)<ref>[http://www.dec.ufcg.edu.br/biografias/MarcFerz.html Universidade Federal de Campina Grande]</ref>. Li estis ambasadoro de Brazilo en [[Londono]] kiam li ĉeestis la funebran ceremonion de la reĝino [[Viktoria (Britio)|Viktoria]].
== Biografio ==
Olivejra Lima komencis labori kiel ĵurnalisto kiam li estis 14-jara. En siaj artikoloj li konstante kritikis la regadon de la oligarkioj sur la ĵus-fondita respubliko ekaj tial li gajnis famoreputacion de monarkisto. Li diplomiĝis en la Fakultato pri Beletristiko de Lisbono, en 1887, kaj en 1890, li komencis labori por la brazila Ministerio de la Eksterlandaj Rilatoj. Li aktivis kiel diplomato en [[Portugalio]], [[Belgio]], [[Germanio]], [[Japanio]] kaj [[Usono]].
 
Li estis komisiita pri negocoj en la unua brazila diplomatia misio en Japanio. En 1901 li donis kontraŭan opinion al la brazila projekto pri akceptado de japanaj enmigrintoj. Li skribis tiuepoke al la Ministerio pri Eksterlandaj Rilatoj avizante pri la danĝero de la brazila popolo enmiksiĝi kun "malsuperaj rasoj". Li eĉ estis indikita al la brazila ambasadejo en [[Londono]], sed la Senato ne aprobis lian indikon. Olivejra Lima estis malbone vidata de la brita registaro ĉar li defendis la brazilan neŭtralecon rilate al la Unua Monda Milito, kaj kaŭze de lia troa proksimeco kun [[Germanio]]. Li ankaŭ faris malamikojn ene de la lando, unuflanke ĉar li ne aprobis la ekspansiisman sintenon de la Respubliko kiel la aneksadon de [[Akro (Brazilo)|Akro]] okaziginta de la [[Barono de Rio Branco]]. Li kutime diris ke la brazila teritorio estis vasta kaj tre malbone superrigardita, kaj ke la vera ekspansio de brazilo nur venus pere de la komerco.
 
Olivejra Lima ĉiam ŝatis skribi kaj legi. Parto de lia famo kiel germanofilo venas el la laŭdoj kiujn li dediĉis al la verkaro pri germanaj filozofioj kiam li estis beletra kritikisto. Li estas la aŭtoro de la tria brazila libro pri Japanio, publikiginta en 1903. La biografio kiun li verkis pri la reĝo [[Johano la 6-a (Portugalio)|Johano la 6-a]] estas rigardata kiel unu el la ĉefaj libroj pri tiu historia figuro. Li ankaŭ estis amiko de verkistoj, kielkia [[Gilberto Freyre]] kaj kutime interŝanĝadis leterojn en sia juneco kun [[Machado de Assis]].
 
En 1913, kiam li jam loĝis en [[Usono]], Olivejra Lima donacis sian grandegan bibliotekon al la Katolika Universitato de Ameriko, en [[Vaŝingtono]], ĉar li timis ke la kolekto ne ricevus la adekvatan zorgon en Brazilo. Li altrudis la kondiĉon ke li mem estus la unua bibliotekisto kaj organizanto de la libraro, funkcio kiun li faris dum kvar jaroj.
La lastajlastajn dek jarojjarojn de sia vivo li loĝis en [[Vaŝingtono]], [[Usono]], kie li instruis pri internacia rajtojuro en la Katolika Universitato de Ameriko, institucio kiu heredis lian bibliotekon kun kvardek mil volumoj. Li mortis en Vaŝingtono, en la [[24-a de marto]] [[1928]].
 
== Verkoj ==
Linio 33:
* Obra seleta, 1971
* Historia diplomatica do Brazil: O Reconhecimento do Imperio
* [[Johano la 6-a (Portugalio)|D. João VI]] no Brasil - [[1909]]
* O descobrimento do Brazil: suas primeiras explorações e negociações diplomáticas a que deu origem - [[1902]]
* [http://books.google.com.br/books?id=jyhnAAAAMAAJ&q=inauthor:%22Oliveira+Lima%22&dq=inauthor:%22Oliveira+Lima%22&hl=pt-BR&sa=X&ei=BChsU7LhE4jksASut4HYAw&ved=0CEUQ6AEwBTge O imperio brazileiro, 1822-18891822–1889], Companhia Melhoramentos [[1927]]
* [http://books.google.com.br/books?id=7hhUAAAAYAAJ&q=Oliveira+Lima&dq=Oliveira+Lima&hl=pt-BR&sa=X&ei=xyZsU7uOIa_FsAScvIDgCQ&ved=0CEQQ6AEwBTgK D. Miguel no trono (1828-1833)] Postmorte publikita kun prefaco [[1933]]
* Pernambuco e seu desenvolvimento histórico ([[1894]])
Linio 53:
== Vidu ankaŭ ==
* [[Brazila Beletristika Akademio]]
* [[Teófilo Braga]] estis lia profesorprofesoro en la Supera Akademio de Beletristiko<ref>La Supera Akademio pri Beletristiko estis fondita de [[Petro la 5-a (Portugalio)|Petro la 5-a]], en [[Lisbono]], en 1859 kaj principe funkciis en la Reĝa Akademio pri Sciencoj de Lisbono.</ref>
 
== Referencoj ==