Biblioteko Dukino Anna Amalia: Malsamoj inter versioj

[kontrolita revizio][kontrolita revizio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Linio 7:
La konstruaĵo ekestis kiel loĝdomo de duko [[Johano Vilhelmo (Saksio-Vajmaro)|Johano Vilhelmo]] post sia geedziĝo kun palatingrafino Dorothea Susanna inter 1562 kaj 1569. Kiel konstruestroj validas [[Nikolaus Gromann]] kaj post ties morto Erhard van Mehren. La nomo „Verda kasteleto“ (nun „Verda kastelo“) deiras de la oksidaĵo de la kuprotegmento. En 1706 duko Vilhelmo Ernesto nomumis la universitatan profesoron [[Konrad Samuel Schurzfleisch]] el Wittenberg unuan direktoron de la princa biblioteko, kiu tiam tamen supozeble ankoraŭ ne estis en la konstruaĵo.
[[dosiero:Anna-Amalie-1.jpg|thumb|right|Anna Amalia de Saksio-Vajmaro-Eisenach ''(Pentraĵo de [[Johann Ernst Heinsius]] el 1773)'']]
Nomita estas la biblioteko laŭ [[Anna AmalieAmalia de Saksio-Vajmaro-Eisenach|Anna Amalia]] (1739–1807), dukino de Saksio-Vajmaro-Eisenach, dum kies regenteco okazis en 1766 la transloĝigo de la kortega librokolekto en la Verdan Kastelon. Ĝin estris la sekreta konsilanto [[Johann Poppo von Greiner]]. Kun sia plenaĝeco en 1775 la filo de Anna Amalia, [[Karlo Aŭgusto (Saksio-Vajmaro-Eisenach)|Karlo Aŭgusto]] transprenis la regadon. Kiel nova suvereno li tenis kaj prosperigis plue la princan bibliotekon.
[[dosiero:Carl August stehend.jpg|thumb|left|[[Ferdinand Jagemann]]: Karlo Aŭgusto de Saksio-Vajmaro-Eisenach]]
Estrate de [[Clemens Wenzeslaus Coudray]] oni alikonstruis inter 1821 kaj 1825 la apudan turon kiel bibliotekan turon kaj altigis ĝin je unu etaĝo. Laŭ planoj de Coudray el 1844 la konstruaĵo estis ampleksigita ĝis 1849 per du aksoj en norda direkto.