Anna Amalia de Saksio-Vajmaro-Eisenach: Malsamoj inter versioj
| [kontrolita revizio] | [kontrolita revizio] |
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Giorno2 (diskuto | kontribuoj) |
Giorno2 (diskuto | kontribuoj) |
||
Linio 7:
Ŝia preferata restadoloko estis, post la demisiado kaj transdonado de la povo al la filo [[Karolo Aŭgusto (Saksio-Vajmaro-Eisenach)|Carl August]], la proksime de Vajmaro situanta, idilieca [[Kastelo Tiefurt]] ĉe la rivero [[Ilm (alfluanto de Saale)|Ilm]]. En 1788 ŝi forvojaĝis al [[Italio]] kie ŝi restis du jarojn. Kiam francaj trupoj venis Vajmaron ŝi forlasis la urbon. Post la forbrulo de al Urba kastelo ŝi vivis en la t.n. [[Wittumspalais (Weimar)|Vidvina palaco]], kien ŝi regule invitis artistojn kaj gravulojn por renkontiĝoj kulturaj.
Goeto donas al ŝi la karakteron de "nedifinebla virino" kaj "perfekta princino kun perfekte homaj sentoj". En la tri grandaj partoj de sia vivo (regantino; fondinto de la vajmara muzema kortego - ĝis la vojaĝo en Italion; konservantino de sia vivoverko) ŝi ege influis la spiritan vivon de la tuta lando. Intertempe si estis eĉ en la centro de la vajmara muziko: ŝiaj komponaĵoj estis ege amatoraj farite kun diligenteco kaj klereco.
== Verkoj ==
| |||