Cent jaroj da soleco: Malsamoj inter versioj
[kontrolita revizio] | [kontrolita revizio] |
Enhavo forigita Enhavo aldonita
RG72 (diskuto | kontribuoj) |
RG72 (diskuto | kontribuoj) |
||
Linio 50:
== Rakonta tekniko ==
[[Dosiero:Gabogarciamarquez1.png|thumb|left|133px|[[Gabriel García Márquez]] subskribante librojn (
En ''
La rakonta [[tono]] estas klare difinita de '''tria persono''' aŭ [[rakontisto]] ekstera al la historio, kiu rilatas al la eventoj sen juĝi kaj sen marki diferencon inter realo kaj fantazio. Ekde la komenco, la rakontisto konas la historion kaj rakontas ĝin rekte kaj nature, eĉ en tiuj epizodoj kie oni rakontas tragediajn eventojn. Tiu distanco antaŭ la faktoj permesas pluhavi objektivecon laŭlonge de la verko.
La rakonta [[spaco]] estas la [[universo]] montrita de la rakontisto. Macondo naskiĝas kaj
La mesaĝo de tiu historio estas tre klara, sed samtempe iom komplika, la mondo origine estis paca kaj trankvila mondo, sed '''post jaroj oni detruas ĉion''' per la teknologio. Kiam la registaro kaj la aŭtoritato, kiu antaŭe estis Jose Arcadio Buendía, klopodas organizi la vilaĝon, ili kunportas la detruon de si mem kaj atingas nur la inferon kaj ruinojn. Neniu estis mortinta en Macondo, sed ekde la kverelo inter liberaluloj kaj konservatuloj kaj la alveno de militistoj Macondo eniras en totala kaoso kaj amasmortigo.
La eventoj, inspiritaj
Tiu mondo de magia realo estas tuŝita de "la malbono" en Macondo; alvenas enlandaj militoj, la banana febro, la alveno de fremduloj, la politika malamo, malriĉeco, amasmortigo, sekeco, la alveno de la fervojo, kio alportas nur morton kaj katastrofojn. Tiele,
== Tempo kaj spaco ==
|