|
LokiLokio estis, en la nord-ĝermana mitologio, unu el la gigantoj, kiu sukcesis infiltri la di-aron kaj eĉ iĝi adoptita frato de [[Ódhinn]]Odino.
Fine tamen, lia malica naturo dominis, kaj li instigis la morton de [[Baldr]].
Dum [[ragnarökrragnarök]], LokiLokio gvidos la malicajn fortojn en la lasta lukto kontraŭ dioj kaj homoj.
PsikologiePsiĥologie, LokiLokio estas preskaŭ same komplika kiel Ódhinn. Li povas libere sin transformi (kaj transseksi); pro tio, aldone al lia malico, li estas dramaturge inspira, kaj li estas unu el la tri roluloj - kune kun ÓdhinnOdino kaj [[Thórr]]Thoro - kiuj plej ofte aperas en la nord-ĝermanaj mitoj.
Kun sia edzino [[Sigyn]], LokiLokio havas du filojn ; kun la gigantino [[Gullveig]] aŭ Angrbodha, li havas tri pluajn infanojn, nome la mortintodiinon [[Hel]], la gigantan lupon [[Fenrir]] kaj la eĉ pli gigantan serpenton [[Midhgardsormr]], kiu nuntempe kuŝas ĉirkaŭ la tutan teron.
Rilate al ili, tamen diskutindas ĉu Loki estas patro aŭ patrino, ĉar li mem naskis ilin, manĝinte la koron de Gullveig kiam ŝi estis (trifoje) bruligita.
En [[ragnarökr]], FenrirFenriro manĝos ÓdhinnOdino, kaj Midhgardsormr per sia veneno mortigos ThórrThoro.
Same patrina estas la rolo de Loki rilate [[Sleipnir]], la ok-kruran ĉevalon de Ódhinn, kiun li naskis en formo de ĉevalino, forloginte virĉevalon kiu helpis al la konstruo de muro ĉirkaŭ Azbieno.
| 