Ribelo en GDR en 1953: Malsamoj inter versioj
| [kontrolita revizio] | [kontrolita revizio] |
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Giorno2 (diskuto | kontribuoj) |
Giorno2 (diskuto | kontribuoj) |
||
Linio 12:
Helpate de enkazernigitaj policistoj, sovetiaj trupoj ankoraŭ en la unua tago perforte ĉesigis la insurekcion en Berlino. Ne malpli ol 21 personoj mortkondamnitis fare de sovetiaj tribunaloj kaj ekzekutitis tuj; aliaj tiaj kondamnoj fare de GDR-tribunaloj kun ekzekuto sekvis dum la sekvintaj semajnoj kaj monatoj. Laŭ studaĵo de 2004 fare de ''Zentrum für Zeithistorische Forschungen'' (ZZF) mortis en konekto kun la ribelo (minimume) 55 homoj sed nek pli ol 500 ([[FRG]]-versio) nek nur 25 (GDR-versio). Malliberiĝis ĉ. 1.400 personoj.<ref>[http://www.17juni53.de/tote/recherche.html Listigo de la viktimoj]</ref>
[[Walter Ulbricht]], la unua sekretario de SED, uzis la ribelon por plifortigi la propran pozicion kaj randenmeti eblajn konkurenculojn. En FRG la 17-a de junio eĉ iĝis nacia festotago - ĝis 1990: de post tiu jaro la 3-a de oktobro, [[Tago de la germana unueco]] anstataŭis la 17-an de junio kiel festotago de la nova Germanio ekkonsistinta
==Piednotoj==
| |||