Cyprian Norwid: Malsamoj inter versioj

Patro de Norwid estis [[plenipotento]] de [[Radziwiłłowie]]. Gepatroj de Norwid mortis tre frue kaj juna poeto elkreskadis de [[1825]] ĉe avino Hilarino el Sobiescy. Jaro [[1830]] kaj [[novembra ribelo]] Norwidoj travivis en Varsovio. Kune kun pli aĝa frato Ludviko, Cyprian Norwid lernis en varsovia gimnazio. Li devis interrompi sian lernadon ne fininte kvinan klason kaj eniris al privata lernejo pentrista. Neregulara kaj interrompita edukacio de Norwid faris lin memlernanto. Li mem estis genia do li enfinefine posedigisposedis grandan scion ĝeneralan.

Unua literata medio de Norwid estis ĝenerale aŭtoroj skribantaj en gazeto de Hipolit Skimborowicz nomita ''"Pismiennictwo Krajowe"''. Li kontaktiĝis kun la tiel nomata ''"Cyganeria Warszawska"'' (Varsovia Ciganerio) (Seweryn Filleborn, Roman Zmorski, Włodzimierz Wolski, ktp.) kaj kun Karol Levittoŭ. En 1841 jaro li proksimiĝis al ''"Varsovia Biblioteko"'' kaj salono de Łuszczewscy. Li debutis en ''"Piśmiennictwo Krajowe"'' per verso "Mia lasta soneto".

En [[1842]] Norwid elveturisveturis al [[Dresden]], ĝenerale por perfektigadoperfektigi sian arton skulptan. Li vojaĝis al [[Venecio]] kaj [[Florenco]]. En [[1844]] li ekloĝis en [[Romo]] ĉe ''Via Quattro Fonatne''. Tiam fianĉino de la poeto, Kamila, ĉesigis fianĉadon kaj Norwid ekkonis Maria el Nesseroldowie Kalergis, kiu estiĝis lia granda, senespera amo. En tiu tempo Norwid komencaskomencis sian malsanadon.

Ĝis [[1846]] la poeto vojaĝis al [[Berlin]] kie li aŭskultis univestitatajn prelegojn kaj partoprenis en renkontoj de eja Polonio. Ĝi estis por Norwid tempo de multaj kontaktoj kamaradaj, artistikaj kaj politikaj. Arestita kaj devigita al elveturoforveturo el Prusujo en [[1846]] Norwid veturis al Brukselo. TempoTempon de la ''Printempo de la Popoloj'' li travivis denove en Romo kie li konis aliujnaliajn grandajn profetojn de Pollando- [[Adam Mickiewicz]] kaj [[Zygmunt Krasiński]].

En jaroj [[1849]]-[[1852]] li loĝis en Parizo kie renkontisli renkontiĝis kun [[Juliusz Słowacki]] kaj [[Fryderyk Chopin]]. Situacio de Norwid estis tiam malfacila tielkaj same financafinance kaj en amado, rifuĝoj de kritikuloj kaj politikaj nekomprenadoj. PoetoLa poeto publikiĝis en ''"Goniec polski"'' en Parizo vivante en malriĉeco. Ĉiam pli Norwid estĝadisiĝis blinda kaj surda.

Junie de [[1854]] Norwid revenis al Eŭropo kun princo Marceli Lubomirski kaj ekloĝis en [[Londono]] enspezante per laboroj aristikaj kaj metiaj. EnfineFine li revenis al Parizo. Artistika agado de Norwid tre ekviviĝis kaj li povis publiki kelkajn verkojn. En [[1863]] komenciĝis ''[[januara ribelo]]'' en okupita Pollando, kaj pri tio li interesiĝis. Kvankam li mem kaŭze de lia sano ne povis partopreni en ĝi pro sia sanstato li strebis influi ie aliel ĝiaĝian rezultorezulton.

En [[1866]] la poeto finis la laboradon super lia grava verko ''"[[Vade-Mecum]]"'' kvankam tiam li ne povis eldoni ĝin. En postajnla postaj jarojnjaroj Norwid falis en grandan mizeron. Li komencis malsanadi perpro ftizo. En [[1877]] li travivis tragedion kaŭze ne prosperita elveturo al Florencio. Li esperis ke li saniĝos kaj li sendis sian posedaĵon sed princo Władysław Czartoryski ne pruntis lin promesitajn monojn. La kuzo de Norwid, Michał Kleczkowski loĝigis lin en Domo de Sankta Kazmiro ĉirkaŭ la Parizo.