Stefan MacGill: Malsamoj inter versioj

De 1969 ĝis 1975 Stefan MacGill studis – ĉefe [[geografio]]n – en la [[Viktoria-Universitato de Wellington]], en la [[Universitato de Canterbury]] kaj (koresponde) en la [[Massey-Universitato]], ĉiuj en Nov-Zelando. En 1974 li ricevis instruistan diplomon por [[elementa lernejo|elementaj lernejoj]].<ref name="ipr"/>

En 1976 Stefan MacGill estisekestis volontulo en la [[Centra Oficejo de UEA]]. De 1977 ĝis 1986 li laboris kiel oficisto de la Centra Oficejotie, de 1980 ĝis 1984 kiel ties Direktoro. De 1976 ĝis 1986 li estis redaktoro respektive kunordiganto de la [[Jarlibro de UEA]]. Krome de 1978 ĝis 1986 li estis teknika redaktoro de ''[[Kontakto (revuo)|Kontakto]],'' revuo eldonata de [[TEJO]].

En 1986 li transloĝiĝis al Hungario. De 1986 ĝis 1996 li redaktis la gazeton ''[[Juna Amiko]]'' kaj denove faras tion inter 2000 kaj 2013, kiam li pludonis la stafeton al Stano Marcek el Slovakio.<ref name="ipr"/> Ekde 1989 li profesie verkas help-tekstojn por komputilaj programoj; en 2012 li emeritiĝis, sed daŭre laboras.<ref name="ipr"/>

Li kunfondis la [[Esperanta Junulara Asocio de Nov-Zelando|Esperantan Junularan Asocion de Nov-Zelando]] en 1964 kaj aktivis en ĝi ĝis 1972. Ekde 1977 Stefan MacGill estis vicprezidanto kaj sekve en 1979 kaj 1980 [[prezidanto de TEJO]]. Lia ĉefa projekto dum 1980 estis la realigo de la unua seminario de TEJO, kiu ricevis financan kaj organizan subtenon de la Eŭropa Junulara Fonduso (EJF). Tio okazis en la centro de EJF en Strasburgo, Francio, kun gvidantoj Claude Piron, Claude Gacond kaj li mem. La interpretisto por la seminario estis Farjon de la Gatinerie el Belgio. Okazis depost tiam regule multaj dekoj da subtenataj seminarioj, kiuj kune envenigis al TEJO multajn centojn da miloj da eŭroj. De 1989 ĝis 1992 li estis vicprezidanto de [[ILEI]], de 1992 ĝis 1994 li estis kaj denove ekde 2009 ĝis 2013 li estas prezidanto de ILEI<ref name="ipr"/>. En 1989, li laboris refondi la komunanjn ekzamenojn de UEA-ILEI kaj estis ĝia sekretario de 1989-1995. En 1992 li estis la redaktoro de la rubriko ''Junularo'' en la magazino ''[[Monato (gazeto)|Monato]]''<ref>{{Monatoref|numero=1992/01|paĝo=3|titolo=Enkonduko|ligilo=|aŭtoro=Paul Peeraerts}}</ref> Li estis prezidanto de [[ILEI]] de 2009 ĝis 2013.

Li lernis Esperanton [[denaska esperantisto|denaske]] de sia patro [[David MacGill]]. Ankaŭkiu liajinstigis al sia patrino eklerni la lingvon; do temas pri kvar-generacia esperantisteco en la familio . Liaj du filinoj Karina (naskita en 1990), Hajnal (1992) estas denaskaj esperantistoj. Filino Sonja (2000) bone komprenas la lingvon kaj iome parolas ĝin. <ref name="ipr"/>

*Nemave edifi (FEL, 2007)