Kazimiro la 4-a (Pollando-Litovio): Malsamoj inter versioj
| [kontrolita revizio] | [kontrolita revizio] |
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Kozyra (diskuto | kontribuoj) Neniu resumo de redakto |
Kozyra (diskuto | kontribuoj) Neniu resumo de redakto |
||
Linio 4:
Kazimiro estis proklamita kiel grandduko de Litovio post murdo de [[Žygimantas Kęstutatis]] fare de partio de sendependeco de Pollando. Pri elekto promesis rericevi terojn prenitaj de Pollando kio poste plenumis. Post morto de sia frato [[Ladislao la 3-a (Pollando)|Ladislao de la 3-a]] oni lin invitis al pollanda trono. Longtempe li ne konsentis, ĉar lin ne lasis la litovia nobelaro, kiu maldeziris personan union kun Pollando, sed sub influo de sia patrino fine tamen Kazimiro konsentis. En junio 1447 li estis proklamita kiel pollanda reĝo. En la jaro 1454 li edziĝis al filino de imperiestro de la [[Sankta Roma Imperio]] [[Albreĥto la 2-a (Sankta Romia Imperio)|Albreĥto la 2-a]]. Kazimiro havis 13 gefilojn.
Li intencis plifortigi la potencon de la [[Listo de regantoj de Litovio|Grandduko de Litovio]]; kiam ĉi tio malrezultis, li estis devita plifortiĝi rajtojn de la nobelaro. En la jaro 1447 li proklamis privilegiojn de la nobelaro, garantiis al ili rajtojn de propraĵo je tero, libera forveturo eksterlande kaj rajto juĝi dependajn homojn. Ĉi tiaj privilegioj proklamis, ke terposedaĵojn kaj ŝtatajn postenojn en la [[Grandduklando Litovio]] povis ricevi nur la loka nobelaro. En lia regado en [[Pollando]] komenciĝis epoko de nobela anarkio. Li helpis per monoj al studentoj. En la jaro 1468 li eldonis leĝaron, nome unua provo en sia ŝtato ordigi leĝojn. Dum lia regado la [[Ordeno de Germanaj Kavaliroj]] rezulte de la [[Dektrijara Milito]] (1454-66)
{{Antaŭuloj-Posteuloj
| |||