Teatro: Malsamoj inter versioj

[kontrolita revizio][kontrolita revizio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Linio 35:
 
===Post-klasika teatro en la Okcidento===
Teatro akceptis multajn alternajn formojn en la Okcidento inter la 15-a kaj 19-a jarcentoj, inkluzive de comamaskomunikilardelamaskomunikiloj, ''[[commedia dell’arte]]''arte kaj [[melodramo]]. La ĝenerala tendenco estis fore de la poezia dramo de la grekoj kaj de la [[Renesanco]] kaj direkte al pli naturalisma prozstiloproza stilo de dialogo, precipe post la [[Industria revolucio]].
 
Teatro prenis grandan paŭzon dum 1642 kaj 1660 en Anglio pro la Interrego de Kromvelo. Teatro estis vidita kiel io pekema kaj la puritanoj provis tre forte movi ĝin for el sia socio. Pro tiu stagna periodo, post kiam Charles II venis reen al la trono en 1660 en la Restarigo, teatro (inter aliaj artoj) eksplodis pro multe da influo de Francio, kie Karlo estis en ekzilo la jaroj antaŭa al lia regado.
Linio 45:
La dekoka jarcento ankaŭ prezentis virinojn al la scenejo, kiu estis rigardita kiel malkonvena antaŭe. Tiuj virinoj estis rigardis kiel famuloj (ankaŭ pli nova koncepto, dank'al kelkaj ideoj sur individuismo kiuj komencis esti naskita en Renaissance Humanism) sed aliflanke, estis daŭre tre nove kaj revoluciulo kiu ili estis sur la scenejo kaj kelkaj diris ke ili estis neĝentilhomecaj kaj malestimis. Charless II ne ŝatis junajn virojn ludantajn la rolojn de junaj virinoj, tiel ke li demandis ke virinoj ludas siajn proprajn rolojn. [26] Ĉar virinoj estis permesitaj sur la scenejo, dramistoj havis pli da libero kun rakontosurprizoj kiel vestado de ili supren kiel viroj kaj mallarĝaj fuĝoj de morale gluiĝemaj situacioj kiel formoj de komedio.
 
Komedioj estis plenaj de la ido kaj tre multe en modo, kie la intrigo sekvas iliajn amvivojn: ofte juna petola heroo konfesante lian amon al la ĉasta kaj libera inklina heroino proksime de la fino de la teatraĵo, tre kiel The School for Scandal (La Lernejo por Skandalo) de Sheridan. Multaj el la komedioj estis formitaj post la franca tradicio, al plejparte Molière, denove aklamante reen al la franca influo alportita reen fare de la reĝo kaj la Reĝfamilianoj post ilia ekzilo. Molière estis unu el la pintaj komediaj dramistoj de la tempo, revoluciigi la manierkomedion estis skribita kaj farita kombinante ''[[Commedia deldell'arte]]'', francan komedion kaj satiron por krei iujn el la plej longa fortteksaĵo kaj la plej multajn influajn satirajn komediojn. [27] Tragedioj estis simile venkaj en sia signifo de korektadopolitika rajtigoj, aparte distingiva pro la lastatempa Restarigo al la krono. [28] Ili ankaŭ estis imitoj de franca tragedio, kvankam la francoj havis pli grandan distingon inter komedio kaj tragedio, dum la angloj falsis la liniojn foje kaj metanta kelkajn komediajn partojn en siaj tragedioj. Oftaj formoj de ne-komediaj ludoj estis sentimentalaj komedioj same kiel io kiuj poste estus nomitaj tragediebourgeoise, la tragedio de kunvivado, estis pli popularaj en Anglio ĉar ili aplikis pli al la anglaj sentemoj.
 
Tra la 19-a jarcento, la popularaj teatraj formoj de Romantikismo, melodramo, viktoria burleskaĵo kaj la belfiguraj teatraĵoj de Skribisto kaj Sardou kolapsis al la problemteatraĵoj de Naturalism kaj Realism; la farsoj de Feydeau; La opereca Tutarta verko de Wagner; muzikalo (inkluzive de la operoj de Gilbert kaj Sullivan); La salonkomedioj de F. C. Burnand, W. S. Gilbert kaj Wilde; Simboleco; proto-ekspresionismo en la malfruaj verkoj de August Strindberg kaj Henrik Ibsen; [30] kaj edvarda opereto.