Okultismo: Malsamoj inter versioj

[nekontrolita versio][nekontrolita versio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Neniu resumo de redakto
Maksim-bot (diskuto | kontribuoj)
malmajuskligo
Linio 1:
 
[[Kategorio:Esperanto-movado]] [[Kategorio:Enciklopedio de Esperanto]]
[[Kategorio:Enciklopedio de Esperanto O]]
[[Enciklopedio de Esperanto - O|EdE-O]]
'''Okultismo'''. „[[Esperanta Psikistaro]]“, estis iniciita de A. Stas, [[Antverpeno]] kaj ĝi celis esti „unuiĝo por psikisma studado per Esperanto“ pri [[hipnotismo]], [[magnetismo]], [[telepatio]], [[spiritismo]], k. t. p. [[Emile BOIRAC|Rektoro Boirac]] skribis en 80 paĝa libreto, kiun eldonis la unuiĝo per helpo de la [[Belga Federacio Spiritista]] en [[1910]]: „[[Esperantismo]] kaj [[Psikismo]] respondas al samaj bezonoj de la homa spirito. Psikisto deziras transpaŝi la limojn de la videbla mondo kaj penetri en pli profundan regionon, kie kaŝiĝas la veraj kaŭzoj kaj principoj de ĉiu realeco. Simile Esperantisto deziras transpaŝi la limojn de sia nacieco kaj penetri en la spiriton de la tuta homaro.“ La unuiĝo aranĝis kongresan fakkunsidon dum la antverpena [[UK]] en [[1911]], pri kiu aperis raporta kajereto 31 paĝa enhavante ankaŭ la protokolon de tri spiritistaj kunvenoj, kiujn partoprenis 30 Esperantistoj. La kajero ankaŭ enhavas „psikisman terminaron“ kun la plej gravaj fakvortoj. La sekretario de la unuiĝo estis Stas, kiu aranĝis sukcesan fakkunsidon en [[Krakovo|Kraków]], [[1912]], sed la tie projektita revuo ŝajne neniam aperis. En [[1934]] [[Alexander William THOMSONThomson]] fondis [[Psiĥa Esperanto-Ligo|Psiĥan Esperanto-Ligon]], por kolekti tiujn, kiujn interesas psiĥaj fenomenoj. En 1913-14 aperis ĉe Davidov en [[Saratov]] dumonata bulteno dupaĝa titolita „[[Okultismo (Revuo)|Okultismo]]“. La unua tiaspeca verko estis certe „[[Libreto pri transmorta vivo]]“ de G. T. Fechner, aperinta en [[Parizo]] en [[1907]]. Dum la [[Unua Mondmilitomondmilito]] aperis de fama ĵurnalisto [[William Thomas STEADStead]] „[[Kial mi scias ke mortintoj revenas]]“ en [[1917]] en [[Bostono]]. Du kajerojn pri sama temo verkis J. Thiebault. Unu el ili aperis, kiel aldono de [[HDE]] en [[1925]] kaj aparte france kaj Esperante en dekmil eroj, tri eldonoj. Lian kajeron pri la mortinta amiko tradukis [[Émile GROSJEANGrosjean-MAUPINMaupin]]. Pri okultismo ĉiam interesiĝis ankaŭ eminentaj Esperantistoj. Membroj de la diversaj similtendencaj movadoj, kiel [[Bahaa Movado]], [[Oomoto]], [[Nova Spirito]], [[La Blankaj Fratoj]] en [[Bulgarujo]], [[Ruĝkrucismo|Ruĝkrucanoj]], [[Swedenborgismo|Swedenborganoj]] kaj [[Teozofio|Teozofoj]] uzas Esperanton en siaj eldonaĵoj, kelkaj el ili eĉ en kunvenoj. La estraro de la [[Nederlanda Societo de Spiritistoj]], „[[Harmonia]]“ eldonis Esperantan flugfolion „[[La Spiritisto]]“ en [[1928]]. Pri la lasta okultisma kunveno ĉe [[UK]]-j ni scias el [[1923]], [[Nürnberg]]. Poste nur la diversaj supre nomitaj movadoj aranĝis apartajn kunvenojn. [[Edmond PRIVATPrivat|D-ro Privat]] rakontas, ke la lasta manskribaĵo de Zamenhof, nefinita, estis plano de artikolo pri senmorteco de l‘ animo.
P. BALKANYI