Sohraŭardi: Malsamoj inter versioj

[nekontrolita versio][nekontrolita versio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
YurikBot (diskuto | kontribuoj)
e robot Modifying: en
Maksim-bot (diskuto | kontribuoj)
malmajuskligo
Linio 5:
Lia metafiziko, heredinto de la [[helena filozofio]], kiun li bone konis, kaj fidela je la «saĝuloj de antikva Persio» (t.e. la zoroastrismanoj) estas vivanta penso, kaj la de li sekvinta vojo estos poste trabatita de multaj el la mistikaj pensuloj de Islamo. Ĝi revivigas la saĝecon de [[Zoroastrismo|Zoroastrismana]] Irano enkadre de la platonisma penso kaj fondas la [[Gnostikismo|Gnozan]] senton pri vivo : la Malhel’, la substancoj, kiuj «kunportas nokton kaj morton» oponas je la anĝelaj lumoj. Tiu drameca filozofio pri esto konkludiĝas pere de glora animkanto, potenca teorio de la feliĉego.
 
Li verkis kelkkvindekon da libroj, el kiu la plej profunda estis « La libro de la Orienta saĝeco » (komentita poste far Qtboddin Ŝirazi kaj Molla Ŝirazi kaj en Okcidento studita kaj tradukita de francaj orientalistoj [[Henri CORBINCorbin]] kaj Christian Jambet)
 
Li estis deklarita malkredanto. «Kiel [[Sokrato]]», oni diris. Kiel tiu, li ne provis eskapi nejustan mortigon.