Manioko: Malsamoj inter versioj

[kontrolita revizio][kontrolita revizio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Neniu resumo de redakto
KuBOT (diskuto | kontribuoj)
e Forigo de la ŝablono(j) LigoElstara kaj/aŭ LigoLeginda laŭ VP:FA; kosmetikaj ŝanĝoj
Linio 18:
|komunejo =
}}
[[FileDosiero:Manihot esculenta MHNT.BOT.2004.0.508.jpg|thumb|''Manihot esculenta'' - [[Muzeo de Tuluzo]]]]
 
'''Manioko'''<ref name="PIV">[[Plena Ilustrita Vortaro de Esperanto]] (SAT, 2012)</ref> (''Manihot esculenta'') estas 2-4 m alta, plurjara arbedo kun grandaj karnecaj, manĝeblaj [[tubero]]j, kiuj similas al tiuj de [[georgino]]. El la tuberoj oni produktas [[faruno]]n nomatan '''tapioko'''<ref name="PIV"/> aŭ '''kasavo'''.<ref name="PIV"/> La tubero enhavas tiom multan [[amelo]]n, ke ĝi estas la terpomo de la [[tropiko]]j. Tio estas krude venena, sed oni senŝeligas, prilaboras la tuberon kaj surmerkatigis kiel tapiokon.
Linio 25:
 
== Historio ==
Tiu [[Neotropika ekozono|neotropika]] planto originas de la sudamerikaj [[savano]]j. Ĝi povas kreski sur tre malriĉaj grundoj (sed tiam la rikolto estas relative malabunda) kaj ĝi ankaŭ bone eltenas periodojn da malsekeco (escepte tuj post la plantado de la juna planto). La planto ankaŭ bone rezistas plagojn de [[akridoj]].
 
Manioko estis kultivita en [[Brazilo]] kaj [[Venezuelo]] certe jam ekde 3000 a.K. , kiel montriĝas el arkeologiaj trovaĵoj de aparatoj uzataj por deŝeligi tuberojn.
Linio 66:
[[Kategorio:Eŭforbiacoj]]
[[Kategorio:Plantoj el la Neotropika ekozono]]
 
{{LigoElstara|he}}