Tri Reĝlandoj: Malsamoj inter versioj

{{sen fontoj|ĉinio|decembro 2012}}

 

Dum la sepa jaro de la Guanghe (光和) epoko (jaro 184, sub la Imperiestro Liu Hong), komencis la flavturbana ribelo (黄巾之乱). Mezo de la malordo, militestro Dong Zhuo （董卓） deprenis la regadon de la korteganaro kaj mortigis la imperiestrinon. La tuta [[ŝtato]] engaĝiĝis en militestre malfideliĝa milito. Tiel komencis la noma "Militestra Seperismo" （群雄割據). En la jaro 190, Dong Zhuo translokigis la [[ĉefurbo]]n, kaj la korteganaro pecetiĝis. En la jaro 192, Dong Zhuo estis mortigata per la plano de Lu Bei (刘备） kaj Wang Yun （王允）. Poste, per la konsilo de la strategiisto Jia Ksu, posteulo de Dong Zhuo, kiu nomiĝis Li Jue, sukcese venkis la urbo Chang-an (长安）, kaj regigis la [[registaro]]n. En la jaro 196, Generalo Kao Kao （曹操） bonvenis la ĥanan imperiestron Ksian （汉献帝） veni regi la urbon Ksuĉeng, kaj tiel komencis la Jian-an （建安） epoko, dum kiu Kao Kao akiris multan potencon. Per la batalo de Guandu （官渡之战） en la jaro 200, Kao Kao venkis kontraŭ la [[generalo]] Juan Ŝao （袁绍）, kaj ĉefparte regis Nordĉinion ĝis la jaro 208. Li tamen en la vintro de tiu jaro estis venkita de Sun Liu （孙刘） en la batalo de la ruĝa klifo （赤壁之战）.

 

[[Kategorio:Historio de Ĉinio]]