István Nagy (pentristo): Malsamoj inter versioj

[[Dosiero:Alkony.jpg|right|NAGY István: Vesperiĝo]][[NAGY István (pentristo)]] estis [[hungara]] [[pentristo]], naskiĝis en [[Rumanio]], en vilaĝo [[Csíkmindszent]] (rumane:Misentea) la [[28-an de majo]] [[1873]] kaj mortis la [[13-an de februaro]] en [[1937]] en [[Baja]], [[Hungario]]. Li havigis diplomon de instruisto en [[Cluj-Napoca]] kaj diplomon de desegaĵinstruisto en [[Budapeŝto]]. Poste studadis en [[Munkeno]], [[Parizo]] kaj faris okmonatan studadvojaĝon en [[Italio]]. Dum tiuj jaroj li rivevis stipendion. Lia unua memstara ekspozicio fariĝis en [[Miercurea Ciuc]] en [[1902]]. Dum la [[Unua Mondmilitomondmilito]] li estis soldato sur la galiciaj kaj italiaj frontoj kaj kreis multe da soldatportretaĵoj. Lia kolektekspozicio en la jaro [[1923]] en Budapeŝto havis grandegan sukceson. La arthistoriisto LYKA Károly kaj la verkisto [[KOSZTOLÁNYI Dezső]] taksis entuziasme liajn kreajoĵn. SURÁNYI Miklós verkis biografian romanon pri la pentristo. Post la longa migrada vivo en Rumanio, [[Jugoslavio]] kaj Hungario en [[1933]] li finfine loksidiĝis en [[urbo]] Baja. Li uzis precipe pastelkreton kaj karbon, kreis precipe pejsaĝojn kaj portretaĵojn; ne apartenis al neniu artistgrupo. Li laboris treege rapide kaj postlasis pli ol 4 mil artaĵojn, sed tiuj estas disŝutitaj en tri landoj. La plejmulto da ili troviĝas en la muzeo de urbo Baja.