Internacia Fonetika Alfabeto: Malsamoj inter versioj

[kontrolita revizio][kontrolita revizio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
KuBOT (diskuto | kontribuoj)
e Forigo de la ŝablono(j) LigoElstara kaj/aŭ LigoLeginda laŭ VP:FA
Pli da konsekvenco che uzado [, ] kaj /.
Linio 3:
 
== Priskribo ==
La konsonantoj kiuj elvenas rekte el la latina alfabeto preskaŭ ĉiam similas al siaj [[Prononco de Esperanto|esperantaj sonoj]]: [/p]/, [/b]/, [/t]/, [/d]/, [/k]/, [/g]/, [/m]/, [/n]/, [/f]/, [/v]/, [/s]/, [/z]/, [/h]/, [/l]/, [/r]/, [/j]/. La kvin esperantaj vokaloj /i/, /e/, /a/, /o/, kaj /u/, ankaŭ samas al la IFA-vokalliteroj.
 
La restantaj simboloj kiuj estas komunaj inter la IFA-a kaj la latina alfabeto, kiel [/c]/, [/y]/, kaj [/w]/, reprezentas sonojn kiuj estas skribitaj per tiuj literoj en aliaj lingvoj. [/c]/ estas palatala plozivo, kiel en la [[indonezia lingvo]]. [/y]/ estas la vokalo kiun signifas tiu litero en la skandinaviaj lingvoj. La ĝenerala principo estas uzi nur unu simbolon por ĉiu [[fonemo]], evitante du- aŭ tri-literaĵojn tiajn kiaj "sh" kaj "th" en la angla, "ch" kaj "eau" en la franca, "sch" kaj "ng" en la germana, ktp.
 
La literoj kiuj estas modifitaj latinaj literoj ofte signifas similan sonon. Ekzemple, ĉiu [[retrofleksa]] konsonanto havas la saman simbolon al la sammaniere elparolata [[Alveolaro|alveola konsonanto]], kun hoketo ĉe la fundo de la litero.