Vikipedio

Pedofilia movado: Malsamoj inter versioj

Browse history interactively
[kontrolita revizio][kontrolita revizio]
← Iru al antaŭa ŝanĝoIru al sekvanta ŝanĝo →
Enhavo forigita Enhavo aldonita
VidaVikiteksto
Neniu resumo de redakto
Neniu resumo de redakto
Linio 38:
Kelkaj aktivuloj montriĝas ankaŭ favoraj al la laŭleĝigo de la posedo de [[infana pornografio]] aŭ al la libervola partopreno de neplenaĝuloj en pornografiaj produktaĵoj, kondiĉe ke ili ne suferu ian ajn malutilon. Tiuj ĉi aktivuloj opinias cenzuro la malpermeson posedi infanan pornografion kaj denuncas ties persekutadon kiel juran misuzon<ref group="noto">Dum ĝia aparteno al la Nacia Konsilo por la Civilaj Liberecoj de Britio, PIE oponis al la proponoj por malpermesi infanpornografion kaj defendis, ke la sekse eksplicitaj fotaĵoj de infanoj estu laŭleĝaj dum la neplenaĝuloj ne suferu ian ajn malutilon.
 
La Partio de Karitato, Libereco kaj Diverseco de Nederlando opiniis cenzuro la malpermeson posedi infanan pornografion kaj proponis en ĝiasia politika programo la liberecon partopreni en pornografiaj produktaĵoj ekde la leĝa aĝo de konsento: {{Citaĵo|{{eo}} '''''La privata posedo de infana pornografio estos permesata.''' Tiel okazis en Nederlando ĝis 1998. Plej multaj politikistoj ne volis elĉenigi ĉasadon de sorĉistinoj. Tamen ĉasado de sorĉistinoj ja elĉeniĝis, kaj ne estas valida motivo. La malpermeso posedi infanan pornografion estas cenzuro. Tio ĉi kreas plie ĉiajn kontraŭleĝajn kaj nekontroleblajn retojn. Gajni monon per ĝia komerco aŭ interŝanĝo restos provizore punebla.''|||{{en}} '''The private possession of child pornography will be allowed.''' This was the case in the Netherlands until 1998. Most politicians did not want to unleash a witch-hunt. A witch-hunt, however, is clearly what has ensued, and it is pointless. The prohibition of the possession of child pornography is censorship. It also creates all sorts of illegal, uncontrollable circuits. Making money through (barter) trade will remain punishable for the time being.}}
 
{{Citaĵo|{{eo}} '''''Oni rajtos aperi en pornografiaj produktaĵoj ekde la aĝo de 16 jaroj.''' La PNVD volas ke, longperspektive, la junuloj rajtu aperi en pornografiaj produktaĵoj, se ili deziras tion, ekde la aĝo kiam ili rajtas laŭleĝe seksrilati.''|[http://www.pnvd.nl/EN_Prog_May_2008.html Programo de PNVD 2008.]||{{en}} '''From the age of sixteen on, people can appear in pornographic productions.''' In the long run, the PNVD wants to allow young people to appear in pornographic productions if they so desire from the age at which they can legally have sexual relations.}}
Linio 147:
 
== Unuaj asocioj (1940–1969)==
En 1940, la psikologo kaj seksologo nederlanda Frits Bernard kontaktiĝis kun la advokato Jacob A. Schorer, prezidanto de la nederlanda branĉo de la germana Humana Scienca Komitato (Wissenschaftlich-humanitäres Komitee, WhK), la unua organizaĵo defende de la samseksemuloj kaj transseksuloj, kaj pere de li kun la advokato Benno Premsela, ankaŭ konata kiel la unua seksologo de Nederlando. Bernard sciis, ke la WhK, kune kun ĝia internacia organizaĵo, la [[Institut für Sexualwissenschaft|Instituto pri Seksologio]] (Institut für Sexualwissenschaft), publikigis artikolojn pri la pederastiaj rilatoj ĝis 1933<ref name="sta">Brongersma, Edward. ''Schutzalter 12 Jahre?: Sex mit Kindern in der niederländischen Gesetzgebung''. En: Leopardi, Angelo. ''Der pädosexuelle Komplex''. Frankfurto: Foerster Verlag, 1988, p. 212. ISBN 3-922257-66-6.</ref>. Post la militdeklaro de la aliancanoj al la [[Nazia Germanio]] kaj ties venko dum la unua fazo de la milito en Eŭropo, la kampanjoj por legitimi pedofilion estis malpermesitaj kaj ĉia banaligo pri la temo forte punata tial, ke la artikolo 176 de la «Verordnungsblatt» n-ro 81 de la germana leĝaro, rilate al la pederastiaj rilatoj, devis esti inkludita en la nederlandannederlanda leĝaronleĝaro laŭ la ordono de [[Adolf Hitler]]. La Instituto pri Seksologio estis laŭlitere detruita post la veno de la [[nacisocialismo]] al la registaro de Germanio en 1933 kaj ĝiaj membroj Arent von Santhorst kaj Niek Engelschman (Bob Angelo) detruis ĉiujn dokumentojn de la nederlanda sidejo por malebligi la enketojn de la [[nazio]]j.
 
En la 1950aj jaroj, elde la restoj de la nederlanda branĉo de la WhK, Frits Bernard kaj aliaj fondis en [[Hago]] la asocion ''Enklave Kring''<ref group="noto">La nomo ''Enklave'' (Enklavo) estis elektita por elvoki la sociologian situacion de la pedofiloj en la okcidentaj socioj.</ref>, dediĉita al la scienca pristudo de la pedofilio. Rigardata kiel la unua organizaĵo de la pedofilia aktivismo, la grupo instaliĝis pli poste en Roterdamo<ref>Sandfort, Theo; Brongersma, Edward; Alex, Van Naerssen. ''Male Intergenerational Intimacy: Historical, Socio-Psychological, and Legal Perspectives''. Nov-Jorko/Londono: Haworth Press, 1991. ISBN 978-0-918393-78-4.</ref><ref>''Dares To Speak: Historical and Contemporary Perspective on Boy-Love''. Norfolk: The Gay Men's Press, 1997, pp. 34-39.</ref>. Ĝiaj celoj estis «rompi la antaŭjuĝojn pri la aferoj rilataj al la erotikaj kontaktoj kaj rilatoj inter neplenkreskuloj kaj plenkreskuloj (...), havigi informon kaj konsiladon (...) [kaj] komenci programon de rekta asistado [por antaŭeniri] al revizio de la kriminala kodo»<ref name="stani">Bernard, Frits. «The Dutch Paedophile Emancipation Movement». ''Paidika: The Journal of Paedophilia'', Vol. 1, n-ro 2, 1987, pp. 35-45.</ref>. En 1958 Bernard kreis samnoman eldonejon por diskonigi la ideojn de la asocio. Kreita kun la celo fariĝi internacia organizaĵo, ''Enklave Kring'' obtenis subtenon en okcidenta Eŭropo, Nov-Jorko, Japanio kaj [[Honkongo]], lokoj kie Bernard mem konferenciis kelkfoje. Rezulte de ĝiaj klopodoj, la asocio ricevis favoran respondon pri la pedofilia aktivismo fare de diversaj sendependaj periodaĵoj, kiaj la nederlanda ''Vriendschap'' (eldonita ekde 1859), la germana ''Der Weg zu Freundschaft und Toleranz'', la dana ''Amigo'' kaj la nederlanda ''Verstandig Ouderschap'' en la 1960aj jaroj. NVSH, avangardo de la movado por la seksa liberiĝo, havis tiutempe, laŭ Bernard, tre kritikan sintenon rilate al pedofilio<ref name="stani"/>.
Linio 316:
En ĉi tiu jardeko kreiĝis tamen kelkaj el la plej rimarkindaj pedofiliaj asocioj en Eŭropo. En 1982 oficiale registriĝis en la Komerca Ĉambro de Nederlando la asocio ''Martijn'', kiu iĝos la plej grava kaj longedaŭra eŭropa organizaĵo de la pedofilia aktivismo kaj ĝis 1994 apartenos al la Internacia Asocio de Lesbaninoj kaj Gejoj<ref>Carpentier, Philippe. [http://archive.wikiwix.com/cache/?url=http://bibliobleue.fpc.li/Revues/Espoir/N26/Culture3.htm&title=Du%20c%C3%B4t%C3%A9%20des%20revues "Du côté des revues"] (france). ''L'Espoir'', CRIES, n-ro 26 (julio-aŭgusto 1986).</ref>. Ankoraŭ en 1982<ref>"Six ans d'existence". ''L'Espoir'', CRIES, n-ro 21, 1986.</ref>, Philippe Carpentier kreis en Belgio la Centron de Esploro kaj Informo pri la Infaneco kaj la Sekseco (Centre de Recherche et d'Information sur l'Enfance et la Sexualité, CRIES)<ref name="enketo"/>, kiu malaperos subite en 1988 post kiam Carpentier kaj aliaj membroj estos kondamnitaj pro produktado de infanpornografio<ref>[http://www.wittecomitesblancs.be/IMG/pdf/00.10.pdf Les réseaux pédo-criminels en Belgique avant l’affaire Dutroux] (france). Françoise Van De Moortel.</ref>. En Danio, en 1985 kreiĝos la Dana Pedofilia Asocio<ref name="save"/>, malferma por pedofiloj, simpatiantoj kaj profesiuloj diversaj<ref>[http://danpedo.sexualpolitik.se/english/faq1.php#whatisdpa What is Danish Pedophile Association?]. DPA</ref><ref>Santiago, Pablo, 2004, c.v., pp. 388-389.</ref>.
 
En 1985, la kongreso de la germana Verda Partio en la lando [[Nordrejn-Vestfalio]] subtenis la malkrimigon de pedofilio. La saman jaron, la komitato de la partio aprobis deklaracion petantan «abolicii ĉiujn aĝo-limojn por la seksrilatoj reciproke konsentaj», argumentante, ke ĉi tiuj ne respektas «la rajton de la infanoj al memdispono kaj serĉo de la feliĉo». La partio, kiu tiutempe rolis kiel gvidanto de la seksa revolucio en Germanio, inkludis inter la proponoj de ĝiasia politika programo la nuligon de la aĝo de konsento asertante, ke «la seksaj rilatoj kun infanoj estas edifaj por ambaŭ partoj [infanoj kaj plenkreskuloj]». Tiu ĉi sinteno estigis proteston kaj multaj kutimaj voĉdonantoj de la partio transdonis iliajn voĉdonojn al la Socialdemokrata Partio<ref group="noto">De post la 1900aj jaroj la influo de la pedofiloj sur la partio malaperis. Tamen, iamaj simpatiantoj de tiuj ideoj daŭre okupis gravajn postenojn en la partio. En majo 2013, post polemiko rilate al la supozata pedofilio de la eŭrodiputito kaj gvidanto de la formacio Daniel Cohn-Bendit, la Verda Partio mem komisiis al la politologo Franz Walter, de la Instituto por Esplorado de Demokratio, kunordigon de esplorado pri la rolo de la porpedofiliaj grupoj dum la unuaj etapoj de la partio en la 1980aj jaroj. En lia pristudo, Franz Walter atentigas, ke krom la Verda Partio, ankaŭ la [[Libera Demokrata Partio]] estis influata pasintece de la postuloj de la pedofiloj. Fontoj: [http://www.slate.fr/monde/77780/allemagne-verts-trittin-pedophilie Accusations de pédophilie: le candidat vert Jürgen Trittin en mauvaise posture], ''Slate'', 2013-09-16; [http://www.lemonde.fr/europe/article/2013/09/17/les-verts-allemands-au-centre-d-une-nouvelle-polemique-sur-la-pedophilie_3478918_3214.html Les Verts allemands au centre d'une nouvelle polémique sur la pédophilie], ''Le Monde'', 2013-09-17; ''Die Welt'', 1985-03-20.</ref><ref name="Die Welt, 1985-03-20">''Die Welt'', 1985-03-20.</ref><ref name="Die Welt, 1985-03-20"/>.
 
La tagojn 5an kaj 6an de julio 1986 okazis en [[Kopenhago]] (Danio) internacia renkontiĝo inter la reprezentantoj de la pedofiliaj asocioj usona (NAMBLA), svisa (SAP), aŭstralia, sveda, norvega kaj dana por «starigi la bazojn por regula informinterŝanĝo inter la diversaj grupoj kaj skizi komunan pripensadon pri la strategio sekvenda en ilia batalo»<ref name=carp>Carpentier, Philippe. [http://archive.wikiwix.com/cache/?url=http://bibliobleue.fpc.li/Revues/Espoir/N27/Mouvement2.htm "Les rencontres de Copenhague"]. ''L'Espoir'', CRIES, n-ro 21 (septembro-oktobro 1885).</ref>. Ili serĉis la vojojn re-aligi la batalon por la aprobo de pedofilio en la movadojn por la seksa liberiĝo kaj sugestis daŭre batali apud la samseksemuloj, agnoskante fortan malamikecon fare de la feminista sektoro. Tiu ĉi renkontiĝo, okazinta kiam la movado perdis forton, ne havis praktikan efikon.
Linio 335:
Dum ĉi tiu jardeko la populariĝo de interreto havigis al la pedofilia aktivismo novajn esprimkanalojn por disvastigi sian idearon kaj donis al la pedofiloj la ŝancon eliri el izoliĝo per rekta kontakto. En 1995 kreiĝis ''BoyChat'', la unua retkomunumo por samseksemaj pedofiloj, kiu kondukis al la kreo en 1997 de la grupo ''Free Spirits'', kiu naskiĝis kun la celo havigi sekurajn retajn resursojn en pluraj lingvoj. De post 1998, aliseksemaj pedofiloj kreis similajn resursojn. Ekde tiam multaj retkomunumoj sekvantaj la saman modelon estas kreitaj<ref>Eichenwald, Kurt. ''From Their Own Online World, Pedophiles Extend Their Reach''. ''The New York Times'', 2006-08-21.</ref><ref>[http://www.canada.com/montrealgazette/news/story.html?id=fd1ffd53-e19c-487d-bc15-17e9b2997b7e&k=85348 Free speech or crime?]. ''The Gazette'', 2007-08-10.</ref>.
 
En 1996 eksplodis en Belgio la afero de la belgo Marc Dutroux. La evento havis grandan internacian resonon kaj malfermis la vojon al tio, kion kelkaj aŭtoroj kvalifas «morala paniko»<ref name="protection"/><ref name="Andre"/>, nutrita de la amaskomunikiloj. Tio signifis tre malfavoran influon sur la publika opinio koncerne pedofilion. Ĉiuj pedofiliaj asocioj en Belgio, kiaj ''Dokumentatiedienst Pedofilie'', ''Studiegroep Pedofilie'' kaj ''Stiekum'', estis fermitaj aŭ restis subteraj<ref name="Santiago">Santiago, Pablo. "«La pedofilia como fenómeno psiquiátrico"». En: ''Alicia en el lado oscuro''. Madrido: Imagine, 2004, pp. 163-275. ISBN 84-95882-46-9.</ref>. En Nederlando, la relativa toleremo al pedofilio, kiu ankoraŭ povis ekzisti al pedofilio fine malaperis.
 
En 1998, Edward Brongersma, kiu estis la objekto de persekutado fare de liaj najbaroj kaj de agresoj sur la publika vojo pro lia aktivismo favore al la socia aprobo de pedofilio, afliktita pro profunda depresio decidis demeti al si la vivon en 1998 per eŭtanazio, poral kiu li favore batalis dum siaj lastaj jaroj<ref>Cohen-Almagor, Raphael. ''Euthanasia in the Netherlands: the policy and practice of mercy killing''. Nov-Jorko: Springer-Verlag, 2004, p. 165.</ref>. Post lia morto, liaj personaj arkivoj kaj lia biblioteko estis translokitaj al la Internacia Instituto pri Socia Historio de Amsterdamo. Parto de lia kolekto de bildoj estis konfiskita de la polico, kiu rigardis ĝin infananpornografio<ref>«[http://www.torontosun.com/news/torontoandgta/2010/05/13/13935401.html "Child porn charges laid on Toronto nudist"]». ''Toronto Sun'', 2010-10-03.</ref>.
 
En 1998 la psikologoj Bruce Rind, Philip Tromovitch kaj Robert Bauserman publikigis, en la ''Psychological Bulletin'' de la Usona Asocio pri Psikiatrio, ilian pristudon ''Metanaliza studo pri la supozataj proprecoj de la infana seksa misuzo uzante universitatanajn samplojn'' (Vidu sekcion "Sciencaj bazoj")<ref name="rind"/>. En 1999, NAMBLA publikigis en sia retejo iun resumon de la pristudo, titolitan «Bona novaĵo pri la amo inter viroj kaj knaboj», en kiu ĝi ĝojas pro tio, ke ĝi «pruvas (...), ke la nuna batalo kontraŭ la knabamantoj ne havas ian sciencan bazon»<ref>[http://www.ipce.info/ipceweb/Documentation/Documents/99-112_nambla_statement.htm The Good News About Man/Boy Love]. Ipce.</ref>. La pristudo rezultigis grandan polemikon en Usono, kiu komenciĝis per la kritikoj de kelkaj sociaj konservativuloj kaj religiaj fundamentalistoj, kaj ankaŭ de kelkaj psikiatroj kaj psikoterapiistoj, kaj fine alvenis al la Kongreso. Tiu ĉi montris sin maltrankvila pro la eblaj konsekvencoj de la apero de la rezultoj sur la oficialajnoficialaj paradigmojnparadigmoj rilate al pedofilio, kaj la 12an de julio 1999 aprobis larezolucion Rezolucion(Rezolucio 107)<ref>[http://frwebgate.access.gpo.gov/cgi-bin/getdoc.cgi?dbname=106_cong_bills&docid=f:hc107enr.txt.pdf Whereas no segment of our society is more critical to the future of human survival than our children] (1999). 106-a Kongreso, Rezolucio 107, Usona Kongreso.</ref> (per 355 voĉoj poraj, 0 kontraŭaj kaj 13 sindetenaj), kiu kondamnas la pristudon kaj deklaras, ke la seksaj rilatoj inter plenkreskuloj kaj neplenkreskuloj estas nepre misuzaj kaj malutilaj por ĉi-lastaj en ĉiuj kazoj. La kondamno de scienca pristudo fare de la Kongreso estis senprecedenta fakto en Usono<ref>Rind, Bruce. [http://books.google.ca/books?hl=en&lr=&id=NqT0GĈUDJsC&oi=fnd&pg=PA163#v=onepage&q&f=false 163-193 ''Advances in social & organizational psychology: a tribute to Ralph Rosnow'']. En: "Meta Analysis, Moral Panic, Congressional Condemnation, and Science: A Personal Journey", p. 163-193. Nov-Jorko: Taylor & Francis/Psychology Press, 2006. ISBN 0-8058-5590-4.</ref>.
 
En 1999, la [[Kanado|kanada]] verkisto John R. Sharpe populariĝis per sukcesi ŝanĝi, sen jura reprezentado, kelkajn artikolojn de la kanada leĝaro prezentinte apelacion pri kontraŭkonstitucieco, en kiu li argumentis, ke la leĝoj pri infana pornografio en Kanado (kie estas malpermesata eĉ la figurado de fikciaj seksrilatoj inter roluloj malpli ol 18-jaraj) malobservas la rajton al esprimlibereco. Sharpre prezentis sian apelacion estinte arestita en 1995 sub akuzoj pri posedo kaj distribuado de infanpornografio, surbaze de kelkaj fotaĵoj de seksumataj adoleskantoj kaj de taglibroj kaj manuskriptoj priskribantaj seksajn rilatojn inter adoleskantaj roluloj, trovitaj dum polica traserĉo kiam li revenis el renkontiĝo kun Edward Brongersma en Nederlando<ref>[http://web.archive.org/web/20040406162213/http://www.cbc.ca/fifth/landslide/laws.html The Pornography laws], ''CBC.ca''.</ref><ref>[http://web.archive.org/web/20040412223659/http://www.cbc.ca/news/background/childporn/ The Supreme Court and child porn] (angle) CBC News.</ref>. En januaro 1999, Sharpe estis absolvita de la akuzoj pri posedo de infanpornografio fare de la Supera Tribunalo kaj en majo la Apelacia Tribunalo ratifikis la verdikton per 2 voĉoj poraj kaj 1 kontraŭa, manifestante, ke la leĝoj pri infanpornografio «[estas] je unu paŝo krimigi nur pro ofendaj pensoj». Tamen, iom poste, la prokurorejo apelaciis al la Supera Tribunalo, kiu ratifikis en 2001 ratifikis, per [[R. k. Sharpe|rezolucio]], la plimulto de la leĝoj pri infanpornografio kiel validan limigon de la rajto al esprimlibereco, sedeĉ se ĝi starigis, ke la civitanoj ne povas esti persekutataj pro la kreo de verkoj el sia propra imago por privata uzado<ref group="noto">Punktoj 129 kaj Punktoj 241 kaj 242 de la konkludoj de la tribunalo: {{Citaĵo|{{eo}} ''Mi volus defendi la art. 163.1(4) sur la bazo, ke la difino de «infanpornografio» en la art. 163.1 devas esti legita kvazaŭ ĝi entenus escepton por: (1) iu ajn skriba materialo aŭ vida figuraĵo kreita nur de la akuzito, kaj posedata nur de la akuzito, ekskluzive por lia persona uzado; kaj (2) ne figuranta iun kontraŭleĝan seksagadon kaj posedata nur de la akuzito ekskluzive por lia privata uzado.''|||{{en}} I would uphold s. 163.1(4) on the basis that the definition of “child pornography” in s. 163.1 should be read as though it contained an exception for: (1) any written material or visual representation created by the accused alone, and held by the accused alone, exclusively for his or her own personal use; and (2) any visual recording, created by or depicting the accused, provided it does not depict unlawful sexual activity and is held by the accused exclusively for private use.}}
{{Citaĵo|{{eo}} ''Kiam la infanoj estas elmontrataj en pornografiaj figuraĵoj, la kamerao kaptas ilian misuzon kaj kreas permanentan registron de ĉi tio. Tio estas ekstrema enrompo de iliaj intimecaj interesoj. Punigante la posedon de tiu materialo, la Parlamento kreis stimulon por detrui la figuraĵojn jam ekzistantajn. Niaopinie, tiu konsekvenco favora al la intimeco de la infanoj estas proporcia al la malutilaj konsekvencoj rilate al la privateco de la posedantoj de infanpornografio (...). Analizante la konsekvencojn de la dispozicio en ilia ĝenerala kunteksto, la avantaĝoj de la leĝaro estas ege superaj al iu ajn malutilo al la esprimlibereco kaj al la interesoj de privateco. La leĝaro malebligas la kontentiĝon de la plej intimaj deziroj de kelkiuj, sed tia kontentiĝo estas sur baza kaj lasciva nivelo. La posedantoj de infanpornografio kontentigas siajn dezirojn damaĝe al la rajtoj de ĉiuj infanoj. Do, la malpermeso posedi tiajn materialojn estas akordigebla kun la valoroj de nia Konstitucio. Ĝi favoras kaj subtenas la dignecon de la infanoj kaj sendas la mesaĝon, ke oni koncesias la saman respekton al la ceteraj membroj de la socio. Niaopinie, la Parlamento aprobis leĝon prudentan kaj laŭrajta en libera kaj demokratia socio.|''R. k. Sharpe'', Suprema Tribunalo de Kanado.''||{{en}} When children are depicted in pornographic representations, the camera captures their abuse and creates a permanent record of it. This constitutes an extreme violation of their privacy interests. By criminalizing the possession of such materials, Parliament has created an incentive to destroy those pornographic representations which already exist. In our view, this beneficial effect on the privacy interests of children is proportional to the detrimental effects on the privacy of those who possess child pornography (...). When the effects of the provision are examined in their overall context, the benefits of the legislation far outweigh any harms to freedom of expression and the interests of privacy. The legislation hinders the self-fulfilment of a few, but this form of self-fulfilment is at a base and prurient level. Those who possess child pornography are self-fulfilled to the detriment of the rights of all children. The prohibition of the possession of such materials is thus consistent with our Charter values. It fosters and supports the dignity of children and sends the message that they are to be accorded equal respect with other members of the community. In our view, Parliament has enacted a law which is reasonable, and which is justified in a free and democratic society.}}</ref>.
 
==== Polemiko kun la Internacia Asocio de Lesbaninoj kaj Gejoj ====
En julio 1993, la [[Ekonomia kaj Socia Konsilio de Unuiĝintaj Nacioj]] (ESKUN) konseciis konsultiĝan rangon al ILGA. En aŭtuno, la Permanenta Misio de Usono ĉe UN sciiĝis, ke NAMBLA estas membro de ILGA. La 16an de oktobro, la permanenta Misio de Usono sendis leteron al ILGA, indikanteleteron indikantan, ke Usono petos ĝian elpelon el ESKUN se ĝi ne «malasociiĝ[os] el NAMBLA kaj aliaj organizaĵoj-membroj [kiaj ''Project Truth'' kaj la nederlanda ''[[Martijn]]]'', kies celoj», laŭ la opinio de la Registaro de Usono, «ne esta[s] akordaj kun la homrajtaj aktivaĵoj de UN»<ref name="Replies"/>. La rilatoj de ILGA kun NAMBLA starigis fortajn kritikojn en Usono, precipe inter religiaj organizaĵoj. La gvidantoj de preskaŭ ĉiuj grupoj de gejoj kaj lesbaninoj en la lando<ref group="noto">La 16an de junio 1994 la Geja kaj Lesba Alianco kontraŭ Kalumnio (Gay and Lesbian Alliance Against Defamation, GLAAD) adoptis Deklaracion de Pozicio pri NAMBLA, en kiu ĝi deklaras: {{Citaĵo|{{eo}} ''La Alianco de Gejoj kaj Lesbaninoj Kontraŭ Kalumnio malaprobas la celojn de la North American Man Boy Love Association (NAMBLA), kiuj inkludas la defendon de la seksaj rilatoj inter plenaĝaj viroj kaj knaboj kaj la forigon de la juraj protektoj por la infanoj. Tiaj celoj signifas specon de infana misuzo kaj estas abomenindaj al GLAAD.''
 
''GLAAD ankaŭ subtenas la deklarojn esprimitajn de aliaj gejaj kaj lesbaj organizaĵoj subtenantaj la alvokon de la Internacia Asocio de Lesbaninoj kaj Gejoj (ILGA) por tuja elpelo de NAMBLA el la internacia asocio.''
Linio 368:
En 1994, la respublikana senatano Jesse Helms prezentis en la Usona Parlamento leĝoprojekton, kiu celas nuligi 119 milionojn da dolaroj je helpo por Unuiĝintaj Nacioj dum la fiskaj jaroj 1994 kaj 1995 se tiu ĉi ne rompos rilatojn kun grupoj tolerantaj pedofilion<ref>Osborne, Duncan. [http://books.google.es/books?id=JGMEAAAAMBAJ&pg=PA27&lpg=PA27&dq=jesse+helms+nambla+1994+Ilga&source=bl&ots=OZjP5Wf2mm&sig=OJKbs4TDTk03AETbQvPĉSvDgrE&hl=gl&sa=X&ei=0jnbU4zJBeSo0AXFioHwDQ&ved=0CG8Q6AEwCA#v=onepage&q=jesse%20helms%20nambla%201994%20Ilga&f=false Ill will toward ILGA], ''The Advocate'', n-ro 650 (8 de marto 1994), p. 27.</ref><ref>Abrams, Jim. «[https://www.newgon.com/prd/hist/ILGAexp/USsenateUN.html Senate demands U.N. end ties with NAMBLA]», Associated Press, 1994-01-26. [Newgon.com] Alirita la 11an de oktobro.</ref>. La 26an de januaro la Senato unuanime aprobis la projekton. La leĝo estis subskribita en aprilo de la prezidanto [[Bill Clinton]].
 
Finfine, en ĝia 6a Tutmonda Konferenco, okazinta en Nov-Jorko la 24an de junio 1994, ILGA aprobis per vasta plimulto (214 voĉoj poraj kaj 30 kontraŭaj) la elpelon de NAMBLA, kaj ankaŭ de ''Martijn'' kaj ''Project Truth'', akuzante ilin havi kiel «ĉefan celon subteni aŭ antaŭenigi pedofilion». Dum la sama Konferenco, la Samseksema Federala Asocio de Germanio ("«Bundesverband Homosexualität"», BVH) rezignis sian membrecon al ILGA kiel protesto kontraŭ la rezolucioj adoptitaj por elpeli la pedofiliajn organizaĵojn<ref name="ilg">BVH. "«[http://www.qrd.org/qrd/orgs/ILGA/1995/german.group.expelled.from.ilga-01.07.95 ILGA suspends the membership of the gay organization VSG (Munich)]"», BVH-The German National Gay Association, 1995-06-04. Alirita la 11an de oktobro.</ref>.
 
Eĉ tiel, la 16an de septembro 1994 ESKUN ĉesigis la konsultiĝan rangon post kiam iu esplorado de la usonaj aŭtoritatoj rivelis, ke ILGA ankoraŭ havis unu pedofilian organizaĵon, la germanan VSG (mallongigo en la germana por Asocio por la Seksa Egaleco)<ref>Newgon.com. "«[https://www.newgon.com/prd/org/VSG.html Self-Introduction of the Pedo Group of the VSG]"», Newgon.com. Alirita la 11an de oktobro 2014.</ref>, inter ĝiaj pli ol 300 asociitaj grupoj. En ĝia sekvanta Ĉiujara Konferenco, okazinta en Helsinko en junio 1995, ILGA decidis la elpelon de VSG<ref>Vikipedio. [http://en.wikipedia.org/wiki/International_Lesbian,_Gay,_Bisexual,_Transand_Intersex_Association International Lesbian, Gay, Bisexual, Trans and Intersex Association] (angle), en.wikipedia.org.</ref><ref>Newgon.com. "«[https://www.newgon.com/prd/hist/ILGAexp/VSGbyILGA.html. United Nations Workshop]"», Newgon.com. Alirita la 11an de oktobro.</ref>. La Samseksema Federala Asocio de Germanio faris tiam alvokon al ĉiuj gejaj grupoj, por ke ili montru sian solidarecon kun VSG<ref name="ilg"/>.
 
== Pedofilia movado hodiaŭ (2001–nun) ==
Pro la nuna socia kaj jura kunteksto, tre malmultaj homoj aŭdacas publike esprimi sian subtenon al la pedofilia movado nuntempe. La defendo de pedofilio restas ekskludata el la publika debato kaj la malmultaj aktivuloj, kiuj senvuale laboras favore al la pedofiloj estas anglalingvaj, germanaj kaj nederlandaj, kiaj Tom O'Carroll, Dieter Gieseking, Frans Gieles kaj [[Ad van den Berg]]<ref>[http://www.pnvd.nl/Ad_voor_de_PNVD.pdf Ad van den Berg vóór de PNVD] (PDF) (nederlande). PNVD</ref>. Krom la organizita aktivismo, de tempo al tempo aperas en interreto kelkaj personaj iniciatoj, sub la formo de blogoj, forumoj aŭ retpaĝoj, sekvantaj ĝiajn postulatojn. En Esperanto ekzistas almenaŭ du retpaĝoj dediĉitaj al la defendo de pedofilio, gastigitaj en la rusa retpaĝaro Mir Esperanto<ref>[http://miresperanto.com/personajhoj/pri_knabinoj_ktp.htm Pri knabinoj, amo kaj tiel plu...] МИР ЭСПЕРАНТО</ref>.
 
En 2004 [[Lindsay Ashford]], usona civitano loĝanta en Eŭropo, populariĝis per publike atesti pri sia pedofilio en iu raportaĵo aperinta en la ĵurnalo ''The Express-Times'' de Nov-Ĵersejo<ref name="ashford">Flanagan, Russ. "«'I'm tired of being forced into the shadows by society'"». ''The Express-Times'', 2004-02-22.</ref>. En 2007 li donis intervjuon por la televida programo de BBC 2 ''Am I Normal?'' ("«Ĉu mi estas normala?"»), en kiu li denuncis, ke la vorto pedofilio estisestas deformita de la amaskomunikiloj ĝis la perdo de ĝia origina signifo de amo al infanoj kaj asertis, ke la seksaj rilatoj inter plenkreskuloj kaj infanoj estas eblaj sen malutilo por ĉi-lastaj<ref>[http://www.independent.ie/opinion/analysis/our-culture-makes-a-sexual-fetish-of-youth-innocence-and-beauty-1372291.html Our culture makes a sexual fetish of youth, innocence and beauty] (angle). ''The Independent'', 2008-05-11.</ref>.
 
En 2004 la Dana Pedofilia Asocio decidis malfondiĝi kaj fermi ĝiansian retejon dum enketo pri ĝiajsiaj aktivaĵoj fare de la Dana Ĝenerala Prokurorejo kaj fronte al la fortaj atakoj de kelkaj ĵurnalistoj. Dividiĝinta grupo de membroj nekonformaj kun la decido, nomita ''DPA Group 04'', decidis tiam remalfermi la retejon de la asocio<ref name="save">[http://www.ecpat.nl/images/13/1216.pdf Sex offenders without Borders] (angle), 2009. p. 8. Save the Children.</ref>. En iu komunikaĵo aperinta en la sama retejo, ''DPA Group 04'' klarigis, ke ĝiaj membroj rifuzas «esti dominataj de la maljusta subpremo de kontraŭdemokratiaj ĵurnalistoj, politikistoj kaj grupoj ne malpli fanatikaj de Danio kaj eksterlando», esprimis la volon «povi uzi la konstitucian esprimlibereconliberecon de esprimo, apartenantakiu apartenas al ĉiuj civitanoj», kaj asertis, ke la malfondiĝo de la asocio kaj la fermo de ĝia retejo egalas al cedi al terorismo. La grupo akuzis aliajn grupojn esti uzintaj aŭ menacintaj uzi kontraŭleĝajn rimedojn kontraŭ DPA, kaj konkrete menciis la asocion ''Stop Pædofili Nu'', kiu minacis forŝteli kaj publikigi la membroliston de la organizaĵo<ref>[http://danpedo.sexualpolitik.se/hvorfor.php#english PRESSEMEDDELELSE: Pædofilgruppens hjemmeside genopstår - foreningen er fortsat lukket]. DPA</ref>. En decembro 2005 DPA estis kvitigita de la Enketa Komitato de la Dana Ministrejo pri Justico, kiu verdiktis, ke la asocio estas laŭleĝa pro esprimliberecola libereco de esprimo<ref>[http://www.utsandiego.com/news/2012/jun/27/dutch-court-outlaws-pedophile-association/?print&page=all Dutch court outlaws pedophile association]. ''UT San Diego'', 2012-06-27</ref><ref>[http://danpedo.sexualpolitik.se/dpa.pdf Resumé af Rigsadvokatens redegørelse om muligheden for at søge Pædofilgruppen og DPA-Gruppe 04 opløst ved dom i henhold til grundlovens § 78], RA-2004-609-0028, 2005. DPA</ref>.
 
[[Dosiero:PNVD.png|eta|dekstra|Logotipo de la [[Partio de la Karitato, Libereco kaj Diverseco|Partio de Karitato, Libereco kaj Diverseco]].]]
En 2006, tri pedofiliaj aktivuloj, inter ili Ad van den Berg, prezidanto de ''Martijn'', fondis en Nederlando la [[Partio de la Karitato, Libereco kaj Diverseco|Partion de Karitato, Libereco kaj Diverseco]] (Partij voor Naastenliefde, Vrijheid en Diversiteit, PNVD)<ref>[http://news.bbc.co.uk/2/hi/europe/5187010.stm "Dutch will allow paedophile group"] (angle). ''BBC News'', 2006-07-17.</ref><ref>[http://www.eindhovensdagblad.nl/edbinnenland/article379466.ece "Politieke partij voor pedofielen"] (nederlande). ''Eindhovens Dagblad'', 2006-05-30.</ref>. Dekomence, PNVD estis fokuso de monda polemiko pro kelkaj proponoj de ĝiasia politika programo, kiaj la progresa reduktado de la aĝo de konsento kaj la laŭleĝigo de infanpornografiola infana pornografio. Ĝi ne sukcesis partopreni en la balotadoj de 2006 pro tio, ke ĝi ne kolektis la minimuman nombron da subskriboj postulita de la nederlanda prielekta leĝaro por rajti prezenti kandidatojn<ref>"[http://www.lefigaro.fr/international/2006/07/17/01003-20060717ARTWWW90625-la_justice_neerlandaise_donne_son_feu_vert_a_un_parti_pedophile.php Un parti pédophile néerlandais autorisé par les tribunaŭ]". ''Le Figaro'', 2007-10-15.</ref>. Finfine, la partio malfondiĝis en 2010<ref>[http://www.nu.nl/politiek/2205159/pedopartij-ontbonden.html Pedopartij ontbonden] (nederlande). Nu.nl, 2010-03-15.</ref>. Nuntempe, la [[Komunista Partio de Britio (Provizora Centra Komitato)|Komunista Partio de Britio]] (CCP) estas la sola politika partio, kiu defendas en Eŭropo la nuligon de la aĝo de konsento<ref>"[http://www.cpgb.org.uk/home/weekly-worker/804/third-programme-of-the-communist-party-of-great-britain Third programme of the Communist Party of Great Britain]". Cpgb.org.uk, 2012-02-11. Rekuperita 2013-01-01.</ref><ref>"[http://icl-fi.org/english/wh/209/Polanski.html Hands off Roman Polanski!]" (angle). ''Workers Hammer'', n-ro 209 (vintro 2009-2010).</ref>.
 
Inter 2006 kaj 2010 la svedo Karl Andersson eldonis ''[[Destroyer]]''<ref>[http://ilovemags.com/index.php?cPath=21 ''Destroyer'']. I love mags.</ref>, geja revuo oficiale publikigita en [[Ĉeĥio]] kaj distribuita internaciskale pere de ĝia retejo. Diference de plej multaj gejaj revuoj, ''Destroyer'' koncentriĝis nur sur infanoj kaj adoleskantoj<ref>Andersson, Karl. ''Gay Man's Worst Friend - The Story of Destroyer Magazine''. Entartetes Leben, 2011. ISBN 91-633-6899-4</ref>. Kun dezajno simila al tiu de revuoj, kiaj ''Playboy'', ĝi enhavis eseojn, intervjuojn, recenzojn, raportaĵojn, fotojn, artikolojn pri kulturo kaj novelojn. Ĝi estis tre kritikata de la amaskomunikiloj kaj de kontraŭpedofiliaj sektoroj pro «seksecigi» la infanojn<ref>[http://su.diva-portal.org/smash/record.jsf?pid=diva2:198151 The Beautiful Boy, The Destroyer: Sexradikalers förhandlingar om tidskriften Destroyer – en intervjustudie om anständiga bögar, fula gubbar och sexualiserade barn] (svede). Universitato de Stokholmo.</ref>, sed Andersson tuj leviĝis por defendi sian publikaĵon kaj donis intervjuojn por argumenti kontraŭ ĝiaj misfamigantoj.
La 27an de junio 2012 la tribunalo de Assen (Nederlando) malleĝigis la asocion ''Martijn''. Kvankam tiu ĉi restis ĉiam en la valida leĝo, la prokurorejo argumentis, ke «[la] aktivaĵoj kaj ideoj de la asocio estas kontraŭaj al la publika ordono kaj al moralo»<ref>[http://www.volkskrant.nl/vk/nl/2686/Binnenland/article/detail/3277772/2012/06/27/Rechter-verbiedt-pedoclub-Martijn.dhtml Rechter verbiedt pedoclub Martijn] (nederlande). Volkskrant.nl, 2012-06-27</ref>. La asocio tuj malfondiĝis kaj fermis sian retejon<ref name="bnr">[http://www.bnr.nl/topic/politiek/178881-1206/om-en-politiek-tevreden-met-verbod-pedovereniging Illegale vereniging moet 'activiteiten' staken] (nederlande). ''BNR'', 2012-06-27</ref>. Poste ĝi prezentis apelacion kaj la 2an de aprilo 2013 la malleĝigo estis nuligita de la tribunalo de Leeuwarden. Tiu ĉi fundamentis sian decidon sur la rajto al la libereco de asociado kaj sur la fakto, ke la aktivaĵoj de ''Martijn'' ne povas esti juĝataj kiel kontraŭleĝaj<ref>[http://nos.nl/artikel/491226-hof-verwerpt-verbod-pedovereniging.html Hof verwerpt verbod pedovereniging] (nederlande). NOS</ref>. Tamen en aprilo 2014 la Supera Tribunalo de Nederlando, sekvante la konsilon de la Ĝenerala Advokatejo de la Ŝtato, denove malpermesis la asocion kaj ordonis ĝian malfondiĝon<ref>Coevert, Annemarie. «[http://www.nrc.nl/nieuws/2014/04/18/hoge-raad-vereniging-martijn-wordt-verboden-en-ontbonden/ Hoge Raad: vereniging Martijn definitief verboden en ontbonden]» (nederlande), 2014-04-18.</ref>.
 
== Internacia Tago de la Amo al Knaboj==
Ekde 1998 samseksemaj pedofiloj festas la [[Internacia Knabama Tago|Internacian Tagon de la Amo al Knaboj]], simbola kunvoko naskiĝinta en interreto por instigi al la socia aprobo de la pedofilio kaj de la konsentaj rilatoj inter plenkreskuloj kaj neplenkreskuloj<ref name="diaa">[http://www.ibld.net/ Oficiala retejo] de la Internacia Knabama Tago (angle, hispane).</ref>. En tiu tago, pedofiloj de la tuta mondo publike kaj diskrete ekbruligas bluan kandelon, kiu fariĝis la simbolo de la kunvoko. La fiksita dato estas la unua sabato post la somera solstico. Konsiderante ambaŭ hemisferojn, la festado okazas du fojojn jare.
 
Aliseksemaj pedofiloj kreis poste la Tagon de Alico. La dato de la kunvoko estas la 25a de aprilo, tago en kiu [[Lewis Carroll]] konatiĝis en 1856 kun [[Alice Liddell]], la knabino kiu inspiris al li la fame konatan romanon ''[[La aventuroj de Alicio en Mirlando|Alico en Mirlando]]''.
Elŝutita el "https://eo.wikipedia.org/wiki/Pedofilia_movado"