Vikipedio

Pedofilia movado: Malsamoj inter versioj

Browse history interactively
[kontrolita revizio][kontrolita revizio]
← Iru al antaŭa ŝanĝoIru al sekvanta ŝanĝo →
Enhavo forigita Enhavo aldonita
VidaVikiteksto
Neniu resumo de redakto
Linio 8:
Objektiva difino de pedofilio estas fundamenta por la studado kaj komprenado de la postuloj de la pedofiliaj aktivuloj tial, ke la koncepto povas varii laŭ landoj, lingvoj kaj socijuraj kriterioj<ref>Ames, Ashley; Houston, David. «Legal, social, and biological definitions of pedophilia», ''Archives of Sexual Behavior''. Universitato de Indianao, Vol. 19 (1990), pp. 333-342</ref>.
 
Etimologie, la terminoterminon ''pedofilio'' estas komponita elkonsistigas la [[Antikva greka lingvo|grekaj]] vortoj παις, «infano», en sia genitiva formo παιδος, «de infano», kaj φιλία, «amo»<ref>Liddell, Henry G.; Scott, Robert. ''Intermediate Greek-English Lexicon'', 1959. ISBN 0-19-910206-6.</ref>. Ĝia etimologia signifo estas do «amo al infanoj». Tamen, laŭ ĝiasia nuntempa uzado, la vorto ne rekte devenas rekte de la greka, sed ja estis enkondukita en la medicinan vortprovizon fare de la viena psikiatro [[Richard von Krafft-Ebing]] per sia verko ''[[Psychopathia Sexualis]]'', publikigita en 1886, por difini la elementan seksinklinon al antaŭadoleskantaj aŭ [[Pubereco|fruadoleskantaj]] individuoj<ref>Krafft-Ebing, Richard. ''Psychopathia Sexualis'', 1886</ref>.
 
La oficiala medicina difino estas tiu de la [[Internacia Klasifiko de Perturboj]] de la [[Monda Organizaĵo pri Sano]]<ref name="onu">[http://www.who.int/classifications/apps/icd/icd10online/ Internacia Klasifiko de Malsanoj, IKP-10, versio 2010] - Vidu [http://apps.who.int/classifications/apps/icd/icd10online/ kodo F65.4].</ref>, kaj ankaŭ tiu de la diversaj psikiatriaj asocioj, precipe la [[Usona Asocio pri Psikiatrio]]<ref>[http://www.behavenet.com/capsules/disorders/pedophiliaTR.htm DSM-IV-TR: Paedophilia], kodo 302.2 (angle).</ref>. Tiuj ĉi organizaĵoj difinas pedofilion kiel elementan seksinklinon al antaŭadoleskantaj aŭ fruadoleskantaj infanoj kaj rigardas ĝin kiel mensan kaj kondutan perturbon<ref name="onu"/>.
Linio 142:
[[Dosiero:John Henry Mackay.gif|eta|[[John Henry Mackay]], antaŭulo de la pedofilia aktivismo.]]
 
Ekzistas precedentoj de la pedofilia aktivismo ĉe la germana skotdevena verkisto de skota deveno [[John Henry Mackay]]<ref>Kennedy, Hubert C. ''Anarchist of love: the secret life of John Henry Mackay''. Nov-Jorko: NAMBLA, 1996.</ref>. Mackay, kiu agnoskis sian pedofilion, entreprenis kampanjon sub la pseŭdonimo Sagitta, por ke oni permesupermesus la pederastiajn rilatojn<ref>Santiago, Pablo. «Personajes históricos sospechosos de pedofilia». En: ''Alicia en el lado oscuro''. Madrido: Imagine. 2004, pp. 135-136.</ref>. Lia plano estis publikigi plurajn librojn en diversaj stiloj, sed liala projekto fiaskis post kiam siaj verkoj estis konfiskitaj kaj sia eldonisto denuncita, kvankam tiu ĉi neniam rivelis kiu kaŝiĝissin kaŝis malantaŭ la pseŭdonimo Sagitta. Post juĝo, la libroj estis deklaritaj obscenaj en 1909 kaj ĝiasia eldonisto monpunita. Sed Mackay tamen daŭrigis sian kampanjon, kaj en 1913 li publikigis novajn verkojn kun la sama celo. La plej elstara el ĉi tiu ĉi serio estas la membiografia romano ''Fenny Skaller''<ref>Mackay, John Henry. ''Fenny Skaller''. Amsterdamo: Southernwood Press, 1988. ISBN 90-72450-02-7.</ref>. En 1926 li publikigis ''Der Puppenjunge''<ref>Mackay, John Henry. ''Der Puppenjunge''. Hamburgo: Männerschwarm. ISBN 3-86149-069-2</ref>, romano pri prostituitaj infanoj en Berlino. En la [[Vajmara Respubliko]] oni povisrajtis vendi liajn librojn, sed post kiam la naziistoj atingis la povon ili estis malpermesitaj. Nur en 1979 oni eksciis, ke malantaŭ Sagitta kaŝiĝissin ĉikaŝis tiu ĉi aŭtoro.
 
Alia precedento de la movado troveblas ĉe la franca verkisto [[André Gide]], kiu inter 1911 kaj 1920 publikigis, en anonima privata eldono, sian eseon ''[[Corydon]]'', en kiu li analizas aspektojn, kiaj la kulturo de la amoamkulturo aŭ la maniero, kiel homoerotismo estis traktata laŭlonge de la historio, proponante la ekziston de «normala pederastio», t.e. nek patologia nek krima, prenante kiel referencon la grekromian mondon, specialeaparte Antikvan Grekion. La unua kompleta eldono en la franca, jam kun la nomo de la aŭtoro, aperis en 1924<ref>Ahlstedt, Eva. ''André Gide et le débat sur l'homosexualité''. Göteborg: Acta universitatis Gothoburgensis, 1994. ISBN 9173462721.</ref>. Gide mem opiniisrigardis ''Corydon'' siasian plej gravagravan librolibron.
 
== Unuaj asocioj (1940–1969)==
En 1940, la psikologo kaj seksologo nederlanda Frits Bernard kontaktiĝis kun la advokato Jacob A. Schorer, prezidanto de la nederlanda branĉo de la germana Humana Scienca Komitato (Wissenschaftlich-humanitäres Komitee, WhK), la unua organizaĵo por la defendo de la samseksemuloj kaj transseksuloj, kaj pere de li kun la advokato Benno Premsela, ankaŭ konata kiel la unua seksologo deen Nederlando. Bernard sciis, ke la WhK, kune kun ĝia internacia organizaĵo, la [[Institut für Sexualwissenschaft|Instituto pri Seksologio]] (Institut für Sexualwissenschaft), publikigis artikolojn pri la pederastiaj rilatoj ĝis 1933<ref name="sta">Brongersma, Edward. ''Schutzalter 12 Jahre?: Sex mit Kindern in der niederländischen Gesetzgebung''. En: Leopardi, Angelo. ''Der pädosexuelle Komplex''. Frankfurto: Foerster Verlag, 1988, p. 212. ISBN 3-922257-66-6.</ref>. Post la militdeklaro de la aliancanoj al la [[Nazia Germanio]] kaj ties venko dum la unua fazo de la milito en Eŭropo, la kampanjoj por legitimi pedofilion estis malpermesitaj kaj ĉia banaligo pri la temo forte punata tial, keĉar la artikolo 176 de la «Verordnungsblatt» n-ro 81 de la germana leĝaro, rilate alkoncerne la pederastiajpederastiajn rilatojrilatojn, devis esti inkludita en la nederlanda leĝaro laŭ la ordono de [[Adolf Hitler]]. La Instituto pri Seksologio estis laŭlitere detruita post la veno de la [[nacisocialismo]] al la registaro de Germanio en 1933, kaj ĝiaj membroj Arent von Santhorst kaj Niek Engelschman (Bob Angelo) detruisestis detruintaj ĉiujn dokumentojn de la nederlanda sidejo por malebligi la enketojn de la [[nazio]]j.
 
En la 1950aj jaroj, elde la restoj de la nederlanda branĉo de la WhK, Frits Bernard kaj aliaj fondis en [[Hago]] la asocion ''Enklave Kring''<ref group="noto">La nomo ''Enklave'' (Enklavo) estis elektita por elvoki la sociologian situacion de la pedofiloj en la okcidentaj socioj.</ref>, dediĉita al la scienca pristudo de pedofilio. Rigardata kiel la unua organizaĵo de la pedofilia aktivismo, la grupo instaliĝis pli poste en Roterdamo<ref>Sandfort, Theo; Brongersma, Edward; Alex, Van Naerssen. ''Male Intergenerational Intimacy: Historical, Socio-Psychological, and Legal Perspectives''. Nov-Jorko/Londono: Haworth Press, 1991. ISBN 978-0-918393-78-4.</ref><ref>''Dares To Speak: Historical and Contemporary Perspective on Boy-Love''. Norfolk: The Gay Men's Press, 1997, pp. 34-39.</ref>. Ĝiaj celoj estis «rompi la antaŭjuĝojn pri la aferoj rilataj al la erotikaj kontaktoj kaj rilatoj inter neplenkreskuloj kaj plenkreskuloj (...), havigi informon kaj konsiladon (...) [kaj] iniciati programon de rekta asistado [por antaŭeniri] al revizio de la kriminala kodo»<ref name="stani">Bernard, Frits. «The Dutch Paedophile Emancipation Movement». ''Paidika: The Journal of Paedophilia'', Vol. 1, n-ro 2, 1987, pp. 35-45.</ref>. En 1958 Bernard kreis samnoman eldonejon por diskonigi la ideojn de la asocio. Kreita kun la celo fariĝi internacia organizaĵo, ''Enklave Kring'' obtenis subtenon en okcidenta Eŭropo, Nov-Jorko, Japanio kaj [[Honkongo]], lokoj kie Bernard mem konferenciis kelkfoje. Rezulte de ĝiaj klopodoj, la asocio ricevis favoran respondon pri la pedofilia aktivismo fare de diversaj sendependaj periodaĵoj, kiaj la nederlanda ''Vriendschap'' (eldonita ekde 1859), la germana ''Der Weg zu Freundschaft und Toleranz'', la dana ''Amigo'' kaj la nederlanda ''Verstandig Ouderschap'' en la 1960aj jaroj. NVSH, avangardo de la movado por la seksa liberiĝo, havis tiutempe, laŭ Bernard, tre kritikan sintenon rilate al pedofilio<ref name="stani"/>.
Linio 174:
 
==== Nederlanda peticio de 1979 ====
La 22an de junio 1979, la NVSH, la Ligo Coornhert por la Reformo de la Kriminala Leĝaro, la Humana Konfederacio kaj la pastro Alje Klamer sendis peticion, kun similenhava letero, al la nederlanda ministro pri justico kaj samtempe al la nederlanda Parlamento. Ambaŭ petis la malkrimigon de la konsentaj seksrilatoj inter infanoj kaj plenaĝuloj.
 
La peticio estis subskribita de pluraj publikaj organizaĵoj por socia bonstato kaj mensa sano, inter ili la jenaj<ref>Leopardi, Angelo. ''Der pädosexuelle Komplex''. Frankfurto: Foerster Verlag, 1988, p. 212.</ref>:
Linio 194:
''La CAPR lanĉas alvokon por ke vi, pederastoj, lesbaninoj ktp, konsciiĝu pri via rajto libere esprimi viajn elektojn aŭ amajn apartaĵojn kaj stimulu per via ekzemplo veran seksan liberiĝon, kiun ni bezonas same kiel la nomataj seksaj plimultoj (…).''
 
''(Po unu viro inter 20 estas pederasto; inter 4 miliardoj de la monda populacio, tio estas 200 milionoj da pederastoj).''
 
''NE AMO KAJ MORTO. SED AMO KAJ LIBERO.''|Comité d’Action Pédérastique Révolutionnaire.||{{fr}} Émus et profondément bouleversés par la répression civile et policière qui s’exerce à l’endroit de toutes les minorités érotiques (homosexuels, voyeurs, maso., partouzes), le Comité d’Action Pédérastique Révolutionnaire dénonce la restriction des possibilités amoureuses qui sévit en Occident depuis l’avènement du judéo-christianisme. Les exemples de cette répression odieuse ne manquent pas ; vous les avez sous les yeux à chaque instant ; les inscriptions et les dessins dans les chiottes de la Sorbonne et autres ; les passages à tabac d’homosexuels par la police ou par des civils rétrogrades ; la mise en fiche policière, en général, l’attitude de soumission, les yeux de chiens battus, le genre rase-les-murs de l’homosexuel type ; les carrières brisées, l’isolement et la mise au secret qui sont le lot de toutes les minorités érotiques. Pour un glorieux Jean Genet, cent mille pédérastes honteux, condamnés au malheur.
Linio 263:
 
==== Kampanjoj de 1977 kontraŭ la samseksemuloj ====
[[Dosiero:Save Our Children From Homosexuality Brochure.jpg|right|thumb|150px|Pamfleto uzita de ''[[Save Our Children]]'' en 1977, kun la frapfrazo «Ni savuSavu niajn infanojn dedisde la samseksemo!».]]
 
En 1976 Robin Lloyd, korespondanto de la NBC, publikigis la libron ''For Money or Love: Boy Prostitution in America'' («Pro mono aŭ amo: Infanprostituado en Usono»)<ref>Lloyd, Robin. ''For Money or Love: Boy Prostitution in America''. Nov-Jorko: Vanguard Press. Ankaŭ aperis eldono de ĉi tiu libro por Britio kun la titolo: ''PIayland: A study of Boy Prostitution''. Londono: Blond & Briggs, 1976.</ref>. En la verko, kies enkonduko estis skribita de usona senatano, Lloyd asertis, ke ekzistas grandega reto de prostituado implikanta pli ol 300 000 knabojn. La ideo, ke malantaŭ la infana pornografio kaŝiĝas granda komerco komenciĝis per tiu ĉi libro. Tamen, nenie en la verko estis iu empiria bazo por la nombro 300 000; Lloyd mem agnoskis, ke temis pri nura laborhipotezo, kiun li sugestis al pluraj fakuloj por submeti al provo iliajn reagojn<ref>C.v., p. 226.</ref>. Tio ne malebligis, ke Judianne Densen-Gerber, direktorino de Odyssey House, ĉeno de klinikoj de rezidenta kuracado por drogdependuloj, alproprigis al si la ciferon kvazaŭ ĝi reprezentus fideblan statistikon kaj iniciati, en 1977, kampanjon por mobilizi la publikan opinion kontraŭ la infana pornografio, akuzante la samseksemulojn pri ĝia grandskala produktado kaj distribuado. Siaflanke, la miss kaj kantistino [[Anita Bryant]] iniciatis alian kampanjon sub la devizo «[[Save Our Children|Savu niajn infanojn]]», je la servo de politika koalicio kun la sama nomo (Save Our Children) fondita de fundamentistaj kristanaj grupoj kontraŭ la rajtoj de la samseksemuloj, kies strategio baziĝis precipe sur tio, prezenti la samseksemulojn kiel koruptantoj de infanoj kaj danĝero por ĉi tiuj, asertante, ke «[ili] bezonas rekruti niajn knabojn por sekurigi ilian postvivadon kaj la propagadon de ilia movado». La 7an de julio 1977 la koalicio gajnis referendumon, kiu ebligis al Bryant abrogi ordonon en Miami, kiu havigis egalajn protektojn por gejoj kaj lesbaninoj kun la argumento, ke ĉiuj samseksemuloj estas pedofiloj.
Elŝutita el "https://eo.wikipedia.org/wiki/Pedofilia_movado"