Satirikono: Malsamoj inter versioj

[[File:Norman Lindsay Satyricon p080.jpg|thumb|180px|''Fortunata'', ilustracio de Norman Lindsay.]]

'''''Satirikono''''' estas [[Latina lingvo|latinlingva]] verko de fikcio supozeble verkita de [[Petronio|Gajo Petronio]], kvankam la manuskripta tradicio identigas la aŭtoron kiel iu Titus Petronius. La Satirikono estas ekzemplo de Menipa [[satiro]], kiu estas tre diferenca el la formala versa satiro de [[Juvenalo]] aŭ [[Horacio]]. La verko enhavas mikson de prozo kaj verso (ofte konata kiel ''prosimetro''); seriozaj kaj komikaj elementoj; kaj erotaj kaj dekadencaj fragmentoj. Same kiel ĉe la ''Metamorfozoj'' (nomata ankaŭ ''La Ora Azeno'') de [[Apuleo]], klasikaj fakuloj ofte priskribas ĝin kiel "'''Romia novelo'''", sen subkompreni necese kontinuecon kun la [[romano|moderna literatura formo]].<ref>Harrison (1999). Nonetheless, Moore (101–3) enkadrigas ĝin kun modernaj romanoj kiaj la verko de Joyce nome ''Ulysses'' kaj tiu de Pynchon nome ''Gravity's Rainbow''.</ref>

==Enhavo==

La survivintaj partoj de la teksto detalas la misaventurojn de la rakontanto, Encolpius, kaj de lia amanto, bela deksesjarulo servisto nome Giton. Tra la tuta romano, Encolpius suferas malfacilaĵojn reteni la fidelon de sia amanto ĉar li estas konstante alllogata de aliuloj. La amiko de Encolpius nome Ascyltus (kiu ŝajne estis en rilato kun Encolpius) estas alia ĉefa rolulo.

* Asciltos. Eks-gladiatoro kaj amiko de Encolpius, rivalo por la posedrajto de Giton.

 

 

* Eumolpus. Aĝa, malriĉigita kaj lasciva poeto el la riĉuloj kiujn supozeble oni hatas.