Henriko de Laŭzano: Malsamoj inter versioj

Sed Henriko daŭrigis prediki en [[Poitiers]] kaj [[Bordeaŭ]]. Dum tiuj migradoj li eble renkontis [[Pierre de Bruys]] kiu funkciis kiel modelo en la kritika ka reformema ideologio. En 1134, ordone de la episkopo de [[Arles]], estonta papo [[Inocento la 2-a]], li estis arestita kaj enkondukita al la [[sinodo]] de [[Pizo (Italio)|Pizo]] kie li konsentis, instigite de [[Petro la Venerinda]], negi siajn herezajn teoriojn kaj akceptis retiriĝi en la monaĥejo de [[Cistercio]]. Sed, reveninte al Francio, tamen, li rekomencis siajn predikadojn en la zono de [[Tuluzo]], subtenita ĉi-kaze, de Idelfonso, grafo de Saint-Gilles.

 

Liaj sekvuloj, la ''henrikanoj'', supervivis ĝis ĉirkaŭ [[1152]].