Pavel Ŝumilov: Malsamoj inter versioj
[kontrolita revizio] | [kontrolita revizio] |
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Neniu resumo de redakto |
Neniu resumo de redakto |
||
Linio 1:
{{unua}}
'''Pavel Nestoroviĉ Ŝumilov''' – [[cirile]] ''Павел Несторович Шумилов'' - estis veterano de la rusia kaj sovetunia Esperanto-movadoj, sed ankaŭ de la [[komunisma partio de Sovetunio]]. Li memstare lernis Esperanton, kiam li estis 15-jara kaj tuj praktike uzis ĝin. En 1905 kaj 1917 li partoprenis la tri tiutempajn revoluciojn en Rusio kaj estis aktiva batalanto de la [[Ruĝa Armeo]] dum la [[Rusia enlanda milito|enlanda milito]]. Post la frakaso de la [[Blanka Armeo]] de [[Aleksandr Kolĉak]] en 1920, li finis la militistan karieton je la rango de komandanto. Poste li komencis lerni en fakultato por laboristoj, en teknologia instituto kaj poste laboris kiel respondeca funkciulo en ministerioj.
Dum parto de la 1920-aj kaj 1930-aj jaroj li estis ĝenerala sekretario de la [[Sovetlanda Esperantista Unuiĝo]], kiu malaperis en la stalinisma "[[Granda Purigo]]" de 1937 pro enkarcerigo aŭ murdo de plej multaj el siaj gvidantoj, sed malgraŭ malhelpoj de la ŝtata registaro ne estis formale malfondita. En 1956 okazis provo pri La fakto puŝis iamajn aktivulojn de SEU reaktivigi ĝin. Post la 20-a Kongreso de
Kontraŭe al aliaj esperantistoj, Ŝumilov laŭ la ĝis nun kolektitaj informoj nek en 1937 nek en 1956 estis signife punita pro sia esperantisteco, sed male pro sia partia engaĝigo estis honorita de la sovetia registaro per la ordeno "Ruĝa Stelo". En la 1-a numero 1973 de la [[PACO (revuo)|revuo Paco]] aperis nekrologo de N. Sulje el Moskvo pri lia forpaso.
|