Mezopotamia mitologio: Malsamoj inter versioj

La morto estis konsiderita destino volita de la dioj, kontraŭ kiu nenio efikas. La [[eposo de Gilgameŝ]] senrezultigas la esperon atingi la senmortecon; kaj mortinta, la homo fantomiĝas pro la korupto. La mortintoj spontane direktiĝas al la [[Hadeso]] fantazie lokigita subtere. Oni ne scias kiel ĝin atingi, sed ŝajnas ke la entombigo faciligas la aliron al la transtombo. De mitologiaj [[Malsupreniro de Inano al la Hadeso|tekstoj]] ni informiĝas ke Hadeso havas pordon ekstremloke de nordo, atingebla post marŝado tra longa arida stepo, poste tra la rivero Hubur per barko gvidita de rigida kondukisto. La subtera mondo estis dfinita per diversaj vortoj, kaj regata de inferaj dioj, kiel la dio [[ŜamaŝoŜamaŝ]], la [[suna dio]] kiu estis supozigita trairi la Teron dumnokte por esti preta lumigi la Teron la postan tagon. <ref>{{en}} J. A. Scurlock, «Death and Afterlife in Ancient Mesopotamian Thought», </ref><br>

* [[ŜamaŝaŜamaŝ]]: dio de la suno kaj la justeco