Svjatlana Aljeksijeviĉ: Malsamoj inter versioj
| [kontrolita revizio] | [nekontrolita versio] |
Enhavo forigita Enhavo aldonita
de militkrimoj en Afganio kaj nuklea akcidento de Ĉernobilo |
eNeniu resumo de redakto |
||
Linio 4:
==Vivo==
Ŝia patro estis blankruslandano; post kiam li forlasis la armeon la familio reiris en Belorusion envilaĝen, kie la gepatroj ekdeĵoris kiel instruistoj. Ankaŭ la avo jam estis estinta instruisto envilaĝa.
Post la lernejfrekvento Aleksijeviĉ laboris kiel ĵurnalistino en
Post la finstudo oni sendis ŝin al la urbo Bereza (regiono de [[Bresto (Belorusio)|Bresto]]) por deĵori por lokaj gezetoj. Samtempe ŝi instruadis. Tiam ŝi devis elekti inter diversaj vivoplanoj: kontinuigi la familian tradicion pedagogian respektive esti ĵurnalistino. Post unu jaro ŝi estis invitata al [[Minsko]] por labori por la gazeto ''
==Sur la sojlo iĝi verkistino==
Ŝi provis verki en diversaj ĝenroj - ethistorietoj, eseoj, reportaĵoj. La fama blankrusa verkisto [[
En la jaro 1983 ŝi kompletigis la libron ''У войны не женское лицо / U vojni ne ĵenskoe lico'' kiu du jarojn ne povis aperi. Oni akuzis ŝin pri [[pacismo]], naturalismo, malglorigo de la heroa sovetia virino. Tiaj akuzoj tiutempe povis havi konsekvencojn malbonajn. Pluse jam post la publikigo de la unua libro kun monologoj de uloj forlasintaj rolojn siajn Aleksejeviĉ taksitis kiel disidentino. Laŭ ordono de la Centra Komitato de la Komunista Partio de Belorusio la jam finverkitaj libroj estis forigitaj kaj oni oficiale imputis al ŝi kontraŭkomunismemon. Minacis por ŝi eĉ la perdo de la laborposteno. Suspekte estis ankaŭ ŝia obstina malvolo aliĝi al la komunisma partio.
| |||