Marilyn Monroe: Malsamoj inter versioj
| [kontrolita revizio] | [kontrolita revizio] |
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Kani (diskuto | kontribuoj) |
Kani (diskuto | kontribuoj) |
||
Linio 141:
La malfacilaĵoj de la produktado de la filmo poste fariĝis "legendaj".<ref> Churchwell 2004, p. 626.</ref> Wilder, Curtis kaj Lemmon trovis malfacilege labori kun ŝi: ŝi postulis dekduojn de refilmaĵoj, kaj ne povis memori siajn liniojn aŭ aktoradon kiel oni reĝisoris al ŝi - Curtis fame deklaris ke kisi ŝin estis "kiel kisi [[Hitlero]]n" pro la nombro de refilmaĵoj (rekonkeroj).<ref> Churchwell 2004, p. 262.</ref><ref> Spoto 2001, pp. 399–407.</ref> Multaj el la problemoj devenis de konflikto inter Wilder, kiu ankaŭ havis reputacion esti malfacila, kaj Monroe pri kiel ŝi devus ludi la rolon, kies stultecon ŝi malŝatis.<ref> Churchwell 2004, pp. 262–266.</ref><ref> Banner 2012, pp. 325–327.</ref> Banner deklaris ke ŝi ekigis la koleron de Wilder petante al li ŝanĝi multajn el siaj scenoj, kiuj en victurno igis ŝian publikotimon pli malbona, kaj Churchwell indikis ke ŝi konscie detruis plurajn scenojn por aktoradi laŭ sia maniero.<ref> Churchwell 2004, pp. 262–266.</ref><ref> Banner 2012, pp. 325–327.</ref> Finfine, li estis feliĉa kun ŝia efikeco, kaj deklaris: "Iu ajn povas memori liniojn, sed necesas esti reala artisto por veni sur la aktorejon kaj ne scii siajn liniojn kaj tamen aktoradi kiel ŝi faris!"<ref> Spoto 2001, p. 406.</ref> Monroe ankaŭ renkontis malfacilaĵojn en sia privata vivo tiun aŭtunon, ĉar ŝi iĝis graveda denove dum la produktado sed baldaŭ abortis post filmado finiĝis en novembro.<ref> Spoto 2001, pp. 406–407.</ref> Malgraŭ la malfacilaĵoj de ĝia produktado, kiam ''Some Like It Hot'' estis publikigita en marto 1959, ĝi iĝis unu el la plej sukcesaj filmoj de la [[1950-aj jaroj]], kaj havigis al Monroe [[Premio Ora Globo|Oran Globon]].<ref> Banner 2012, p. 346.</ref> Ĝi estis voĉdonita unu el la plej bonaj komedifilmoj iam faritaj en balotenketoj fare de la [[American Film Institute]] kaj ''[[Sight & Sound]]''.<ref> "Some Like It Hot". American Film Institute. [http://www.afi.com/members/catalog/DetailView.aspx?s=&Movie=53017] alirita la 10an de Oktobro 2015.</ref><ref> "The top 50 Greatest Films of All Time". British Film Institute. Septembro 2012. [http://www.bfi.org.uk/news/50-greatest-films-all-time] Alirita la 10am de Oktobro 2015.</ref>
===Finaj filmoj kaj personaj malfacilaĵoj (1960-1962)===
Post Some Like It Hot, Monroe prenis alian hiaton de laborado ĝis malfrua kun 1959, kiam ŝi revenis al Holivudo por ĉefroli en la opereto Let's Make Love , koncerne aktorinon kaj milionulon kiuj enamiĝis kie rezultado en satira teatraĵo. [228] Monroe elektis George Cukor por direkti kaj Miller reskribis partojn de la manuskripto, kiun ŝi konsideris malforta; ŝi nur akceptis la parton ĉar ŝi ĝis nun nur faris unu filmon de la kvar kondiĉite memstare kontrakto kun 20-a Century-Fox. [229] La filmigo denove estis malfaciligita per la konduto de Monroe, kaj ŝiaj forestoj kaŭzis prokrastojn en ĝia produktadhoraro. [228] Laborante pri la filmo, ŝi havis amaferon kun sia kunstelulo, Yves Montand, kiu estis vaste raportita fare de la gazetaro kaj uzita fare de la studio en la reklama kampanjo de la filmo. [230] Let's Make Love malsukcesis sur ĝia liberigo en septembro 1960. [231] Truman Capote celvarbis ke ŝin ludus Holly Golightly en la filmadaptigo de Paramount de Matenmanĝo ĉe tiu de Tiffany , sed la rolo iris al Audrey Hepburn ĉar la studio timis ke Monroe malfaciligus ĝian produktadon.
[[File:Marilyn Monroe Misfits.jpg|thumb|260px|With [[Clark Gable]], [[Montgomery Clift]] and [[Thelma Ritter]] in ''[[The Misfits (film)|The Misfits]]''. It was both Monroe's and Gable's last completed film.]]
La lasta filmo kiun Monroe kompletigis estis La Fiaskoj , surbaze de novelo kiun Miller evoluigis en filmon kun la ideo de provizado de ŝi per rolo en dramo. [233] Direktita fare de John Huston, ĝi estis filmita en la Nevada dezerto, kaj temigis la amikecon inter ĵus divorcita virino (Monroe) kaj tri maljuniĝantaj vakeroj, pozitaj fare de Clark Gable, Eli Wallach kaj Montgomery Clift, kiuj kaptas mustangojn por porvivaĵo. Ĝia filmigo inter julio kaj novembro 1960 denove estis malfacilaj. [234] Monroe kaj la kvarjara geedziĝo de Miller estis efike inte, kaj li komencis rilaton kun daŭre fotisto Inge Morath. [233] Monroe prikoleris ŝian karakteron, kiun ŝi pensis estis "malpli nuancita" ol la masklaj roloj, kaj malŝatis ke li inkludis elementojn de ŝia vivo en ĝi. [235] Ŝi ankaŭ luktis kun sia kutimo de reskribaj scenoj la nokton antaŭe filmante, devigante ŝin ekzerci tra la nokto. [236] Krome, ŝia sano malsukcesis: ŝi havis doloro de galŝtonoj, kaj ŝia droga dependeco estis severa proksime de tiu punkto, laŭ la mezuro kiun ŝia ŝminko povis kutime esti uzita dum ŝi daŭre estis endorme sub la influo de barbituratoj. [237] En aŭgusto, filmigo estis haltita ke ŝin por pasigus semajnon sendrogigantan en Los-Anĝeleshospitalo. [238] Monroe kaj Miller apartigis post filmado envolvis, kaj al ŝi estis koncedita rapidan eksgeedziĝo en Meksiko en januaro 1961. [239] La Fiaskoj estis publikigita la sekvan monaton, ricevante miksitajn recenzojn kaj malsukcesante ĉe la biletvendejo. [240] En la jardekoj post kiam la morto de Monroe ĝi fariĝis tamen pripensis klasikaĵon.
Ekzistis planoj por Monroe al venonta stelo en televidadaptiĝo de la novelo Rain de W. Somerset Maugham por NBC, sed la projekto trafalis kiel la kanalo ne volis dungi ŝian elekton de direktoro, Lee Strasberg. [242] Anstataŭe de novaj filmprojektoj, ŝi foruzis grandan parton de 1961 maltrankviligite memstare sanproblemoj, spertante kirurgion por sia endometriozo kaj kolecistektomio, kaj pasigante kvar semajnojn en hospitalo zorgas venki sian deprimon. [243] Ĉe la sugesto de ŝia psikiatro Marianne Kris, ŝi unue konfesis sin la Payne Whitney Psychiatric Clinic en New York. [244] Kriso poste deklaris ke ŝia elekto de hospitalo estis eraro: Monroe estis poziciigita sur hospitalan sekcion signifitan por grave mensmalsanaj homoj kun psikozo, kie ŝi estis ŝlosita en remburita ĉelo kaj ne estis permesita moviĝi al pli taŭga hospitala sekcio aŭ forlasi la hospitalon. [244] En malespero, ŝi kontaktis la Strasbergs, sed ili estis nekapablaj certigi ŝian liberigon kiam ili ne estis familianoj. [244] Finfine, post pasigado de tri tagoj ĉe la hospitala sekcio, ŝi estis liberigita kun la helpo de sia eksedzo Joe DiMaggio kaj proponita al la pli taŭga Columbia University Medical Center, kie ŝi pasigis pli malproksimajn 23 tagojn. [244] Ili ne estis en kontakto ekde la finpretigo de sia eksgeedziĝo en 1955, sed nun revivigis sian amikecon. [245] En printempo 1961, Monroe moviĝis reen al Los-Anĝeleso, kie ŝi komencis rilaton kun Frank Sinatra, kaj frue en 1962 aĉetis domon sur 12305 Kvina Helena Veturado en Brentwood.
Monroe resendita al la publikatento en 1962; ŝi ricevis "World Film Favorite" Orpalm premion en marto kaj komencis filmi novan filmon por 20-a Century-Fox, Something's Got to Give (Io Venis Doni) , renovigi de My Favorite Wife (1940), en malfrua aprilo. [247] Ĝi estis kun-produktota fare de MMP, direktita fare de George Cukor kaj kunaktorita Dekano-Martin kaj Cyd Charisse. [248] Monroe estis forestanta dum la unuaj du semajnoj da filmigo pro la gripo; kinejoj ankaŭ atribuis ŝian foreston al sinusito aŭ ŝia daŭranta droga dependeco. [249] La 19-an de majo, ŝi prenis paŭzon de filmigo por kanti " Feliĉan Naskiĝtagon " sur scenejo ĉe la naskiĝtagfesto de prezidanto John F. Kennedy ĉe la Madison Square Garden en New York. [250] Ŝi tiris atenton kun sia kostumo: flavgriza, skintightorobo kovrita en strasoj, kiuj igis ŝin prezentiĝi nuda. [250] La plej multaj kinejoj konsentas ke ŝi havis amaferon kun Kennedy ĉe kelkaj punkto en la lastaj du jaroj da sia vivo, kvankam ili disputas sur ĝia longo kaj tempigo. [251] Ekzistas tamen neniu interkonsento sur ĉu ŝi ankaŭ estis implikita kun sia frato, ŝtatakuzanto Robert F. Kennedy.
[[File:Barris Marilyn Monroe.jpg|thumb|left|In one of her last photo shoots, by [[George Barris (photographer)|George Barris]] for ''[[Cosmopolitan (magazine)|Cosmopolitan]]'' in July 1962]]
Post revenado por labori, Monroe filmis scenon en kiu ŝi naĝis nuda en naĝejo. [252] Por generi antaŭreklamon, la gazetaro estis invitita por preni fotojn de la sceno, kiuj poste estis publikigitaj en Vivo; tio estis la unuan fojon kiun grava stelo prezentis akton dum ĉe la alteco de ilia kariero. [253] Kiam ŝi denove estis forestanta de aro dum pluraj tagoj, la studio maldungis ŝin la 7-an de junio kaj jurpersekutis ŝin pro neglekto, postuli 750,000 USD in difektas. [254] Ŝi estis anstataŭigita per Lee Remick, sed post Martin rifuzis fari la filmon kun iu ajn krom Monroe, Fox jurpersekutis lin ankaŭ kaj fermis la produktadon.
La studio publike kulpigis la drogan dependecon de Monroe kaj asertis mankon da profesiismo por la forpaso de la filmo, eĉ asertante ke ŝi estis mense ĝenita. [254] Ilia versio restis plejparte nekontestita ĝis 1990, kiam la pluviva filmaĵo de Something's Got to Give (Io Venis Doni) estis publikigita, montrante ke male al ili postulis, kiam Monroe venis sur aktoraro, ŝi povis kohera kaj filmi plurajn scenojn. [256] Laŭ pli posta deklaro de la produktanto de la filmo Henry Weinstein, ŝia malakcepto estis ligita al la severaj financaj problemoj de 20-a Jarcento-vulpo kaj la malsperteco de kapadministra Peter Levathes, prefere ol sole kaŭzis de ke ŝin malfacilas labori kun.
Por rebati la negativan diskonigon, Monroe okupiĝis pri pluraj diskonigprojektoj pri ŝiaj lastaj semajnoj. [258] Ili inkludis intervjuon kun Richard Meryman por Vivo, fotoprenon de George Barris por Cosmopolitan , kaj ŝin unuan fotoprenon por Vogue . [259] Por Modo, Monroe kaj fotisto Bert Stern kunlaboris por du serioj da fotoj, oni normigita modĉefartikolo, kaj alia de ŝia prezentado de akto, kiuj estis ambaŭ poste publikigis postmorte kun la titolo The Last Sitting . [260] Ŝi estis aŭ en intertraktadoj por esti redungita aŭ jam igis novan komerci kun la studio por Something's Got to Give (Io Venis Doni) pri la finaj semajnoj da sia vivo, kaj estis ankaŭ en babiladoj pri aliaj eblaj filmroloj.
{{redaktata}}
| |||