Biblioteko Dukino Anna Amalia: Malsamoj inter versioj
| [kontrolita revizio] | [kontrolita revizio] |
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Dima41 (diskuto | kontribuoj) Neniu resumo de redakto |
Giorno2 (diskuto | kontribuoj) Neniu resumo de redakto |
||
Linio 2:
== Historio ==
La [[biblioteko]] estis ekvivigita en la jaro 1691, kiam duko Vilhelmo Ernesto faris publike
La konstruaĵo ekestis kiel loĝdomo de duko [[Johano Vilhelmo (Saksio-Vajmaro)|Johano Vilhelmo]] post sia geedziĝo kun palatingrafino Dorothea Susanna inter 1562 kaj 1569. Kiel konstruestroj
▲La [[biblioteko]] estis ekvivigita en la jaro 1691, kiam duko Vilhelmo Ernesto faris publike alireblan sian kolekton da 1.400 libroj. En la sekvaj tridek jaroj ĝia stoko pliiĝis je 11.000 ekzempleroj.
▲La konstruaĵo ekestis kiel loĝdomo de duko [[Johano Vilhelmo (Saksio-Vajmaro)|Johano Vilhelmo]] post sia geedziĝo kun palatingrafino Dorothea Susanna inter 1562 kaj 1569. Kiel konstruestroj validas [[Nikolaus Gromann]] kaj post ties morto Erhard van Mehren. La nomo „Verda kasteleto“ (nun „Verda kastelo“) deiras de la oksidaĵo de la kuprotegmento. En 1706 duko Vilhelmo Ernesto nomumis la universitatan profesoron [[Konrad Samuel Schurzfleisch]] el Wittenberg unuan direktoron de la princa biblioteko, kiu tiam tamen supozeble ankoraŭ ne estis en la konstruaĵo.
[[dosiero:Anna-Amalie-1.jpg|thumb|right|Anna Amalia de Saksio-Vajmaro-Eisenach ''(Pentraĵo de [[Johann Ernst Heinsius]] el 1773)'']]
Nomita estas la biblioteko
[[dosiero:Carl August stehend.jpg|thumb|left|[[Ferdinand Jagemann]]: Karlo Aŭgusto de Saksio-Vajmaro-Eisenach]]
Estrate de [[Clemens Wenzeslaus Coudray]] oni alikonstruis inter 1821 kaj 1825 la apudan turon kiel bibliotekan turon kaj altigis ĝin je unu etaĝo. Laŭ planoj de Coudray el 1844 la konstruaĵo estis ampleksigita ĝis 1849 per du aksoj en norda direkto.
En 1797 princo Aŭgusto komisiis [[Johann Wolfgang von Goethe]] kaj ties kolegon en la sekreta konsilantaro, [[Christian Gottlob Voigt]] (1743–1819),
La esplorbiblioteko disponis antaŭ la brulego en la jaro 2004 pri stoko de ĉ. 1.000.000 volumoj kun pezocentro sur la germana kultura kaj literatura historio de la klasikismo inter 1750 kaj 1850 sub aparta konsiderado de germanistiko, historio, filozofio, arto, muziko kaj Turingio. Inter siaj specialkolektoj troviĝas kun 13.000 volumoj la plej granda kolekto de [[Faŭsto, parto 1]] same kiel grava kolekto de ĉ. 10.000 volumoj de [[William Shakespeare|Shakespeare]]. Al la kolekto ankaŭ apartenas mezepokaj libromanskribaĵoj, [[pamfleto]]j el la reformacia epoko, gentolibroj, [[jarlibro]]j, biblioj kaj tergloboj.
| |||