Orfeu Negro: Malsamoj inter versioj

[kontrolita revizio][kontrolita revizio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
eNeniu resumo de redakto
KuBOT (diskuto | kontribuoj)
e Roboto unuecigis titolon de lastaj sekcioj; kosmetikaj ŝanĝoj
Linio 1:
{{kursiva titolo}}
[[dosieroDosiero:Orfeu Negro, 1959.jpg|eta|dekstre|Filmafiŝo de Helmuth Ellgaard]]
'''''Orfeu Negro''''' [eo: Nigra Orfeo] estas filmo el la jaro 1959, kiu translokas la [[antikva]]n [[mito]]n pri [[Orfeo]] kaj [[Eŭridika]] en la estantecon de la [[karnavalo]] de [[Rio-de-Ĵanejro]]. Reĝisoris [[Marcel Camus]]. La franca-brazila kunproduktaĵo baziĝas sur la dramo ''Orfeu do Carnaval''<ref>[http://www.viniciusdemoraes.com.br/poesia/sec_poesia_view.php?busca=&acao=listar&id=665&id_tipo=4&back_page=1 ''Teatro. Orfeu da Conceição. Tragédia carioca em três atos.''] (originala teksto de la tri-aktaĵo)</ref> de [[Vinícius de Moraes]], kiu unuafoje surscenejiĝis en 1956. Tiu filmo ege kontribuis al la tutmonda popularigo de la [[Muziko Populara Brazila]].
 
Linio 14:
Dum la provvestado aperas la „Morto“, viro kostumita kiel morto,<ref>en la mitaro [[Aristeo]], kiu persekutas Eŭridikan</ref> insidas je Euridice.<ref>en la filmorecenzo ofte estas asertata, li volas mortigi Euridice-n, sed por tio la filmo ne donas klaran pruvon</ref> De li ŝi estas fuĝinta el sia hejmvilaĝo. Euridice rekonas lin kaj fuĝas panike. Orfeu ĉasas la malmolnukan persekutanton, prete al duelo per tranĉilo, kaj pelas lin al fuĝo. Orfeu kaj Euridice pasigas la nokton kune.
 
Du homoj malkaŝas la inkogniton de Euridice: Mira kaj „Morto“. Dum la granda karnavala procesio la fianĉino de Orfeu provokas kverelojn kun Euridice. Kiam ĵaluza Mira perforte atakas ŝin, „Morto“ intervenas kaj ĉesigas la atakon kontraŭ la virino, kiun li mem persekutas pro ofendita amo. Euridice sukcesas sin savi. Ŝi fuĝas al Hermes<ref>ne nur diomesaĝisto, sed ankaŭ animgvidanto de la [[Hadeso]]</ref> en la tramdeponejon. Orfeu sekvas ŝin, por ŝin protekti. „Morto“ elspuras ŝin. Euridice provas kaŝi sin. Ŝi grimpas sur la tegmenton de tramo kaj sin firmtenas ĉe la supertraka kontakta lineo. Tiun momenton Orfeu atingas la deponejon kaj enŝaltas la elektron, por lumigi ĝin. Euridice mortas pro elektra ŝoko.<ref>en la mito Eŭridika mortas dum la fuĝo de Aristeo ro serpentomordo – en la filmo pro la „mordo“ de terkonektita [[alttensia]] kondukilo</ref>
 
Ambulanco forportas Euridice-n („Morto“ kunveturas). Orfeu ne scias, kien ŝi estas portita, kaj serĉas ŝin en akcidentostacioj kaj malsanulejoj. Maljunulo en oficejodomo, kiu loĝigas ankaŭ la perdiĝinto-oficejon, donas al li la konsilon, informiĝi pri ŝi ĉe [[makumbo|makumboparoĥo]] ( [[sinkretismo|sinkretisma]] religia komunumo), kaj havigas al li la aliron.
Linio 36:
* Rahul Hamid: ''Orfeu Negro (1959).'' En: Steven Jay Schneider (eldoninto): ''1001 Filme.'' Edition Olms, Zuriko 2004, ISBN 3-283-00497-8, p. 366.
 
== LigojEksteraj eksterenligiloj ==
* {{IMDb Titel|tt0053146|Orfeu Negro}}
* [https://pantherfile.uwm.edu/wash/www/orfeu.htm Caetano Veloso pri la filmo]
Linio 46:
[[Kategorio:Filmoj aperintaj en 1959]]
[[Kategorio:Dramaj filmoj]]
[[Kategorio:romancajRomancaj filmoj]]
[[Kategorio:Muzikaj filmoj]]
[[Kategorio:Brazilaj filmoj]]