SupozebleEn la Kredo fontas en la fruegaj komencoj de lafrua [[kristanismo]] enoni laproklamis prakomunumokredokonfeson de [[Jerusalemo]], sed ĝi limitiĝis jedum la baptorito. Nur postePoste, patriarko Timoteo de [[Konstantinopolo]] enprenis ĝin enenmetis la orientan liturgion. En la okcidento la 3-a [[koncilio]]Kredokonfeso denicea-konstantinopola|Kredokonfeson [[Toledo (Hispanio)|Toledonicea-konstantinopolan]] en [[Hispanio]]la alprenisbizancan gixndiservan enliturgion. la mesliturgion enEn la jaro [[589]], kiam reĝo Rekared konvertiĝis de la [[arianismo]]., Supozeblela 3-a [[Herezo|herezojkoncilio]] estisde la[[Toledo kaŭzo,(Hispanio)|Toledo]] konfesien la[[Hispanio]] kredonenmetis netiun nurkredokonfeson ĉeen la bapto, sedokcidentan je ĉiu mesomesliturgion. Tiutempe oni preĝisproklamis la Kredo-nkredokonfeson antaŭ la [[Patro Nia]], tenante ĝin kielkvazaŭ antaŭkondiĉo por la [[komunio]]. Ekde Hispanio latiu Kredoenmeto irisen kiella partomesliturgion dedisvastiĝis dum la liturgio[[8-a jarcento]] en la [[Franka Imperio|Frankan Imperion]],. kiePro ĝila disvastiĝisdiskutita dumfrazo "kaj la Filo" ([[8-a jarcentoFiliokvo]].), tiam aldonita al la teksto, Papo [[Leono la 3-a (papo)|Leono la 3-a]] oficialerekomendis permesisne la kantadon deinkludi la Kredokredokonfeson dumen la meso post demando de [[Karolo la Granda]] en la jaro [[810]]. Nur en [[1014]] [[Benedikto la 8-a]] enprenis la Kredo-nkredokonfeson en la roman liturgion, onidire laŭ deziro de imperiestro [[Henriko la 2-a (Sankta Romia Imperio)|Henriko la 2-a]], kiu okaze de sia koronado kiel imperiestro miris pri laties manko de la Kredo en la roma liturgio.
