Kredokonfeso: Malsamoj inter versioj

[nekontrolita versio][nekontrolita versio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
→‎Historio: korektoj
→‎Ceremonioj: korektoj
Linio 95:
 
== Ceremonioj ==
Aktuale la sola ceremonio, kiu akompanas la proklamon de la Kredokonfeso en la meso, estas tio ĉi: je la vortoj de la nicea-konstantinopola kredokonfeso, "Kaj per la Sankta Spirito Li enkarniĝis el Maria, la Virgulino, kaj fariĝis homo", aŭ la relativa frazo de la apostola, oni kliniĝas. En la festoj de [[Kristnasko]] kaj [[Anunciacio]] oni genuiĝas.
La ceremioj de la komunumo je la Kredo estas simplaj: Je la vortoj ''"Et incarnatus est de Spiritu Sancto ex Maria Virgine, et homo factus est"'' ĉiuj kliniĝas. Dum kristnasko kaj je la altfesto de la profetaĵo de la Sinjoro oni kliniĝas.
 
Antaŭ la revizio de la roma liturgio en la jaro [[1970]], anstataŭ kliniĝi oni genufleksis je tiuj vortoj. Plue oni krucosignis sin dum la lastaj vortoj de la kredokonfeso, "kaj la vivon en la estonta mondo". Tiun formon de la roma liturgio oni nun nomas la [[trenta meso]].
Dum la tradiciita mesrito uzita ĝis la 60-aj jaroj de la [[20-a jarcento]] en la romkatolika eklezio kaj nun celebrata nur je malmultaj lokoj, la t.n. trenta meso, oni surgenuiĝas je ĉi tiu loko. Krome oni krucosignas sin dum la vortoj ''"et vitam venturi sæculi"''.
 
enEn la protestantismo neoni ekzistaskutime apartajdiras formoj.la Kutimekredokonfeson lastarante, komunumone parolasmallevante la kredokonfesadonkapon (kontaŭe staranteal tio, dum kiamkion oni – alie olfaras dum la preĝado – ne mallevas la kapon), sed rigardasrigardante la altarkrucon.
 
== Vidu ankaŭ ==