George Sand: Malsamoj inter versioj
| [kontrolita revizio] | [kontrolita revizio] |
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Iketsi (diskuto | kontribuoj) e Nekorekta linirompo (<br>), anstataŭigis: thumb| → eta| (2), |left → |maldekstra (2), </br> → <br> (2) per AWB |
KuBOT (diskuto | kontribuoj) e Roboto: anstataŭigo de "Ŝablono:El" per "Ŝablono:EL" (laŭ VP:AA); kosmetikaj ŝanĝoj |
||
Linio 32:
En 1822, en printempo, ŝi ekkonatiĝis kun Barono François Casimir Dudevant. Ŝi edziniĝis kun li la 17an de septembro. Ili naskis du infanojn : Maurice (1823-1889) kaj Solange (1828-1899), kun kiu ŝi tre konflikte rilatis. Solange edziniĝis kun la skulptisto Augusto Klesinĝero (Auguste Clésinger).
En 1831, la baronino Dudevant forlasas sian edzon, kun kiu ŝi neniam akordiĝis, por sekvi Parizen sian amanton Julo Sandeo (Jules Sandeau), okjare pli juna ol ŝi. Kune, ili ekas ĵurnalistan karieron, sub la komuna subskribo «J. Sand»
Post kunverkado kun Julo Sandeo de sia unua romano «Rose et Blanche», ŝi publikigis sian unuan romanon, verkitan tute sole «Indiana» (1832), tuj sekvita en 1833 de «Valentine» kaj de «Lélia».
Linio 51:
Tamen eĉ se sufiĉe oftis por virinoj sin vesti vire por cedigi pordojn, la mensa kaj mora libereco, la persista sendependeco, la ĝisfunda rifuzo de la virina ŝablono trudata de la tiamaj viroj, la kontraŭstaro al la geedziĝo estis ĉe Sand' rimarkinde esceptaj.
Tamen ŝi multe malpli skandalis pro siaj vestoj kaj moroj, ol pro siaj verkoj. Ŝiaj tri unuaj verkoj estis tri pamfletoj kontraŭ geedziĝo, en kiu la edzo estis kokrita, la amanto, iu poltrono, kaj la edzino emfazigita per kaj pro sia ribelo kontraŭ la socialaj konvencioj kaj la vira povo. Ŝiaj postaj romanoj, subtenantaj la socialajn ribelojn kaj reiron al la respubliko, ne malfortigis ŝian skandalan famon.
== Ŝia sentimentala vivo ==
Linio 75:
Kun Alexandre Manceau, amiko de ŝia filo Maurice, ŝi instaliĝas en iu paca rilato. Dum 15 jaroj, li estis kaj ŝia amanto, kaj ŝia sekretario.
Ŝi perletere amikiĝis kun Flauberto, kaj estis la nura virino akceptita ĉe la vespermanĝoj de Magny, kie ŝi renkontiĝadis kun Théophile Gautier, la fratoj Jules kaj Edmond Goncourt, Sainte-Beuve, Taine...
En 1868, Lina, ŝia bofilino naskis Gabrielle, la lastan kun la nomo Sand'.
Ŝi ne ĉesis verki, ĝis morto, kiu okazis en Nohanto, la 8an de junio 1876, pro intesta okluzio. Ŝi estis sepdekunujara.
Linio 83:
== Listo de verkoj ==
* '''Le Compagnon du Tour de France''' : La korporaciano de la Francia Rondiro .
* '''Mauprat''' (Familinomo)
* '''Le Meunier d'Angibault''' : ''La muelisto de Anĝibaŭo'' (Angibault, Loknomo)
Linio 89:
* '''La Petite Fadette''' : ''La eta Fadetino'' (kromnomo laŭ ŝia familinomo Fadet)
* '''François le Champi''' : ''Francisko la bastardo.''
* '''Les Maîtres sonneurs''' : ''La Majstroj-sakŝalmistoj''
* '''Histoire de ma vie''' : ''Historio de mia vivo''
* '''Consuelo''' (Persona nomo)
Linio 109:
== Eksteraj ligiloj ==
{{
{{
{{
{{
{{vivtempo|1804|1876|Sand, George}}
[[Kategorio:Francaj verkistoj]]
[[Kategorio:Rifuzintoj la Honoran Legion|Sand, george]]
| |||