Manaŭso: Malsamoj inter versioj
| [kontrolita revizio] | [kontrolita revizio] |
Enhavo forigita Enhavo aldonita
KuBOT (diskuto | kontribuoj) e Forigo de la ŝablono(j) LigoElstara kaj/aŭ LigoLeginda laŭ VP:FA |
KuBOT (diskuto | kontribuoj) e Roboto: anstataŭigo de "Ŝablono:El" per "Ŝablono:EL" (laŭ VP:AA); kosmetikaj ŝanĝoj |
||
Linio 61:
Li organizis kurson ĉe “[[União Operária]]” kun la permeso de [[Felizmino Soares]], supera estro de la [[lernejo]]. Antaŭ la kursmalfermo li okazigis ekspozicion de esperantaĵoj en la salono de “União Operária”, kie inter la multaj ĉeestantoj estis [[Álvaro Botelho Maia]], tiama subŝtatestro de [[Amazonio (ŝtato)|Amazonio]], kiu instigis lin per belaj kaj entuziasmigaj vortoj. En [[1940]] li gvidis E-kurson el kies lernantoj nur unu fariĝis esperantisto. Li estas [[Sebastião Gomes de Lima]]. Tamen li malmulte povis fari ĉar li instruadis en malproksimaj urboj, internlande.
Post multaj skriboj per la gazetaro, oni sukcesis grupigi dek kvar personojn kaj la 9-an de Marto [[1947]] fondiĝis “[[Amazonas Verda Stelo]]”. Tamen, malgraŭ la entuziasmaj promesoj de la fondintoj, Amazonas Verda Stelo vivis nur ĝis [[1949]]. La movado nur revigliĝis en 1986, per aktivado de [[Jayme Pereira]] kaj la fondiĝo de [[Amazona Esperanto-Asocio]]. En 1991 [[UEA]] anoncis ke Manaus fariĝis la unua urbo en la mondo laŭ nombro da aliĝintoj (87). Jayme Pereira estis prezidanto de Brazila Unuiĝo de Amazonaj Verkistoj. Li sukcesis starigi Esperanto-kurson en la Federacia Universitato de Ŝtato Amazonas kaj nuntempe klopodas vigligi Esperanto-movadon en la ceteraj subŝtatoj de Amazonio. En la jaro 1991 Amazona Esperanto-Asocio sukcesis okazigi ok Esperanto-kursojn kun la partopreno de cent kvindek lernantoj. La 15-an de Decembro 1991, omaĝe al Esperanto-Tago, Amazona Esperanto-Asocio kaj la Urbodomo de Manaus inaŭguris [[ZEO|monumenton al Esperanto]].
Nuntempe, la Esperanto-movado en tiu urbo iom malviglas.
Linio 81:
== Eksteraj ligiloj ==
{{
{{
{{Ĉefurboj de Brazilo}}
| |||