Henriko la 3-a (Sankta Romia Imperio): Malsamoj inter versioj
| [kontrolita revizio] | [kontrolita revizio] |
Enhavo forigita Enhavo aldonita
e plibonigadeto, anstataŭigis: |thumb → |eta (3), |right → |dekstra (2), |left → |maldekstra, <references/> → {{referencoj}} per AWB |
Moldur (diskuto | kontribuoj) eNeniu resumo de redakto |
||
Linio 47:
Henriko geedziĝis du fojojn. La unua edzino estis Gunilda el [[Danio]], kiu mortis pro malario en [[1038]], kaj estis entombigita en la monaĥejo de [[Limburgo]]. La 20-an de novembro [[1043]] li edzinigis al si Agnesan de [[Poitou]], el kiu naskiĝis ses gefiloj. Agneta nutris kontaktojn kun la [[Monaĥismo|monaĥa]] movado de [[Kluny]]. Ŝi daŭrigis puŝi por la reformo, inspirita de tiu monaĥaro, de la eklezio ankaŭ post la morto de sia edzo.
[[Dosiero:Heinrich III und Agnes Speyer.jpg|eta|200px||dekstra|Henriko la 3-a kaj Agneta de Poitou, unu dekstre la alia maldekstre de la [[Sankta Virgulino|Virgulino]]]]
En [[1046]], okaze de la koncilio de [[Sutri]] de li volita, kun la apogo de la [[Klunia monaĥa kongregacio]] adherante al ties celo kaj programo de reformo de la Eklezio, li iris al Italio por esti kronita imperiestro kaj por solvi la gravan krizon de la papado, originita de la elektado de tri samtempaj papoj: [[Benedikto la 9-a]], [[Gregorio la 6-a]] kaj [[Silvestro la 3-a]], po elektita pro influo de Patriciaj familioj. Sekve li kandidatigis kaj sukcesis elektigi papo la episkopon de [[Bambergo]], Sutigeron klunian monaĥon, kiu estis entronigita en Romo la kristnaskan tagon de [[1046]], kun la nomo de [[Klemento la 2-a]].
| |||