Kiel registrite je 10:01, 13 okt. 2015 redakti Tlustulimu (diskuto \| kontribuoj) Burokratoj, Patrolantoj, Interfacaj administrantoj, Administrantoj 88 871 redaktoj e ŝablono ← Iru al antaŭa ŝanĝo		Kiel registrite je 02:00, 15 dec. 2015 redakti malfari Lingveno (diskuto \| kontribuoj) Patrolantoj, Grupano imuna de IP-forbaro 10 723 redaktoj e plibonigadeto per AWB Iru al sekvanta ŝanĝo →
Linio 13: }} '''Vasilij Ivanoviĉ SURIKOV''' ({{lang-ru\|Василий Иванович Суриков}}) estas granda rusa pentristo, kies fako ĉefe estis la historio de [[Rusio]]. Li naskiĝis la {{daton\|24\|1\|1848}}<ref name="museum"/> en [[Siberio\|siberia]] urbo [[Krasnojarsk]], mortis la {{daton\|19\|3\|1916}}<ref name="museum"/> en [[Moskvo]]. == Biografio == Prauloj de lia patro ''Ivan Vasiljeviĉ Surikov'' ( ? - [[1859]]) kaj lia patrino ''Praskovia Fjodorovna Torgoŝina'' ([[1818]] - [[1895]]) estis denaske [[kozakoj]], kiuj venis en [[Siberio]]n kune kun hetmano [[Ermak]] meze de la [[16-a jarcento]], por konkeri tieajn landojn. Pasio al pentarto aperis dum junaĝo de Vasilij, kiam li lernis en loka lernejo. Post ĝia fino li devis komenci perlabori, ĉar lia patro mortis en [[1859]] kaj necesis iel ajn subteni la familion. Li okupis saman laborlokon en la gubernia kancelario. Tie liajn pentraĵojn ekvidis tiama guberniestro ''P. Zamjatin'', kiu klare komprenis talenton de la junulo. Danke al lia protekto kaj mono de loka entreprenisto ''P. Kuznecov'' Vasilij sukcese studis en peterburga [[Rusia Akademio de Belartoj\|Akademio de Belartoj]] ekde [[1869]] ĝis [[1875]] sub gvido de fama pentristo, profesoro ''P. Ĉistjakov''. Pro siaj verkoj li tie gajnis kvar prestiĝajn arĝentajn medalojn. Linio 22: Kune kun ceteraj pentristoj Vasilij ekde [[1876]] laboris en moskva [[katedralo de Kristo Savinto]], kie li ornamis kvar freskojn pri la ekumenaj konsilioj. En [[1881]] Surikov membriĝis al [[la rusa kolegaro de la moveblaj artaj ekspozicioj (Peredviĵniki)]]. En [[1883]] [[Paŭlo Tretjakov]] aĉetis lian pentarĵon ''"Menŝikov en Berezov"'' por sia [[Tretjakova galerio\|galerio]]. Pago estis sufiĉa por efektivigo de la vojaĝo al kelkaj eŭropaj landoj, kie Surikov konatiĝis kun verkoj de iuj famaj pentristoj. Dum ses jaroj ([[1881]] - [[1887]]) Vasilij Surikov laboris pri unu el siaj ĉefverkoj, pentraĵo ''"[[Bojaro\|Bojarino]] Morozova"''. En ĝi temas pri la tragika periodo de la rusa historio nomata ''"[[Raskol]]"'' (t.e. [[skismo]]). ''Feodosia Morozova'' estis arda adeptino de [[Malnovritanoj\|malnovritaneco]], pro kio ŝin caro [[Aleksej Miĥajloviĉ\|Aleksio]] multe persekutis kaj malliberigis. Rezulte ŝi mortis en [[1675]] pro malsato. Surikov longe turmentiĝis pro foresto de konvena tipo de la protagonistino. Por tio-ĉi feliĉe taŭgis lia onklino ''Audotia Torgoŝina''. Linio 29: Li multe subvenciis junajn pentristojn. En [[1910]] li iniciatis fondi en [[Krasnojarsko]] lernejon por ili. Ekde [[1878]] Surikov estis edziĝinta al francino ''Elizaveta Aŭgustovna Ŝare'', kiu travivis nur tridek jarojn ([[1858]] - [[1888]]). Ŝi naskis du filinojn ''Olga'' ([[1878]] - [[1958]]) kaj ''Helena''. Vasilij Surikov mortis pro kormalsano la [[19-an de marto]] [[1916]] kaj estas sepultita en moskva ''Vaganjkovo'' tombejo apud lia edzino. Linio 64: {{vivtempo\|1846\|1916\|Surikov, Vasilij}} [[Kategorio:Pentristoj de Rusio]] [[Kategorio:Naskiĝintoj en Rusio]]

Vasilij Surikov: Malsamoj inter versioj