Nikolaj Mjaskovskij: Malsamoj inter versioj
| [nekontrolita versio] | [nekontrolita versio] |
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Eddygp (diskuto | kontribuoj) Neniu resumo de redakto |
Eddygp (diskuto | kontribuoj) Ĉiu (krom la citaĵo ke mi markis) estas tradukita el la angla vikipedio. |
||
Linio 10:
Li estis vokata por lukti en la Aŭstria fronto en la [[unua mondmilito]]. Dum tiu periodo, li verkis du tute kontraŭajn simfoniojn: lian 4-an kaj lian 5-an. En la postaj jaroj mortis lia patro kaj lia onklino, kun kiu li havas intima familia rilato. Mjaskovskij luktis en la [[Ruĝa Armeo]] ekde 1917 ĝis 1921, jaro en kiu li fariĝis membro de la instruanta stabo de la Moskva Konservatorio kaj de la Komponista Unio. Post tio li loĝas en Moskvo kun lia fratino Valentina kaj ŝia filino.
[[Kategorio:Komponistoj de Rusio]]
==Mezaj jaroj==
La reakcio de Mjaskovskij je okazoj en 1917–1921 kortuŝis lin por komponi simfonion, la sesan, kiu estas sia nura ĥora simfonio kaj la plej longa el lia 27. La parto de ĥoro inkluzivas ortodoksan kanton pri la foriranta animo de ekmorta homo.
La jaroj 1921–1933, la unuaj je kiuj li instruis en la Moskva Konservatorio, estis la plej eksperimenta de lia muziko, epoko dum kiu li komponis simfoniojn kiel la 10-an kaj la 13-an, la 4-an pianan sonaton kaj la unuan kordan kvarteton. Eble la plej bona ekzemplo de tiu epoko estas la 13-a simfonio, la nura verko de Mjaskovskij ke estis ludita unuafoje en Usono. Je la jardekoj 1920 kaj 1930 oni ludis la muzikon de Mjaskovskij multe en Usono kaj Okcidenta Eŭropo, speciale pro la maniero en kiu lia amiko Prokofjev konigis ĝin al dirigentoj de diversa orkestoj (kiel Koussevitsky, menciita en la leteroj [citaĵo: Robinson, Harlow. Selected Letters of Sergei Prokofiev, Northeastern University Press, Boston: 1998]).
| |||