Kiel registrite je 21:53, 22 dec. 2015 redakti Kani (diskuto \| kontribuoj) Patrolantoj, Administrantoj 273 393 redaktoj →‎Dinastio de Hanovro, 1676–1716 ← Iru al antaŭa ŝanĝo		Kiel registrite je 22:29, 22 dec. 2015 redakti malfari Kani (diskuto \| kontribuoj) Patrolantoj, Administrantoj 273 393 redaktoj →‎Dinastio de Hanovro, 1676–1716 Iru al sekvanta ŝanĝo →
Linio 102: Inter la malmultaj personoj en norda Germanio kiu akceptis Leibniz estis la Elektistino [[Sofia de Hanovro]] (1630–1714), ŝia filino [[Sofia Karlota de Hanovro]] (1668–1705), la Reĝino de Prusio kaj agnoskita disĉiplo, kaj [[Karolino de Brandenburgo-Ansbaĥo\|Karolino de Ansbaĥo]], nome edzino de ŝia nepo, la estonta reĝo [[Georgo la 2-a (Britio)\|Georgo la 2-a de Britio]]. Kun ĉiu el tiuj virinoj li estis korespondanto, konsilisto kaj amiko. Siavice, ili ĉiuj akceptis Leibniz pli ol ŝiaj edzoj kaj la estonta reĝo [[Georgo la 1-a (Britio)\|Georgo la 1-a de Britio]].<ref>Por studo de la korespondaĵaro de Leibniz kun with Sofia Karlota, vidu MacDonald Ross, George, 1990, "Leibniz’s Exposition of His System to Queen Sophie Charlotte and Other Ladies." En ''Leibniz in Berlin'', eld. H. Poser kaj A. Heinekamp, Stuttgart: Franz Steiner, 1990, 61-69.</ref> {{redaktata}}▼ The population of Hanover was only about 10,000, and its provinciality eventually grated on Leibniz. Nevertheless, to be a major courtier to the House of [[Brunswick-Lüneburg\|Brunswick]] was quite an honor, especially in light of the meteoric rise in the prestige of that House during Leibniz's association with it. In 1692, the Duke of Brunswick became a hereditary Elector of the [[Holy Roman Empire]]. The British [[Act of Settlement 1701]] designated the Electress Sophia and her descent as the royal family of England, once both King [[William III of England\|William III]] and his sister-in-law and successor, [[Anne, Queen of Great Britain\|Queen Anne]], were dead. Leibniz played a role in the initiatives and negotiations leading up to that Act, but not always an effective one. For example, something he published anonymously in England, thinking to promote the Brunswick cause, was formally censured by the [[British Parliament]]. La loĝantaro de Hanovro estis nur de ĉirkaŭ 10,000, kaj ties provinceca rango eventuale ĝenis al Leibniz. Tamen, por esti grava kortegano de la Dinastio [[Duklando Brunsvigo-Luneburgo\|Brunsvigo]] ĝi estis honoro, ĉefe pro la meteora starigo en la prestiĝo de tiu Dinastio dum la asocio de Leibniz kun ĝi. En 1692, la Duko de Brunsvigo iĝis hereda Elektisto de la [[Sankta Romia Imperio]]. La Brita ''Act of Settlement 1701'' nomumis la Elektistinon Sofia kaj ŝian posteularon kiel la reĝa familio de Anglio, post la morto kaj de la reĝo [[Vilhelmo la 3-a (Anglio)\|Vilhelmo la 3-a]] kaj de lia bofratino kaj sukcedanto, la [[Anna (Britio)\|reĝino Anne]]. Leibniz ludis gravan rolon en la iniciatoj kaj negocado kiuj kondukis al tiu ''Act'', sed ne ĉiam ĝi estis efika. Por ekzemplo, io kiun li publikigis anonime en Anglio, intence helpi al la partio de Brunsvigo, estis formale cenzurita de la [[Brita Parlamento]]. ▲{{redaktata}} The Brunswicks tolerated the enormous effort Leibniz devoted to intellectual pursuits unrelated to his duties as a courtier, pursuits such as perfecting the calculus, writing about other mathematics, logic, physics, and philosophy, and keeping up a vast correspondence. He began working on the calculus in 1674; the earliest evidence of its use in his surviving notebooks is 1675. By 1677 he had a coherent system in hand, but did not publish it until 1684. Leibniz's most important mathematical papers were published between 1682 and 1692, usually in a journal which he and Otto Mencke founded in 1682, the ''[[Acta Eruditorum]]''. That journal played a key role in advancing his mathematical and scientific reputation, which in turn enhanced his eminence in diplomacy, history, theology, and philosophy.

Gottfried Wilhelm Leibniz: Malsamoj inter versioj