Benedikto la 10-a: Malsamoj inter versioj
| [kontrolita revizio] | [kontrolita revizio] |
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Kani (diskuto | kontribuoj) |
e plibonigadeto, anstataŭigis: |thumbnail| → |eta| per AWB |
||
Linio 1:
[[Dosiero:B BenediktX GP.jpg|
Papo '''Johano la 10''' aŭ '''kontraŭpapo Benedikto la 10.a''' , konata ankaŭ kiel Johano de la Grafoj de Tuskolo (... – 1074), estis itala kardinalo kiu estis laŭregule elektita papo en la [[konklavo]] [[1058]] kaj estas konsiderata [[kontraŭpapo]].
Linio 13:
Certa nombro de kardinaloj tamen, poste, enŝovis ke la elekto estis kontraŭregula kaj per iuj simoniaj votoj kaj per minacoj kaj per manko de la konsento de kardinaloj. Eĉ la reformemuloj opone reagis kaj pro tio ili estis devigitaj forlasi la urbon kune kun ĉiuj mallaŭdantoj de la elekto.<br>
Ankaŭ la konsekro kaj kronigo, celebrita la sekvan tagon, okazis kontraŭregule ĉar [[Petro Damiano]], ŝarĝita ĝin prezidi kiel kardinalo episkopo de [[Ostia]], rifuzis tion fari. Aldonendas ke la plej eminemtaj membroj de la Eklezio detuj sin deklaris kontraŭ Benedikto la 10-a, eble pro la fakto ke la elekto ne estis proponita de la altaj ekleziaj sferoj, sed de la popola premo instigita de la nobeloj.<br>
Spite ke Mincio estis unu el la membroj plej estimataj en la Eklezio, Petro Damiano lin priskribi kiel senscia, kaj estis [[Leono de Ostia]] kiu igis uzata la kromnomon "Mìncio" (eble, tamen, jam familie uzata ankaŭ por alia gravulo de la familio).
=== Papa regado de Benedikto la 10-a ===
Linio 19:
=== La Krizo ===
Malmulte post lia papigo, revenis al Romo [[Gregorio la 7-a|Ildebrando Aldobrandeschi]] de Soana, kiu estis sendita de [[Stefano la 9-a]] al la kortego de [[Agneta de la Sankta Romia Imperio|imperiestrino Agneta]], (patrino kaj regantino por la tiama neplenaĝa [[Henriko la 4-a (Sankta Romia Imperio)|Henriko la 4-a de la Sankta Romia Imperio]], kiu konigis siajn dubojn pri la valideco de la elekto de Stefano la 9-a. Ildebrando, informite pri la papigo de Mincio, proponis la elekton de Gerard de Bourgogne, episkopo de [[Florenco]] kaj kolektis ĉe sin diversaj kardinalojn kaj fine obtenis la konsenton ankaŭ de imperiestrino Agneta. La kardinaloj, kiuj estis oponintaj al la elekto de Benedikto, kuniĝis en [[Sieno]] la 18-an de aprilo [[1058]] por unuanime elekti papon ĝuste Gerard de Bourgogne, kiu estos kronita kaj konsekrita apenaŭ solvitaj necertecoj kaj pliamplesigitaj la konsentoj.
=== De Papo al kontraŭpapo ===
Linio 27:
=== Reformo de la proceduroj por la elekto de la papo ===
Fininte la Sinodon de Sutri, Gerard, jam antaŭ sia konsekro, anoncis la sinsekvan sinodon, tiun Lateranan, kiu disvolviĝus la Paskon de la sama jaro (ĉirkaŭ unu jaron post la la elekto de Benedikto la 10-a) kaj en kiu, krom provvizi dekretojn pri disciplino kaj kredo, reformis la procedurojn de la papa elekto ĝin delegante nur al la kardinaloj, ekskludante ĉiujn aliajn jen ekleziulojn jen nobelojn jen armeon jen la popolon. Pratike li aboliciis la [[Privilegium Othonis]] de papo [[Johano la 12-a]] de [[962]]. <br>
La sperto pri Benedikto la 10-a sufiĉe soxkis por puŝi por revizii la torditajn kaj obskurajn porelektigajn procedurojn kaj donis okazon al [[Nikolao la 2-a]] por ilin korekti (ankaŭ se 14 jarojn poste tiuj normoj estos tute malobservataj, kun la elekto de [[Gregorio la 7-a]]). Li tion faris per la buleo in nomine Domini,
Kiam la suntenantoj de Nikolao okupis Romon, devigis Benedikton al forfuĝo kaj refuĝiĝo ekstere de Romo: okazis ankaŭ btatloj inter la subtenantaj rotoj: fine la papa armeo okupis [[Patestrino]], [[Frascati]] kaj [[Mentana]], kaj devigis Benedikton al kapitolaco, kvankam helpata de [[Normandoj]].
| |||