Gottfried Wilhelm Leibniz: Malsamoj inter versioj

Leibniz neniam edziĝis. Li plendis foje pri mono, sed la monsumo kiun li lasis al sia sola heredanto, la duonfilo de sia fratino, pruvis, ke la Brunsvigoj estis multe paginta al li. En sia diplomata taskaro, li foje kondutis senskrupule, same kiel tro ofte ĉe la profesiaj diplomatoj tiamaj. En kelkaj okazoj, Leibniz reendatis kaj ŝanĝis personajn manuskriptojn, agoj kiuj metis lin en malfacilaĵoj dum la polemiko kontraŭ Newton por la kalkulinventaĵoj. Alflanke, li estis ĉarma, edukita, kaj bonhumora kaj imagopova.<ref>Vidu Wiener IV.6 kaj Loemker § 40. Ankaŭ vidu kuriozan citaĵon titole "Leibniz's Philosophical Dream," unuafoje publikigita de Bodemann en 1895 kaj tradukita en p. 253 de Morris, Mary, eld. kaj trad., 1934. ''Philosophical Writings''. Dent & Sons Ltd.</ref> Li havis multajn amikojn kaj admirersadmirantojn alltra overla Europetuta Eŭropo. OnPri Leibniz'sla religiousreligiaj viewsvidpunktoj de Leibniz, althoughkvankam heli isestis consideredkonsiderata byfare somede biographerskelkaj asbiografiistoj akiel [[deistdiismo|diista]], heli hasestis alsoankaŭ beenvidita claimed as akiel [[theistteismo|teista]]; forpor exampleekzemplo, biographerbiografiisto Herbert Breger statesasertas, "Leibniz believedkredis inen thela GodDio ofde ChristianityKristanismo andkaj heli alsoankaŭ hadhavis aneksterordinare extraordinarilyaltan highestimon esteempor forracio reason andkaj itsties capabilitieskapabloj."<ref>{{cite web|title=Christian Mathematicians – Leibniz GOD & MATH Thinking Christianly About Math Education|url=http://godandmath.com/2012/01/30/christian-mathematicians-leibniz/}}</ref><ref>{{cite book|title=Discourse on Metaphysics and Other Writings|year=2012|publisher=Broadview Press|isbn=9781554810116|pages=23–24|author=Gottfried Wilhelm Leibniz|editor=Peter Loptson|accessdate=2828a Julyde Julio 2012|quote=The answer is unknowable, but it may not be unreasonable to see him, at least in theological terms, as essentially a deist. He is a determinist: there are no miracles (the events so called being merely instances of infrequently occurring natural laws); Christ has no real role in the system; we live forever, and hence we carry on after our deaths, but then everything — every individual substance — carries on forever. Nonetheless, Leibniz is a theist. His system is generated from, and needs, the postulate of a creative god. In fact, though, despite Leibniz's protestations, his God is more the architect and engineer of the vast complex world-system than the embodiment of love of Christian orthodoxy.}}</ref><ref>{{cite book|title=Owen's Ape & Darwin's Bulldog: Beyond Darwinism and Creationism|year=2009|publisher=Indiana University Press|isbn=9780253220516|pages=102–103|author=Christopher Ernest Cosans|accessdate=77a Augustde Aŭgusto 2012|quote=In advancing his system of mechanics, Newton claimed that collisions of celestial objects would cause a loss of energy that would require God to intervene from time to time to maintain order in the solar system (Vailati 1997, 37–42). In criticizingKritike thisal implicationtio, Leibniz remarksreagis: "Sir Isaac Newton andkaj hisliaj followerssekvantoj havehavas alsoankaŭ atre very oddstrangan opinion concerningkoncerne theal workla ofverko Godde Dio. AccordingLaŭ toties their doctrinedoktrino, GodDio AlmightyĈiopova wantsvolas tostreĉi windsian uphorloĝon hisde watchtempo fromal time to timetempo; otherwisealimaniere itĝi wouldpovus cease toĉesi movemoviĝis." (Leibniz 1715, 675) Leibniz arguesasertas thatke anyajna scientificscienca theoryteorio thatkiu reliesfidas onje GodDio topor performplenumi miraclesmiraklojn afterpost HeLi hadmem firstestis madefarinta thela universeunua indicatesla thatuniverso Godindikas, lackedke sufficientDio foresightne orhavis powersufiĉan toantaŭvidon establishaŭ adequatepovon naturalpor lawsestabli intaŭgajn thenaturajn leĝojn en firstunua placeloko. InDefende defensede ofla teismo de Newton's theism, Clarke isestas unapologeticneapologa: "'tis not a diminution but the true glory of his workmanship that nothing is done without his continual government and inspection"' (Leibniz 1715, 676–677). Clarke isŝajne believedkonsultis tokun haveNewton consultedkiel closelyrespondi withal NewtonLeibniz. onLi howasertas toke respondla todiismo Leibniz. He asserts thatde Leibniz's deismkondukas leads toal "thela notionnocio ofde materialismmateriismo andkaj fatedestino" (1715, 677), becauseĉar itĝi excludesekskludas GodDion fromel thela dailyĉiutagaj workingstaskoj ofde naturenaturo.}}</ref><ref>{{cite book|title=Controversy in Marketing Theory: For Reason, Realism, Truth, and Objectivity|year=2003|publisher=M.E. Sharpe|isbn=9780765609311|author=Shelby D. Hunt|accessdate=28 July 2012|page=33|quote=Consistent with the liberal views of the Enlightenment, Leibniz was an optimist with respect to human reasoning and scientific progress (Popper 1963, p.69). Although he was a great reader and admirer of Spinoza, Leibniz, being a confirmed deist, rejected emphatically Spinoza's pantheism: God and nature, for Leibniz, were not simply two different "labels" for the same "thing".}}</ref>