Gottfried Wilhelm Leibniz: Malsamoj inter versioj

 

Leibniz neniam edziĝis. Li plendis foje pri mono, sed la monsumo kiun li lasis al sia sola heredanto, la duonfilo de sia fratino, pruvis, ke la Brunsvigoj estis multe paginta al li. En sia diplomata taskaro, li foje kondutis senskrupule, same kiel tro ofte ĉe la profesiaj diplomatoj tiamaj. En kelkaj okazoj, Leibniz reendatis kaj ŝanĝis personajn manuskriptojn, agoj kiuj metis lin en malfacilaĵoj dum la polemiko kontraŭ Newton por la kalkulinventaĵoj. Alflanke, li estis ĉarma, edukita, kaj bonhumora kaj imagopova.<ref>Vidu Wiener IV.6 kaj Loemker § 40. Ankaŭ vidu kuriozan citaĵon titole "Leibniz's Philosophical Dream," unuafoje publikigita de Bodemann en 1895 kaj tradukita en p. 253 de Morris, Mary, eld. kaj trad., 1934. ''Philosophical Writings''. Dent & Sons Ltd.</ref> Li havis multajn amikojn kaj admirantojn tra la tuta Eŭropo. Pri la religiaj vidpunktoj de Leibniz, kvankam li estis konsiderata fare de kelkaj biografiistoj kiel [[diismo|diista]], li estis ankaŭ vidita kiel [[teismo|teista]]; por ekzemplo, biografiisto Herbert Breger asertas, "Leibniz kredis en la Dio de Kristanismo kaj li ankaŭ havis eksterordinare altan estimon por racio kaj ties kapabloj."<ref>{{cite web|title=Christian Mathematicians – Leibniz GOD & MATH Thinking Christianly About Math Education|url=http://godandmath.com/2012/01/30/christian-mathematicians-leibniz/}}</ref><ref>{{cite book|title=Discourse on Metaphysics and Other Writings|year=2012|publisher=Broadview Press|isbn=9781554810116|pages=23–24|author=Gottfried Wilhelm Leibniz|editor=Peter Loptson|accessdate=28a de Julio 2012|quote=The answer is unknowable, but it may not be unreasonable to see him, at least in theological terms, as essentially a deist. He is a determinist: there are no miracles (the events so called being merely instances of infrequently occurring natural laws); Christ has no real role in the system; we live forever, and hence we carry on after our deaths, but then everything — every individual substance — carries on forever. Nonetheless, Leibniz is a theist. His system is generated from, and needs, the postulate of a creative god. In fact, though, despite Leibniz's protestations, his God is more the architect and engineer of the vast complex world-system than the embodiment of love of Christian orthodoxy.}}</ref><ref>{{cite book|title=Owen's Ape & Darwin's Bulldog: Beyond Darwinism and Creationism|year=2009|publisher=Indiana University Press|isbn=9780253220516|pages=102–103|author=Christopher Ernest Cosans|accessdate=7a de Aŭgusto 2012|quote=In advancing his system of mechanics, Newton claimed that collisions of celestial objects would cause a loss of energy that would require God to intervene from time to time to maintain order in the solar system (Vailati 1997, 37–42). Kritike al tio, Leibniz reagis: "Sir Isaac Newton kaj liaj sekvantoj havas ankaŭ tre strangan opinion koncerne al la verko de Dio. Laŭ ties doktrino, Dio Ĉiopova volas streĉi sian horloĝon de tempo al tempo; alimaniere ĝi povus ĉesi moviĝis." (Leibniz 1715, 675) Leibniz asertas ke ajna scienca teorio kiu fidas je Dio por plenumi miraklojn post Li mem estis farinta la unua la universo indikas, ke Dio ne havis sufiĉan antaŭvidon aŭ povon por establi taŭgajn naturajn leĝojn en unua loko. Defende de la teismo de Newton, Clarke estas neapologa: "'tis not a diminution but the true glory of his workmanship that nothing is done without his continual government and inspection"' (Leibniz 1715, 676–677). Clarke ŝajne konsultis kun Newton kiel respondi al Leibniz. Li asertas ke la diismo de Leibniz kondukas al "la nocio de materiismo kaj destino" (1715, 677), ĉar ĝi ekskludas Dion el la ĉiutagaj taskoj de naturo.}}</ref><ref>{{cite book|title=Controversy in Marketing Theory: For Reason, Realism, Truth, and Objectivity|year=2003|publisher=M.E. Sharpe|isbn=9780765609311|author=Shelby D. Hunt|accessdate=28 July 2012|page=33|quote=Consistent with the liberal views of the Enlightenment, Leibniz was an optimist with respect to human reasoning and scientific progress (Popper 1963, p.69). Although he was a great reader and admirer of Spinoza, Leibniz, being a confirmed deist, rejected emphatically Spinoza's pantheism: God and nature, for Leibniz, were not simply two different "labels" for the same "thing".}}</ref>

 

==Verkoj de Leibniz==