Alfred Andersch: Malsamoj inter versioj
| [kontrolita revizio] | [kontrolita revizio] |
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Giorno2 (diskuto | kontribuoj) |
e plibonigadeto, anstataŭigis: |thumb| → |eta|, [[File: → [[Dosiero: per AWB |
||
Linio 1:
▲[[File:Grabstein Andersch.JPG|thumb|Tomboŝtono de Andersch en Svislando.]]
'''Alfred ANDERSCH''' (naskiĝinta en la [[4-a de februaro]] [[1914]] en [[München]], mortinta en la [[21-a de februaro]] [[1980]] en [[Berzona]]) estis germana verkisto. Li ege influis la postmilitan germanan literaturon.
== Vivo ==
La filo de oficiro iĝis kiel 18-jaraĝulo la organizada estro de la Komunista porjunulara ligo en Suda [[Bavario]]. En 1933 li internitis tri monatojn en la koncentrejo de [[Dachau]] pro siaj politikaj konvinkoj. Ekde 1940 li soldatis. Dizertinte ĉe la itala fronto li arestitis fare de la unsonanoj en 1944. En 1945-46 li laboris kiel redakcia asistento de la munkena gazeto ''Neue Zeitung''. De 1946-47 li eldonis kune kun Hans Werner Richter la magazinon ''Der Ruf''. Kiel fondomembro de [[Gruppe 47]] kaj radifonia redaktoro (en 1948 li estis fondinta la "Vespera studio" de elsendostacio en Frankfurt am Main) li donis al moderna germana postmilita literaturo grandan podion publikan. Li radifonie furoris per radiodramoj kaj radifelietonoj. Ekde 1958 li loĝis en Svislando.
== Karaktero de la verkoj ==
Meze de ĉiuj verkoj estas la nekondiĉa postulo je persona libereco, kio ofte povas esti en konekso kun dizertado kaj fuĝo kaj nemalofte tio igas la homojn unuopoluloj ekskluditaj el la socio.
La membiografia rakonto ''Die Kirschen der Freiheit'' (1952) pripensas la fruajn spertojn ene de la komunista partio kiel ankaŭ la dizerton disde [[Wehrmacht]]. En la centro de la romano ''Sansibar oder der letzte Grund'' (1957) estas pluraj figuroj, kiuj fuĝas al la libereco (ne nur de la nazia sistimo sed ankaŭ de komunista malracia dogmo-emo) ĝis la urbo Rerik. Adaptita al la ekrano estis en 1987 la romano ''Sansibar oder der letzte Grund'' fare de [[Bernhard Wicki]].
Linio 18 ⟶ 15:
== Aliaj ĝenroj ==
Krom romanoj Andersch publikigis plurajn rakontojn, kiuj kolektitis en la volumoj ''Geister und Leute'' (1958), ''Ein Liebhaber des Halbschattens'' (1963), ''Tochter'' (1970), ''Mein Verschwinden in Providence'' (1971), ''Der Vater eines Mörders'' (1980; rakonto pri la patro de [[Heinrich Himmler]]) kaj ''Flucht in Etrurien'' (1981). Ekster tio troviĝis surlibromerkate lirikaĵoj (''Empört Euch, der Himmel ist blau'', 1977), eseoj (''Die Blindheit des Kunstwerks'', 1965, ''Öffentlicher Brief an einen sowjetischen Schriftsteller, das Überholte betreffend'', 1977) kaj vojaĝrakontaoj (''Wanderungen im Norden'', 1962, ''Hohe Breitengrade'', 1969, ''Norden, Süden, rechts und links'', 1972, ''Einmal wirklich leben. Tagebuch in Briefen'', 1985).
== Literaturo ==
Linio 43 ⟶ 38:
* Volker Wehdeking: ''Alfred Andersch.'' Metzler, Stuttgart 1983, ISBN 3-476-10207-6. (= Sammlung Metzler 207; Abt. D., Literaturgeschichte)
* Volker Wehdeking: ''Zu Alfred Andersch. Interpretationen.'' Klett, Stuttgart 1983 (= LGW-Interpretationen 64).
* Volker Wehdeking, Irene Heidelberger-Leonard: ''Alfred Andersch. Perspektiven zu Leben und Werk.'' Westdeutscher Verlag, Opladen 1994.
== Eksteraj ligiloj ==
* {{DNB-Portal|118502786}}
* [http://www.dla-marbach.de/index.php?id=57869 La postlasaĵoj de Andersch.]
* [http://liveweb.archive.org/http://www.ub.fu-berlin.de/service_neu/internetquellen/fachinformation/germanistik/autoren/autora/andersch.html Ligiloj sciencaj pri Andersch.]
{{DEFAULTSORT:Andersch, Alfred}}
[[Kategorio:Germanaj verkistoj]]
[[Kategorio:Naskiĝintoj en 1914]]
[[Kategorio:Mortintoj en 1980]]
[[Kategorio:Komunistoj]]
| |||