Osmoza premo: Malsamoj inter versioj

[kontrolita revizio][kontrolita revizio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
eNeniu resumo de redakto
eNeniu resumo de redakto
Linio 9:
 
[[Jacobus Henricus van 't Hoff|Jacobus van 't Hoff]] unue proponis "leĝon", kiu rilatas la osmozan premon al la koncentriteco de la solvaĵo.
: <math>\Pi=[M]RTcRT</math>
<math>\Pi</math> estas la osmoza premo
 
<math>T</math> estas la temperaturo en [[Kelvino|kelvinoj]]
 
<math> [M]c = {n \over V} </math> estas la molaramola [[koncentriteco]], egala al la nombro de [[molo]]j ''n'' de la solvita substanco en la solvaĵo dividita per la volumeno ''V'' de la solvaĵo
 
El la [[formulo]] rezultas, ke la osmoza premo estas proporcia al la koncentriteco de la solvaĵo. La formulo validas nur, se la koncentriteco estas tiel malalta, ke la solvaĵo povas esti traktata kiel ideala solvo. La proporcieco al koncentriĝo signifas ke la osmoza premo estas koligativa propreco.
Linio 24:
simpla ekspansio de ĉi tiu ekvacio estis proponita de Harmon Northrop Morse<ref><cite class="citation book" contenteditable="false">Mansoor M. Amiji, Beverly J. Sandmann (2002). </cite></ref>
 
: <math> \Pi = i [M]c R T</math>
kie'' i'' estas ĝustiga faktoro. Ĉi tiu formulo etendas la kampon de aplikebleco al iomete pli koncentritaj solvaĵoj.
 
Historie, la leĝo de van't Hoff kaj la mezuro de osmoza premo estis uzitaj pordeterminipor determini la  [[Molekula maso|molekulajn masojn.]]

La Pfeffer ĉelo estis evoluigita por la mezuro de osmoza premo en biologio.<span class="cx-segment" data-segmentid="90"></span>
 
== Referencoj ==