Vikipedio

Marilyn Monroe: Malsamoj inter versioj

Browse history interactively
[kontrolita revizio][nekontrolita versio]
← Iru al antaŭa ŝanĝoIru al sekvanta ŝanĝo →
Enhavo forigita Enhavo aldonita
VidaVikiteksto
eNeniu resumo de redakto
LeinadCQ (diskuto | kontribuoj)
49 redaktoj
eNeniu resumo de redakto
Linio 30:
Post naskiĝo kaj malriĉa infanaĝo en Losanĝeleso ĉefe en orfejoj, ŝi je la aĝo de 16 jaroj edziniĝis kaj eklaboris en aviadilfabriko kiel parto de la militpeno por la [[Dua Mondmilito]]. Tie ŝi ekkonis fotiston kiu fotis por armea gazetaro, fariĝis [[fotomodelo]] kiel sukcesa [[afiŝulino]], blondigis siajn harojn kaj baldaŭ estis malkovrata de filmentreprenistoj. Sian [[artistnomo]]n Marilyn Monroe ŝi ekuzis en [[1948]], kiam ŝi unuafoje subskribis filmkontrakton. Ŝia populareco kiel modelo kondukis ŝin al du nelongaj kinkontraktoj kun [[20th Century Fox|Twentieth Century-Fox]] (1946–1947) kaj [[Columbia Pictures]] (1948), dum kiuj ŝi havis sian unuan stelrolon en la malaltbuĝeta muzikalo ''[[Ladies of the Chorus]]'' (1948). Ŝi poste aperis en malgrandaj roloj en ''[[The Asphalt Jungle]]'' (1950) kaj ''[[All About Eve]]'' (1950), kaj subskribis novan kinkontrakton kun Fox en 1951. Laŭ tiu nova kontrakto, ŝi tuj iĝis popola aktorino per ne tre gravaj roloj en kelkaj komedioj, kiaj ''[[As Young as You Feel]]'' (1951) kaj ''[[Monkey Business|Monkey Business]]'' (1952), kaj en dramoj ''[[Clash by Night]]'' (1952) kaj ''[[Don't Bother to Knock]]'' (1952). Komence de 1952, ŝi estis ankaŭ ĉe la centro de grava skandalo, kiam oni disvastigis ke ŝi estis pozinta por nudofotoj antaŭ ol iĝi stelulino. Tiu skandalo fakte ne damaĝis ŝian karieron, sed male plie popularigis ŝin.
 
Monroe iĝis unu el plej monproduktaj atelulojalteuloj de [[Holivudo]] kun protagonistaj roloj en tri filmoj en 1953: la [[nigra filmo]] ''[[Niagara (1953)|Niagara]]'', kiu fokuziĝisfokusiĝis al sia seksa allogeco, kaj la komedioj ''[[Gentlemen Prefer Blondes (1953)|Gentlemen Prefer Blondes]]'' kaj ''[[How to Marry a Millionaire]]'', kiu konfirmis sian bildon kiel "stulta blondulino". Spite sian sukceson, ŝi malamis la kontrolon de la studio super sia kariero, inklude stereotipecon kaj malaltan salajron, kaj estis maldungita de ili en Januaro de 1954 kiam ŝi malakceptis partopreni en sia venonta planita filmo por ŝi. La disputo eksplodis en Marto, post kio ŝi aperis en unu el la plej grandaj sukcesoj de sia kariero, ''[[The Seven Year Itch]]'' (1955). Kiam la studio estis ankoraŭ malpreta ŝanĝi ŝian kontrakton, Monroe lasis Holivudon por la [[Orienta marbordo de Usono|Orienta marbordo]] fine de 1954, kie ŝi formis kinproduktoran kompanion, nome Marilyn Monroe Productions, kun fotisto [[Milton Greene]]. Ŝi pasigis 1955 konstruante ŝian kompanion kaj studante [[metodaktorado]]n ĉe [[Actors Studio]], ĝis atingis setladon kun la studio ĉe la fino de la jaro, kio garantiis ŝin pli da kontrolo kaj pli grandan salajron. Ŝiaj venontaj filmoj, ''[[Bus Stop|Bus Stop]]'' (1956), ''[[The Prince and the Showgirl]]'' (1957), kaj ''[[Some Like It Hot]]'' (1959) havigis al ŝi aprezon pro ŝia aktorado same kiel [[Premio Ora Globo|Premion Ora Globo]] kaj nomumon por [[BAFTA]]. Ŝia lasta kompletita filmo estis la dramo ''[[The Misfits|The Misfits]]'' (1961).
 
La roloskemo ĉiam estis la sama: bela, naiva, sekse alloga. Tion atendis la publiko, kaj kelkaj provoj, eskapi al pli postulemaj roloj (ekz. en ''The prince and the Showgirl'') ne estis vere akceptataj, tiel ke la aktorino rezignacie revenis al sia kutima rolaro. Intertempe ŝi denove estis edziniĝinta: unue kun la [[basbalo|basbalisto]] [[Joe DiMaggio]] kaj poste kun la verkisto [[Arthur Miller]]. Ankaŭ la edzeco kun Miller fiaskis: dum la laboroj por la filmo ''The Misfits'', kies scenaron li verkis, la paro disiĝis. ''The Misfits'' restis la lasta filmo de Marilyn Monroe: en la aĝo de 36 jaroj ŝi mortis pro [[trodozo]] da dormigiloj en Losanĝeleso.
Elŝutita el "https://eo.wikipedia.org/wiki/Marilyn_Monroe"