Solvanto: Malsamoj inter versioj
[kontrolita revizio] | [kontrolita revizio] |
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Walber (diskuto | kontribuoj) Neniu resumo de redakto |
Walber (diskuto | kontribuoj) eNeniu resumo de redakto |
||
Linio 13:
Solvantoj povas esti larĝe klasifikitaj en du kategorioj: ''polaraj'' kaj ''ne-polaraj.'' Ĝenerale, la [[Dielektrika permeableco|dielektrika konstanto]] de la solvanto provizas aspran mezuron de la polareco. La forta polareco de akvo estas indikita de ĝia alta dielektrika konstanto de 88 (ĉe 0 °C).<ref name="NIST water"><cite class="citation journal" contenteditable="false">Malmberg, C. G.; Maryott, A. A. (January 1956). </cite></ref> Solvantoj kun dielektrika konstanto de malpli ol 15 estas ĝenerale konsideritaj esti nepolaraj.<ref name="p177">Lowery and Richardson, p. 177.</ref> La dielektrika konstanto mezuras la emon de la solvanto parte nuligi la kampan forton de la elektra kampo de la [[jono]] mergita en ĝi. Ĉi tiu redukto estas tiam komparata al la kampa forto de la sama jono en vakuo.<ref name="p177">Lowery and Richardson, p. 177.</ref> Ĝenerale, la dielektrika konstanto de solvanto estas akceptebla prognozilo de la kapableco de la solvanto solvi oftajn ionajn konstruaĵarojn, kiel saloj.
===Solvantoj polaraj===
Linio 27 ⟶ 26:
===Solvantoj ne-polaraj===
Ĝenerale estas substancoj de [[organika kombinaĵo|organika]] tipo, en kies molekuloj la distribuo de la elektronika nubo estas simetria; sekve, ĉi tiuj substancoj ne havas negativan kaj pozitivan poluson en siaj molekuloj. Ĉiu dependas de la geometrio de la molekuloj. Se la dupolusaj momantoj individuaj de liaj ligoj estas kompensitaj, la molekulo estas, entute, ne-polara. Iuj solvantoj de ĉi tiu tipo estas: [[duetila etero]], [[benzeno]], [[tolueno]], [[ksilolo]], [[ketono]], [[heksano]], [[cikloheksano]], [[tetrakloruro de karbono]].
== Referencoj ==
|